STEF BOS – KERN

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Steven (Stef) Bos werd geboren in Veenendaal op 12 juli 1961 en is een Nederlandse zanger en dichter die afwisselend in België en Zuid Afrika woont en die zijn grote doorbraak kende bij het publiek met het nummer ‘Papa’. In 1979 vertrok Stef richting Utrecht om er een lerarenopleiding te volgen. Na deze studie ging het richting Antwerpen, waar hij met succes kleinkunst richting volgde in Studio Herman Teirlinck. Na zijn studies deed Stef allerlei werk, zoals nummers schrijven voor Clouseau en Ingeborg. Hij speelde ook twee jaren mee in Samson en Gert, als Joop Mengelmoes. In 1990 verscheen zijn eerste en uitstekende album 'Is Dit Nu Later', met daarop de succes single 'Papa'. Het album behaalde dubbel platina en Stef ontving in datzelfde jaar een Edison en een Gouden Harp. Na een paar jaar kwam Stef in aanraking met de Afrikaanse cultuur en vooral in Zuid Afrika vond hij veel inspiratie voor zijn muziek. Hij vond er buiten de liefde voor het land ook zijn vrouw. In 2001 was Stef Bos de centrale gast op Nekka nacht, waar 15000 mensen naartoe kwamen in een nokvol Antwerps Sportpaleis. Stef Bos bleef met regelmaat mooie cd’s uitbrengen, maar hij bracht ook boeken uit, met liedjes teksten, gedachten, brieven, schetsen enz.. Stef heeft zoveel projecten gedaan dat we pagina’s kunnen vullen, maar dat is niet de bedoeling. Met de nieuwe bandbezetting met Lené te Voortwis, Steven Cornillie, Martin de Waghter en René van Mierlo werd steeds duidelijker dat Stef Bos het collectief verkoos boven de eenling die hij creatief daarvoor was. Het album 'Mooie Waanzinnige Wereld' uit 2013 werd grotendeels samen met de band geschreven. Die weg werd verder gezet met het album 'Een Sprong In De Tijd'. In het voorjaar 2017 toerde Stef met de voorstelling 'Wereldwijd' door de lage landen en Zuid Afrika. Een verzameling oud en nieuw werk dat op reis was ontstaan. De verhaallijn werd gevormd door brieven aan zijn moeder die hij op reis schreef. In de zomer van 2017 begon hij in de opname studio aan het project 'Kern', dat uitmondde in een nieuwe cd en theatervoorstelling. 'Kern' is een verzameling nieuwe songs die langs de grote thema’s van het leven reist.

 

 

 

 

 

 

Het album 'Kern' opent met 'Rivier Van Tijd' waarin Stef terugkijkt op het leven, zoals hij alleen dat kan. In dit nummer en bij uitbreiding het hele album is het genieten van deze woorden tovenaar. Stef is één van de weinige zangers die met heel veel gevoel en verbeelding met woorden kan spelen met als eindresultaat een prachtige tekst waar je als luisteraar stil van wordt. Ook in 'Rivier Van Tijd' weet hij de nagel op de kop te slaan. De piano is heerlijk aanwezig en Martin de Wagter is veel meer dan een drummer, hij weet met subtiele percussie het juiste gevoel toe te voegen aan de nummers van Stef Bos. Voor mij is de zoete liefdesballade 'Geen Verweer', dat gedragen wordt door warme orgel klanken, één van de mooiste nummers op het album. Bos zingt het nummer met veel gevoel en het intense snarenwerk van René van Mierlo op gitaar zorgt er voor dat de haren op je armen recht gaan staan. Stef Bos is geen artiest die regelmatig de hitlijsten bestormt, maar deze ballade zal ongetwijfeld veel gedraaid worden op de populaire radiozenders. Het zal muisstil zijn in de concertzalen tijdens het wondermooie testament 'Later Als Ik Dood Ben' van Stef Bos. Je hebt niet zoveel volk en instrumenten nodig om een goed nummer te maken. Stef bewijst in 'Later Als Ik dood Ben' dat een piano, een prachtige tekst en een goede, gevoelvolle stem meer dan genoeg zijn. Met strak monotoon slagwerk zorgt Martin de Waghter voor een dwingende groove in 'Het Roer Moet Om', dat in tegenstelling tot zijn voorganger instrumentaal wel rijkelijk bedeeld is. Stef zingt dat de hele wereld dringend toe is aan verandering willen we de volgende generaties nog een mooie toekomst bieden.

 

 

 

 

 

 

'Valkuil' gaat over de vergankelijkheid van de liefde en het toch vasthouden aan elkaar om toch maar niet alleen te moeten blijven. In de dromerige titeltrack 'De Kern' weet Stef Bos weer heel mooi te verwoorden dat je niet bang hoeft te zijn voor nieuwe dingen en verandering, maar dat je er open moet voor staan en omarmen. In 'Welkom' komen we te weten hoe Stef tegenover het vaderschap aankijkt. De zanger is er zich goed van bewust dat het altijd geen rozengeur en maneschijn zal zijn, maar dat conflicten tussen kinderen en ouders ook tot het leven en tot het volwassen worden behoren. De boodschap van het lied is toch dat de kinderen altijd welkom zijn thuis, bij hem en zijn vrouw. In het melancholische 'Achter In De Rij' overloopt de zanger het leven. Ook in het afsluitende 'Bakzeil' kijkt Stef op een prachtige manier terug in de tijd. 'Kern', het nieuwe album van Stef Bos is opnieuw een heel mooi luisterstuk geworden, waarin de teksten net zo belangrijk zijn als de muziek. Hoe meer je het album beluisterd hoe mooier de teksten en de muziek worden. De nieuwe concert tournee zal zeker weer een succes worden. De concertkalender van Stef Bos staat goed vol, dus kijk je misschien beter op http://www.stefbos.nl/, maar ik wil de concerten in Vlaanderen toch even onder de aandacht brengen. Op 22 februari is Stef te gast in 30CC Schouwburg te Leuven, op 23 februari staat hij in het CC te Merksem, op 24 februari in de Heilig Hart Kerk in Kessel-Lo, Op 1 maart in het CC Den Amer te Diest, Op 2 maart in het CC te Leopoldsburg en op 3 maart in CC De Stroming te Berlare. (7,5/10)

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

Rivier van Tijd (4:43)

Geen Verweer (5:13)

Later Als Ik Dood Ben (3:27)

Het Roer Moet Om (3:56)

Tussen Water en Vuur (3:19)

Valkuil (4:45)

De Kern (3:42)

Welkom (3:13)

Achter in de Rij (5:19)

Bakzeil (4:39)

 

 

Stef Bos

Steven Cornillie: toetsen

René van Mierlo: gitaar

Lené te Voortwis: bas

Martin de Wagter: drums