TAS CRU - RIFFIN' THE BLUE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rick Bates is beter bekend onder zijn artiestennaam Tas Cru. Tas Cru is een zanger/gitarist uit New York. Hij groeide op in een zeer muzikaal gezin. Al zijn broers en zussen volgden muzieklessen op school. Rick was de enige uitzondering. Eventjes heeft hij een poging gedaan om trombone te spelen, maar dat draaide op niets uit. In plaats van muzieklessen te volgen trok Rick op met oudere, autodidactische muzikanten die hem songs leerden van de Sun Records legendes. Rick kwam voor het eerst in aanraking met de bluesmuziek toen hij de Amerikaanse marine verliet en een band vormde met zijn voormalige scheepsmaat Delray Streeter. Dit partnerschap duurde niet lang, maar bleek toch een belangrijke invloed te hebben op Rick Bates. Het repertoire van Streeter neigde naar de oudere, ruw gehouwen country blues en dat is nog steeds te horen in de originele nummers die Rick schrijft. De country blues vormt samen met het Sun Records geluid en de bluesrock, de muziek die Tas Cru wil spelen. Zijn artiestennaam Tas Cru (wat in het Canadees Frans, ongekookte aardappel betekent) kreeg Tas van een fan. Volgens die fan was Rick Bates zijn gitaarwerk rauw en verschroeiend. In 2006 verscheen zijn debuutalbum 'Biscuit', dat meteen een schot in de roos was. Sindsdien verscheen er op regelmatige basis een album van Tas Cru. De voornaamste zijn volgens mij 'Tired Of Bluesmen Cryin'' uit 2012, 'Simmered & Stewed' uit 2016 en 'Memphis Song' uit 2018. In 2014 won Tas Cru op de International Blues Challenge de Keeping The Blues Alive Award. In januari 2020 verscheen 'Drive On', het is het elfde album van Tas Cru, als je zijn twee 'Blues For Kids' albums meetelt. Met zijn Blues Education programma's en workshops trekt Tas Cru naar festivals, scholen en ziekenhuizen om de blues te promoten. Sinds 2019 werkt hij ook samen met de organisatie United By Music North America, die een programma uitgewerkt hebben voor jonge, uitgedaagde muzikanten. Hierover zegt Tas het volgende: Working with UBMNA has brought me back to why I began playing music in the first place – for the pure joy of doing so!. Met zijn twaalfde album 'Broke Down Busted Up', dat op 2021 verscheen, slaat Tas Cru een heel andere muzikale richting in. Zelf zegt hij hierover het volgende: Ik wilde echt aardser worden door de pandemische kant van de dingen, toen ik de hele tijd veel akoestische gitaar speelde. En toen ik fiddle speelster Anne Harris een beetje beter leerde kennen, zei ik: ‘Hmmm, ik vraag me af of ze op dit project zal springen?’ – en dat deed ze!. Er staan elf originele, door Tas Cru geschreven  songs op 'Broke Down Busted Up'. Voor drie nummers kreeg hij hulp van Mary Ann Casale. Op 3 februari ligt met Riffin' The Blue' het nieuwe album van Tas Cru in de winkelrekken. Er staan elf originele, door Rick Bates geschreven nummers op het album. Voor 'Miss This Man' kreeg hij hulp van backing zangeres Mary Ann Casale.

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de titeltrack 'Riffin' The Blue'. Het is een lekker groovende bluesrock shuffle, waarin de gitaar van Mike Zito een heel belangrijke rol speelt. Mike strooit gretig rond met vurige gitaar riffs en ook zijn snarensolo is een lust voor het oor. Tas zingt het nummer met veel passie en overgave. Drummer Lenny Milano en bassist Bob Purdy zorgen voor de stuwende groove en toetsenist Bill Barry helpt de melodie dragen met zijn warme orgelklanken. Met knap ritmisch slagwerk trekt drummer Andy Hearn het uptempo bluesnummer 'Brown Liquor Woman' op gang. De inspiratie voor dit nummer vond Tas in een bar in Memphis, waar hij zag dat een paar deftige vrouwen geschokt waren toen ze een paar andere vrouwen zagen nippen van een glas whisky en andere sterke dranken. Bruce Katz schittert in dit uptempo nummer op de piano. Zijn  zinderende piano solo danst een two step met de countryblues riff van Tas op  de resonator. Met een gospel doordrenkte riff bepaalt Tas de sfeer in het protestlied 'Stand Up', waarin hij oproept tot actie. Met een heel fijne en melodieuze snarensolo etaleert Tas zijn klasse als gitarist en Bruce Katz draagt op het orgel de melodie van deze opwindende 'Stand Up'. Backing zangeres Mary Ann Casale maakt het vocale gedeelte helemaal af. 

 

 

 

 

 

 

 

Met veel gevoel zingt Tas in de ingetogen bluesballade 'One More Time' over het eerlijke gesprek dat hij had met zijn vrouw. Katz opent prachtig op de piano, maar daarna is het genieten van het fijne en gevoelvolle snarenwerk van Tas op zijn sixstring. De ritmesectie zorgt voor een sobere begeleiding en Bruce Katz zorgt met zijn orgelklanken voor de nodige diepte en textuur. 'Throw It All Away' is één van de hoogtepunten op dit knappe album. Ook hier zingt Tas overtuigend over relationele problemen. Tas weet zijn fijne en melodieuze gitaarklanken op een fantastische wijze doorheen het gehele nummer te weven. Bij momenten roept Tas Cru herinneringen op aan gitaarvirtuoos Mark Knopffler. Top nummer. Het funky getinte 'Crazy Getting In My Way' is opgebouwd rond een sterke, steeds weerkerende riff. Het heerlijk wervelend orgelspel van Bruce Katz kronkelt op een uitstekende wijze tussen de prachtige gitaarklanken van Tas Cru. Het blijft funky in het erg dansbare 'Real My Misery'. Tas vertelt zijn verhaal meer dan dat hij het zingt. Met een knappe funky baslijn zorgt Bob Purdy voor de heerlijke groove, waarop de instrumentale virtuozen Tas Cru en Bruce Katz hun klasse weer voluit kunnen etaleren op de gitaar en het orgel. 

 

 

 

 

 

 

Met 'House Of The Blues' krijgen we een prachtige slowblues, waarvan de melodie gedragen word door de orgelklanken van Bruce Katz en Tas Cru andermaal schittert met een erg fijne en gevoelvolle gitaarsolo. 'Let It Happen' is een feelgood song waarin Tas vertelt dat de dokter hem vertelde dat niet het voorgeschreven dieet voor problemen zorgt. De problemen van Tas spelen zich af in zijn hoofd. Piekeren is nooit goed en de dokter geeft hem de raad om het leven te laten komen zoals het komt. Het beste komt op het laatst, wanneer de dokter ook af en toe een glas whisky voorschrijft. Ook in dit vloeiende nummer laat Tas ons genieten van zijn vaardigheden op zijn sixstring. In het swingende 'Miss This Man' raadt Tas zijn vrouw aan om hem niet te verlaten. Daarna noemt hij allerlei zaken op waarom zij hem zou missen. We krijgen weer een mooie lopende baslijn van Bob Purdy, heerlijk pianospel en solo van Bruce Katz en uitstekend vingerwerk op de gitaar van Tas Cru. Het album wordt afgesloten met het prachtige 'Memphis Gone', waarin slidevirtuoos Mike Zito toont dat hij een meester is in het werk met de bottleneck en waarin pianist Bruce Katz andermaal zijn klasse etaleert met hemelse pianoklanken. Met 'Riffin' The Blue' heeft Tas Cru andermaal een prachtig en gevarieerd album op de markt gebracht. Met dit soort muziek kan Tas Cru een heel groot publiek bereiken en zo zijn fanbasis uitbreiden. Hopelijk komt hij dit album ook bij ons promoten. Volgens zijn site komt hij in april naar Duitsland, maar van Nederland of België is momenteel nog geen sprake. Ik kan 'Riffin' The Blue' van Tas Cru aan elke muziekliefhebber aanraden. (8/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. Riffin' The Blue

02. Brown Liquor Woman

03. Stand Up

04. One More Time

05. Throw It All Away

06. Crazy Getting In My Way

07. Real My Misery

08. House Of The Blues

09. Let It Happen

10. Miss This Man

11. Memphis Gone

 

 

 

Tas Cru: Gitaar en zang

Bruce Katz: Piano en orgel

Bob Purdy: Bas

Andy Hearn: Drums

Ron Keck: Percussie

Mary Ann Casale: Backing vocals

Mike Zito: Lead gitaar (1) en slide gitaar (11)

Lenny Milano: Drums (1)

Bill Barry: Orgel (1)