SHAW DAVIS & THE BLACK TIES - TALES FROM THE WEST

Album Review

Album: 
SHAW DAVIS & THE BLACK TIES - TALES FROM THE WEST
Artist: 
Shaw Davis & The Black Ties
Record Label: 
Chin Music Records
Style: 
Psychedelische Bluesrock
Date: 
24/10/2018
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
SHAW DAVIS & THE BLACK TIES - TALES FROM THE WEST
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De Amerikaan Shaw Davis uit Pompano Beach, Florida werd geboren op vier april 1995. Deze jonge gitarist/zanger staat bekend voor zijn rauwe en emotionele stijl. Samen met drummer Bobby Van Stone en bassist Patrick Stevenson vormt hij het power blues trio Shaw Davis & The Black Ties. In een korte tijd heeft dit trio al een grote fanbase opgebouwd door hun energieke optredens die bol staan van psychedelische blues en roots rock. Beïnvloed door de geluiden van vintage, zware bluesrock hebben ze shows geopend voor acts als Samantha Fish, Chris Duarte, Mike Zito, Albert Castiglia, Matt Schofield, Popa Chubby en tourden ze al met Anthony Gomes. De band bestaat nog maar sinds mei 2016 en in 2017 nam de band al deel aan de South Florida Blues Challenge. Ze wonnen die wedstrijd en mochten zo South Florida vertegenwoordigen tijdens de International Blues Challenge 2018 in Memphis. Op 14 juni 2017 verscheen hun titelloos debuutalbum en de CD release party in de The Funky Biscuit in Boca Raton, FL was helemaal uitverkocht. In januari 2018 verscheen de live EP 'Alive From Legacy' en op 20 oktober 2018 verscheen met 'Tales From The West' hun tweede studio album, waarmee ze dadelijk in de top twintig van de Blues Rock Chart van Roots Music Report stonden. Er staan negen songs op 'Tales From The West', daarvan zijn er zeven van eigen makelij en de twee overige nummers zijn covers.
 
 
 
 
 
 
Dat Jimi Hendrix en Stevie Ray Vaughan een grote invloed hebben op de muziek van Shaw Davis horen we meteen in de gitaar riffs in de intro van 'Take My Hand'. Ze dragen duidelijk de stempel van Stevie Ray Vaughan. 'Take My Hand' is een zinderende en verschroeiende bluesrocker die dankzij drummer Bobby Van Stone en bassist Patrick Stevenson een stevige wervelende rockgroove heeft. Het gitaarwerk van Shaw Davis is weergaloos en hij wisselt het scheurende gitaarwerk af met psychedelisch en vingervlug snarenwerk. Er gaat zoveel kracht uit van deze 'Take My Hand' dat het juist een tsunami is die op je afkomt en alles meeneemt wat hij op zijn weg tegenkomt. 'Take My Hand' alleen al is de aankoop van dit album dubbel en dik waard en het is voor mij één van de beste songs die ik de voorbije maanden hoorde. De eerste van de twee covers op het album is 'Willie The Pimp' van Frank Zappa. Shaw Davis drukt zijn eigen stempel op het nummer en maakt er een erg stevige midtempo bluesrocker van. Met Bobby en Patrick heeft Shaw de perfecte krachtige ritmesectie voor de muziek die hij wil spelen. Ook nu weer zorgen ze voor een ijzersterke groove en ze rollen zo de rode loper uit voor hun jonge frontman die alle registers op de gitaar opentrekt en dat levert weer erg rauw en vlijmscherp psychedelisch gitaarwerk op. Voor de gitaarliefhebbers, die van het stevige en rauwere werk houden zijn de snarensolo's van Shaw één langdurig orgasme voor het oor. Er zijn Southern rock invloeden terug te vinden in de titeltrack 'Tales From The West'. Shaw Davis weet zijn verhaal op overtuigende wijze te zingen, maar echt imponeren doet hij net als in de vorige nummers met een zinderende snarensolo op zijn sixstring. Het gaspedaal wordt weer iets verder ingeduwd voor de stomende Texas Bluesrocker 'Mamma Told Me'. Deze song vertelt het verhaal waarin veel jongens zich zullen herkennen, namelijk dat zij denken dat ze het beter weten dan hun moeder. De ritmesectie zorgt weer voor een onweerstaanbare rockgroove. Bobby Van Stone blijft zijn trommels en cymbalen op een energieke en uitstekende wijze martelen en bassist Patrick Stevenson blijft voor sublieme baslijnen zorgen door die dikke bassnaren te bespelen. Toch is het weer uitkijken naar de solo die Shaw Davis in petto heeft. Deze keer haalt de jonge gitaargod uit met een fenomenale overstuurde gitaarsolo met veel Hendrix invloeden. In 'Fire Inside' heeft Shaw het over het speciale soort mensen die het leven bekijken als een spel, dat zonder gevoelens moet gespeeld worden. In deze stevige midtempo bluesrocker is Hendrix ook nooit ver weg en bij mij roept het herinneringen op aan 'Crosstown Traffic'. Het power trio is weer op hun best in dit nummer dat een heel mooie opbouw heeft en een geweldig sterk refrein bezit. In het laatste gedeelte krijgen we opnieuw een verschroeiende vingervlugge snarensolo die je raakt tot in de kleinste vezel van je lichaam.
 
 
 
 
 
 
 
Het verwoestende 'Know Where You Been' heeft dan weer een sterke Stevie Ray Vaughan vibe. In het nummer vertelt Shaw over een vrouw die niet eerlijk met hem geweest is en hem onfatsoenlijk heeft behandeld. Drummer Bobby Van Stone heerst vanachter zijn drumkit en zorgt met strak en dwingend slagwerk voor de zware rockgroove. De diepe baslijn van Patrick Stevenson doet je lichaam trillen van genot en de fantastische wervelende gitaarsolo is weer een lust voor het oor en naar het einde toe zweven de gitaarklanken heerlijk heen en weer tussen je linker en rechter luidspreker. Top nummer. Drummer Bobby Van Stone trekt alle registers open en met dwingend en energiek slagwerk zorgt hij voor een stevig ritme in 'Atomic Groove', een psychedelische rocksong die verscheidene sfeer en ritmewisselingen kent. Wie nog steeds aan het talent van deze jonge gitaargod moest twijfelen, moet nog maar eens luisteren naar wat de jonge gitaar god hier weer uit zijn gitaar weet te toveren. Vet overstuurd gitaarwerk om je duimen en vingers van af te likken. In de originele versie van North Mississippi blueslegende Junior Kimbrough was 'I Gotta Try You Girl' al een stevig nummer met uitstekend gitaarwerk, maar Shaw, Bobby en Patrick maken het nummer nog boeiender en voegen ook nog een grote dosis power toe. Het resultaat is een verschroeiende midtempo bluesrocker met een verwoestende groove en zinderend snarenwerk. 'I Gotta Try You Girl' krijgt nog een adembenemend slot doordat het trio het ritme de hoogte in jaagt en Shaw de kers op de taart zet met vingervlug en vlijmscherp gitaarwerk. Afsluiten doet het trio met de bijna acht minuten durende psychedelische rocker 'My Friend'. Het nummer neemt een rustige start en de band neemt de nodige tijd om het nummer op een erg knappe manier op te bouwen. Bijna halfweg explodeert 'My Friend' en dan is er geen houden meer aan het trio dat helemaal loss gaat en ons vergast op snoeihard en heerlijk gitaarwerk, bonkende baslijnen en zinderend slagwerk. Na een minuut vuurwerk buigen ze dat instrumentaal geweld om naar een intiem psychedelisch einde, waarin het genieten is van de rust, de atmosferische klanken en de heerlijke zang van Shaw. 'My Friend' is een episch nummer dat samen met de opener 'Take My Hand' het absolute hoogtepunt vormt op dit fantastische album. Dit snoeiharde bluesrock trio tilt deze muziekstijl naar een hoger niveau en dat doen ze door de kracht van de rockmuziek te combineren met de ziel van de bluesmuziek. We zijn al in 2019 en de lijstjes van 2018 zijn al gemaakt, maar dat neemt niet weg dat 'Tales From The West', in mijn persoonlijke top tien van beste albums thuishoort. Shaw Davis is een gitaarvirtuoos, die zijn hart en ziel in zijn verschroeiend snarenwerk kan leggen. Hopelijk komt dit album ook terecht bij een paar festival organisatoren en clubeigenaars in Europa en kunnen Shaw Davis & The Black Ties binnenkort ook de Europese podia veroveren met hun geweldige psychedelische bluesrock. Ik kijk er alvast naar uit. (9/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
Shaw Davis – Gitaar en zang
Bobby van Stone – Drums/Percussie
Patrick Stevenson – Bas
 
 
01. Take My Hand
02. Willie The Pimp
03. Tales From The West
04. Mamma Told Me
05. Fire Inside
06. Know Where You Been
07. Atomic Groove
08. I Gotta Try You Girl
09. My Friend