TEN YEARS AFTER - NATURALLY LIVE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De originele Ten Years After, met de overleden gitaarvirtuoos Alvin Lee werd in 1966 opgericht en ze drukten hun stempel op het legendarische Woodstock Festival in 1969. Then Years After kende ongelooflijk veel succes in de late jaren zestig en de eerste helft van de seventies. Na 'Positive Vibrations', hun vierde en laatste album op het Columbia label, ging de groep in 1973 uit elkaar. In 1983 en 1988 kwamen de groepsleden nog eens samen voor een paar concerten en in 1989 verscheen het album 'About Time'. Het laatste optreden van de oorspronkelijke groep dateert van 1994, tijdens het Euro Woodstock Festival in Boedapest. In 2003 werd Alvin Lee vervangen door Joe Gooch. Alvin Lee stierf op 6 maart 2013 ten gevolge van complicaties na een operatie. In januari 2014 verlieten Joe Gooch en Leo Lyons Ten Years After en ze richtten hun eigen band, Hundred Seventy Split op. Toetsenist Chick Churchill en drummer Ric Lee besloten verder te gaan onder de naam Ten Years After. Met gitarist/zanger Marcus Bonfanti en bassist Colin Hodgkinson werden twee nieuwe muzikanten aangetrokken. In 2015 verscheen het live album 'The Name Remains The Same' en vijftig jaar na het debuutalbum 'Ten Years After' verscheen op 20 oktober 2017 het album 'A Sting In The Tale'. Tijdens de promotie tournee van 'A Sting In The Tale' werden op 24 maart 2018 opnames gemaakt van het concert in de HsD Museumkeller in Erfurt. Anderhalf jaar later, op 6 september, verscheen het live album 'Naturally Live'. Er staan dertien nummers op het live album. Tien songs werden geschreven door Alvin Lee, de legendarische frontman van de originele Ten Years after, maar er staan ook drie nummers op die geschreven werden door de huidige vier muzikanten van Ten Years After. Vijftig jaar geleden stond Ten Years After op het legendarische Woodstock Festival, dus was dit jubileum jaar een perfecte gelegenheid om een live album uit te brengen.

 

 

 

 

 

 

Ten Years After openen hun live album met het zwaar rockende 'Land Of The Vandals', een nummer dat geschreven werd door de huidige bandleden. Frontman Marcus Bonfanti opent 'Land of The Vandals' solo, met een snedige gitaar riff. Zijn stem klinkt krachtig en rauw en hij strooit het gehele nummer gretig rond met sterke splijtende snaren riffs. De ritme sectie, met Ric Lee op drums en Colin Hodgkinson op bas zorgen voor een  stevige rock groove. Na deze prachtige opener, krijgen we drie nummers van het originele Ten Years After tijdperk. 'One Of These Days' is een stevige midtempo rocker, met een uitstekende gruizige mondharmonica solo. Met 'Hear Me Calling' krijgen we één van de bekendste songs van Ten Years After. De song heeft een sterke, steeds weerkerende en heel herkenbare gitaar riff. Chick Churchill trekt in deze klassieker, die meer dan zes minuten duurt, alle aandacht naar zich toe met een geweldige orgelsolo. 'I'd Love To Change The World' is één van de mooiste songs die Alvin Lee geschreven heeft. In dit tijdloze pareltje blijft Ten Years After heel dicht bij de originele versie. Als gitarist kan je Alvin Lee en Marcus Bonfanti eigenlijk niet vergelijken, maar wat Marcus hier tijdens zijn magistrale solo uit zijn sixstring tovert is geweldig.

 

 

 

 

 

 

Top nummer. Met 'Silverspoon Lady' en Last Night Of The Bottle' krijgen we de overige songs die door de huidige bandleden werden geschreven. De heerlijke rocker 'Silverspoon Lady' is een nummer dat perfect in het repertoire van de oude Ten Years After had gepast. Met strak en energiek slagwerk zorgt drummer Ric Lee, samen met de zware baslijn van Colin Hudginson voor een verschroeiende rock groove. Orgelist Chick Churchill is het gehele nummer door uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig met zijn wervelend toetsenwerk en Marcus Bonfanti etaleert nogmaals zijn klasse op de gitaar. Het kwartet blijft op hoogstaand niveau verder rocken met het stomende en krachtige 'Last Night Of The Bottle'. Met een semi akoestisch intermezzo van drie songs kijken de huidige Ten Years After terug naar het prille begin van Ten Years After in 1967 en het titelloze debuutalbum. Het zijn misschien drie minder bekende songs, maar het is een uitstekende gelegenheid om deze songs beter te leren kennen. 'Portable People' stond niet op het originele debuutalbum, maar wel op de heruitgave van dat album in 2002 met zes bonustracks. Gastmuzikant Michael Nikodemus speelt hier een belangrijke instrumentale rol op de mandoline. In 'Don't Want You Woman' is het genieten van de akoestische gitaar van Marcus en van het fantastische toetsenwerk van Chick Churchill. Het is vooral deze laatste die alle aandacht naar zich toetrekt met zijn  uitstekend vingerwerk op de piano. Het derde nummer in dit unplugged intermezzo is 'Losing The Dogs' en ook hierin is Michael Nikodemus bepalend aanwezig op de mandoline.

 

 

 

 

 

 

Het wordt terug elektrisch met het prachtige '50.000 Miles Beneat My Brain', dat begint met een lange gitaar intro van Marcus. In dit meer dan zeven minuten durend nummer haalt Marcus tijdens zijn minutenlange solo uit met verschroeiend en zinderend gitaarwerk en dat wordt door de aanwezige fans wel naar waarde geschat, want de gitarist krijgt achteraf een daverend applaus. Met een stomende baslijn zorgt de ervaren bassist Colin Hodgkinson voor de stomende rock groove tijdens 'Good Morning Little Schoolgirl'. Chick Churchill kleurt de sound van deze rocker met uitstekend orgelwerk. Het hoogtepunt is het spookachtig duel tussen de basgitaar van Colin Hodgkinson en de gitaar van Marcus Bonfanti. Het is meteen ook het einde van dit schitterende en energieke concert. Er komt met 'Going Home', de grootste hit die Ten Years After ooit had, nog een schitterende toegift van meer dan tien minuten. 'Going Home' heeft een groot rock'n roll gehalte en dat zorgt voor een uitbundige sfeer. Er wordt uitgebreid gejamd en er worden talrijke klassiekers, zoals 'Baby, Please Don't Go', 'Blue Suede Shoes', 'Hound Dog' en 'Whole Lotta Shakin' Going On', in deze spetterende song verwerkt. Ten Years After maakt van deze 'Going Home' een waanzinnig feestje. Tenslotte komt origineel Ten Years After lid Ric Lee, zijn medemuzikanten nog uitgebreid voorstellen. 'Naturally Live' van Ten Years After is een schitterend live album. Met hun songs houden Ric, Chick, Marcus en Colin de muziek van Alvin Lee en Ten Years After levendig. Bovendien zijn hun eigen geschreven songs een toegevoegde waarde aan het repertoire van Ten Years After. 'Naturally Live' is a must have voor de Ten Years After fans en ook alle liefhebbers van stevige rock en spetterend gitaarwerk zullen met dit album zeker aan hun trekken komen. (8/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Land Of The Vandals

02. One Of These Days

03. Hear Me Calling

04. I’d Love To Change The World

05. Silverspoon Lady

06. Last Night Of The Bottle

07. Portable People

08. Don’t Want You Woman

09. Losing The Dogs

10. 50,000 Miles Beneath My Brain

11. Good Morning Little Schoolgirl

12. I’m Going Home

13. Ric Lee Introducing TYA

 

 

Marcus Bonfanti - Zang en gitaar

Ric Lee - Drums

Chick Churchill - Toetsen

Colin Hodgkinson - Bas