The Tibbs zijn begonnen als cult act, die obscure instrumentals en vergeten classics uit de Memphis Soul en Northern Soul van de zestiger jaren onder het stof vandaan haalde, maar direct ontstond de behoefte het repertoire uit te breiden met eigen werk. In het voorjaar van 2014 was er al de EP 'Cleaned Out'. Ondertussen heeft de band een contract mogen tekenen bij het Italiaanse Record Kicks Label en hun eerste full cd is op 20 mei 2016 verschenen. Het is een moddervette mengeling van vlammende originals met hier of daar nog een meedogenloze cover. Met een bezetting van drums, basgitaar, gitaar, Hammond, een driekoppige blazerssectie en het gepassioneerde stemgeluid van frontvrouw Elsa Bekman, staan The Tibbs voor meeslepende garage soul die stevig knipoogt naar blues, funk, jazz en surf. 'Takin' Over' werd opgenomen in de Electric Monkey Studio in Amsterdam en bevat elf nummers, waarvan er acht door The Tibbs geschreven zijn. Producer Paul Willemsen stond ook in voor de mixing van het album.

Het album opent met het heel dansbare 'Dog Days', een Memphis soul nummer met veel blazers en met een vintage sound. Dadelijk valt de frisse stem op van Elsa Bekman, die het vrolijke nummer nog wat blijer doet klinken. Bas de Vries zorgt voor de drum intro van 'Get Back Tuesday', dat weer bol staat van de blazers en waarin Paul Jonker uitdrukkelijk aanwezig is op het Hammond. Elsa haar stem heeft een heerlijk hees kantje in de ballade 'Until We Meet Again'. Ze zingt deze soulvolle, beklijvende ballade met zeer veel emotie. Ook in deze slow zijn de trompet van Siebe Posthuma de Boer, en de saxofoons van Coen de Vries en Berd Ruttenberg constant en uitdrukkelijk aanwezig. Het erg knappe 'Armada' doet aan de muziek van Sade denken. Hetzelfde soort zwoele soul, alleen is het stemtimbre van de twee zangeressen wat verschillend. In oktober 1966 hadden Question Mark & The Mysterians een nummer één hit in The Billboard Hot 100 met '96 Tears'. The Tibbs haalden dit nummertje van onder het stof vandaan en gaven het een modern soul kleedje, zonder de hitgevoeligheid uit het oog te verliezen. Dit zou best wel een leuk zomerhitje kunnen worden op verschillende radiozenders. 'Next Time' is nog zo'n swingend nummer, waar The Tibbs een patent lijken op te hebben. De onschuldige meisjesstem van Elsa past als gegoten voor dit soort muziek.

The Tibbs hebben een sterke blazerssectie en dat nodigt natuurlijk uit om funky music te spelen en dat doet de band dan ook in 'Suffocated'. Bassist Michael Willemsen op bas en Bas de Vries op drums zorgen voor de lekkere opdwepende funky groove. De band keert terug naar de soul en 'Washed My Hands' is voor mij één van de beste songs op 'Takin' Over'. Een sterke old school soul groove vormt de basis van dit erg dansbare nummer. 'Hold On' en 'Wild Way' hebben een vintage soul sound en brengen ons terug naar de jaren zestig, naar de muziek van zangeressen als Dutsy Springfield. The Tibbs sluiten hun album af met de cover 'Cussin', Cryin' & Carryin' On' van Ike & Tina Turner. Dat is natuurlijk de lat hoog leggen voor frontvrouw Elsa, maar ze brengt het er zonder kleerscheuren vanaf. Ook instrumentaal klinkt deze erg sterke R&B song prima en het was leuk om deze iets minder bekende song van Ike & Tina nog eens terug te horen. 'Takin' Over' is een goed debuut album van The Tibbs. Live heb ik ze nog niet gehoord, maar met acht mensen op het podium moet je dit album met veel ambiance kunnen brengen. In hun thuisland, Nederland zijn The Tibbs momenteel hot, maar België moet deze band nog steeds ontdekken en daar is het album 'Takin' Over' uitstekend voor geschikt. De liefhebbers van soul en dans muziek komen zeker aan hun trekken met de muziek van The Tibbs. (7,5/10)