THORBJORN RISAGER & THE BLACK TORNADO - COME ON IN

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Thorbjorn Risager is een Deense muzikant die op 19 mei 1971 werd geboren te Gundso. Hij studeerde aan het prestigieuze Rhythmic Conservatorium in Kopenhagen. Zijn muziek beweegt zich tussen blues, R & B, rock, jazz en soul. In 2002 verscheen de gitarist, zanger en songwriter op de Deense muziek scene met zijn septet Thorbjorn Risager Blue7 met wie hij in 2004 een live album opnam. Risager werd in 2005 bekroond als Deense blues muzikant van het jaar. In 2007 verscheen het album 'From The Heart'. Dat album en de volgende albums verschenen onder de naam Thorbjorn Risager. Het is pas vanaf zijn achtste album 'Too Many Roads' dat er weer een groepsnaam achter zijn naam komt, vanaf dat moment is het Thorbjorn Risager & The Black Tornado. Ondertussen had Thorbjorn ook een contract getekend bij het prestigieuze Ruf Records. Na het verschijnen van 'Too Many Roads' ging het snel voor deze Deense band en ze gingen zelfs aan de slag in de Verenigde Staten en India. Dit uitstekende album kreeg in 2014 ook de Deense Music Award als beste album en in Duitsland kreeg het de Preis Der Deutschen Schallplattenkritik, maar het meest belangrijke was misschien wel het feit dat het Britse tijdschrift The Blues Magazine, het album bekroonde als één van de meest invloedrijke albums van dat jaar. Begin 2015 trokken Thorbjorn en zijn muzikanten dan naar De Harmonie in Bonn om hun live album 'Songs From The Road' op te nemen. Het honderd minuten durende concert werd opgenomen en uitgebracht op cd en dvd. Op zevenentwintig januari 2017 verscheen het schitterende album 'Change My Game' en nu twee jaar later kunnen de fans zich verheugen op 'Come On In', het nieuwe album dat op eenendertig januari verschijnt. Op dit album benadert Thorbjorn de blues met een open en innovatieve benadering. Zo voegt hij funk, gospel, soul en rock'n roll toe aan zijn songs. Er staan tien nummers op 'Come On In' en die werden allemaal door Torbjorn Risager geschreven.

 

 

 

 

 

Het album opent met de titeltrack 'Come On In', een song die Risager schreef met de Kopenhaagse Mojo Blues Club in gedachten. Het is een club waar Thorbjorn in zijn jeugd graag en vaak over de vloer kwam en waar hij en zijn vrienden hun vriendin of vrouw hebben leren kennen. Het opwindende en pulserende slagwerk van Martin Seidelin vormt samen met de diepe baslijn van Soren Bojaard de basis van het nummer. De groove van het nummer is strak en redelijk monotoon. Emil Balsgaard kleurt de sound met sferische synthesizer geluiden. De blazerssectie, met de saxofonisten Hans Nybo en Kasper Wagner en trompettist Peter Kehl, zijn uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig. Met zijn diepe stem zingt Thorbjorn het nummer op zijn eigen kenmerkende wijze. 'Last Train' kent een fantastische intro met de akoestische gitaar en ritmisch handgeklap. Even later komt de stem van Risager dat knappe geluid versterken. Wanneer drummer Martin Seidelin zijn eerste slagen op zijn drumkit geeft is 'Last Train' definitief vertrokken en wordt het een stevige bluesrocker, met uitstekend en priemend elektrisch snarenwerk van gitarist Joachim Svensmark. In 'Nobody But The Moon' heeft de Deense muzikant het over een heel actueel onderwerp. Het gaat over de massale vluchtelingen migratie naar Europa en de verdrinkingen die ermee gepaard gaan bij de risicovolle overtochten over de Middellandse zee. In het refrein stelt Thorbjorn luidop de volgende vraag: Wie zag de kinderen verdrinken en hoorde hen wenen en roepen om hulp? Het pijnlijke antwoord dat er op volgt is dat alleen de maan die tragedies gezien en gehoord heeft. De pijnlijke tekst krijgt een Zuid Amerikaanse/ Spaanse instrumentale begeleiding. Het ritme is een mix van salsa en rumba en de klassiek getinte Spaanse gitaar is een geluid dat daar erg goed in past. De emotionele blazers versterken het gevoel van droefheid en onmacht. 

 

 

 

 

 

Er is veel akoestische gitaar te horen op het album 'Come On In' en dat is ook het geval in de melancholische ballade 'Two Lovers'. Bassist Soren Bogaard zorgt voor het traag kloppende hart in 'Two Lovers'. Het uitstekende en gevoelvolle slidewerk van Joachim Svensmark tilt dit nummer de hoogte in. De blazers zijn subtiel aanwezig, maar wat ze doen past zo mooi in het geheel. Het orgel van Emil Balsgaard en de synthesizer geluiden geven 'Two Lovers', het gevoel dat het een melancholisch donker nummer is in een film. In het refrein is het genieten van de samenzang van Thorbjorn Risager en Joachim Svensmark. Heel wat van de nummers op het album schreef Thorbjorn thuis, met alleen de akoestische gitaar als begeleiding. Pas in de studio gaven de bandleden hun bijdrage, door beats, baslijnen, blazers, synthesizers toe te voegen, om zo de songs volledig tot leven te laten komen. Zo zal het ook gegaan zijn in 'Never Givin' In', waarin Thorbjorn zingt dat hij een leven heeft om te leven, liedjes om te zingen en dat hij niet van plan is om het op te geven. Ook dit nummer begint met alleen maar de akoestische gitaar en de stem van Risager. Na een tijdje krijgt de song meer volume door het uitstekend percussiewerk van Martin Seidelin. De sferische geluiden van de synthesizers zijn weer overvloedig aanwezig en Joachim Svensmark weet met subtiele spookachtige gitaar riffs een speciale sfeer te creëren. Het Delta blues geïnspireerde 'Sin City' heeft een knappe meeslepende groove. Ook hier is de combinatie van de akoestische gitaar en het elektrische slidewerk weer heel bepalend. Met een gedempte trompet zorgt Peter Kehl voor een prachtige outro van deze 'Sin City'.

 

 

 

 

 

 

Het meest radiovriendelijke nummer op het album is ongetwijfeld het swingende 'Over The Hill'. Een vrolijk nummer dat doet terugdenken aan legendes aan BB King, één van Thorbjorn grote voorbeelden. Het swingende 'Over The Hill' heeft dankzij de uitstekende pulserende baslijn van Soren Bogaard een heerlijke groove. De blazers zijn het gehele nummer door uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig en ze bekronen hun schitterende werk met knappe sax solo. Ook gitarist Joachim Svensmark voelt zich in dit swingende nummer in zijn sas. Vocaal levert Thornbjorn Risager tijdens de ballade 'On And On' zijn beste prestatie op dit album. Mijn favoriete song op het album is de verschroeiende bluesrocker 'Love So Fine', waarin Thorbjorn Risager & The Black Tornado klinken als de Deense ZZ Top.  Drummer Martin Seidelin en bassist Soren Bogaard zorgen voor een zinderende rock groove, waarop Joachim Svensmark vernietigend kan uithalen op zijn sixstring en dat levert een vlijmscherpe snarensolo op, die door merg en been gaat. De blazers zijn de Deense toegevoegde waarde die de echte ZZ Top niet bezat. Top nummer en het soort muziek dat ik tot nu toe wel erg miste op het album. Met alleen de akoestische gitaar en de resonator gitaar als begeleiding zingt Risager in zijn laatste song, dat hij weggaat, maar dat hij niet te lang zal wegblijven. In dit old school blues nummer komt de prachtige stem van Risager nogmaals volledig tot zijn recht. Met het album 'Come On In' zet Thorbjorn Risager vooral in op vernieuwing. Er staat veel minder rauwe bluesrock op het album. In dit album wordt er meer nadruk gelegd op de prachtige soulvolle stem van Risager en op een sound met een groter geluid, waarin de synthesizers belangrijker zijn dan in de vorige albums. Het slagwerk en de percussie van Martin Seidelin heeft aan invloed gewonnen en vormt samen met het schitterende basspel van Soren Bogaard toch het stevige fundament van Risager zijn muziek. 'Come On In' is een vernieuwend en verrassend album, dat in het begin wat vreemd overkomt. Men moet het zeker een paar maal aandachtig beluisteren om de schoonheid er van te ontdekken. Hoe de oude fans zullen reageren, valt af te wachten, maar naar mijn gevoel mag Thorbjorn Risager gerust op twee oren slapen. 'Come On In' is een prima album. (7,5/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01 Come On In

02 Last Train

03 Nobody But The Moon

04 Two Lovers

05 Never Givin’ In

06 Sin City

07 Over The Hill

08 On And On

09 Love So Fine

10 I’ll Be Gone

 

 

Thorbjørn Risager (vocals, guitar)

Emil Balsgaard (keys, synthesizer)

Joachim Svensmark (guitar, synthesizer, vocals)

Kasper Wagner (saxophones)

Hans Nybo (tenor saxophone)

Peter Kehl (trumpet, flugelhorn, trombone, sousaphone)

Søren Bøjgaard (bass, moog bass, synthesizer)

Martin Seidelin (drums, percussion).