RUSTY ENDS & HILLBILLY HOODOO - THE LAST OF THE BOOGIEMEN

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rusty Ends is de link tussen de rock en blues van de jaren 50 en 60 en de 21e eeuw. Rusty leerde zijn ambacht door als tiener te spelen in bars en tavernes op Dixie Highway tussen Louisville en Fort Knox. Het publiek bestond uit een combinatie van soldaten, fietsers, arbeiders, hustlers en werkende dames. Zijn band moest een combinatie van blues, soul en country spelen en het allemaal doen met een beat die de topless dansers in staat stelde om te blijven draaien. Met elk optreden verbeterde Rusty en hij werd al snel gevraagd om aan te sluiten bij The Premiers, een populaire clubband. Dit was het begin van een lange carrière in de eens zo vitale Louisville club scene. In 1969 deed hij zijn eerste opnamesessie met de band Cooper'n'Brass in de Phillips International Recording Studio in Memphis, Tn. eigendom van de legendarische rock'n'roll pionier Sam Phillips. Die plaat was 'Does Anyone Really Know What Time It Is' en ze werd een regionale hit in het zuidoosten en een van de meest populaire platen in dance clubs in het noordoosten. In het begin van de jaren negentig besloot Rusty terug naar zijn eerste liefde te keren, namelijk de blues. Hij was één van de oprichters van The Rusty Spoon Blues Band. Op festivals speelde Rusty in de bands van oa Koko Taylor en Otis Rush. Rond 2010 verdween Rusty uit de muziekscène. Vijf jaar later vroeg zijn goede vriend David Zirnheld om samen traditionele hymnen te spelen tijdens kerkdiensten. Rusty kreeg terug zin om muziek te spelen en hij besloot om opnieuw een band op te richten om een combinatie van covers en originele songs te spelen. Hij noemde de band Rusty Ends & Hillbilly Hoodoo en met hen wil hij tijdens zijn optredens rockabilly, blues en soul combineren. Die muziek heeft hij nu ook vastgelegd op het album 'The Last Of The Boogiemen'. De CD verscheen op 30 april 2020 en bevat twaalf songs. Rusty schreef zeven songs en aan vier hielp hij schrijven.

 

 

 

 

 

 

 

Voor je het album 'The Last Of The Boogiemen' thuis in de CD speler steekt, maak je best eerst wat plaats. Stoelen en tafels aan de kant zodat je je dansbenen kan uitsmijten, want dansen ga je zeker doen. Het begint al met de swingende opener 'Cheap Wine', een mix van rock'n'roll, rockabilly en swing. Bassist Dave Zirnheld en drummer Gene Wickliffe zorgen voor een aantrekkelijke swingende groove. Rusty Ends heeft een aantrekkelijke stem en ook met zijn pittige gitaar solo weet hij meteen te bekoren. Saxofonist Gary Falk is minder uitdrukkelijk aanwezig, toch is het leuk om zijn tenor sax af en toe te horen. Hopelijk ben je nog niet moe, want ook bij het amper honderd seconden durende 'Unholy Roller' is het moeilijk om te blijven ziten op je stoel of in je zetel. In dit instrumentale swing nummer staat het gitaarwerk van Rusty Ends centraal. Rusty bewijst met fijn gitaarwerk dat hij over goede en snelle vingers beschikt. In het aanstekelige 'Hillbilly Hoodoo' horen we Rusty zelfs rappen. Het nummer heeft een aantrekkelijk groove en het snarenwerk van Rusty is weer van top kwaliteit. De melodieuze liefdesballade 'I Forgot To Say I Love You' is het eerste rustpunt op het album. De batterijen zijn terug opgeladen, dus gaat de band er terug vol gas tegen aan met de 'Rockabilly Boogie #103'. Zoals de titel het al aangeeft is dit een swingend rockabillynummer, waarin Rusty Ends nogmaals schittert op de gitaar. Je wordt dadelijk vrolijk van het nummer en voordat je het beseft ben je samen met Dave Zirnheld de backing vocals in het catchy refrein aan het meezingen.

 

 

 

 

 

 

'Cottonmouth Rock' is een swingende boogie rock'n roll song, die perfect in het verlengde van zijn voorganger ligt. Het tragere 'Stiletto Heels And Fishnet Hose' is een trager nummer met een sound die geheimzinnig en mysterieus klinkt. Hoewel de meeste songs op het album vrolijk klinken is dit de grote uitzondering. Hier spelen vooral drank en drugs een grote rol. Saxofonist Gary Falk eist een hoofdrol op in het erg aantrekkelijke 'Let Me Cross Your Mind'. De hartverscheurende ballade 'We Love Our Way Through The Blues' is voor mij één van de hoogtepunten op het album. Rusty zingt het nummer met veel gevoel en passie en hij strooit het gehele nummer kwistig rond met korte, maar erg fijne gitaar riffjes. Met 'Bob Wills Played The Blues' gaat Rusty muzikaal, bijna honderd jaar terug in de tijd. De saxofoon solo van Gary Falk geeft de song een extra touch. Rusty Ends is lovend over de meisjes van plezier in de swampy rocker 'Midnight Angel'. Het album wordt afgesloten met het instrumentale 'Sinners Strut', waarin Rusty Ends nogmaals laat horen dat hij een erg fijne gitarist is. 'The Last Of The Boogiemen' van Rusty Ends & Hillbilly Hoodoo is een aangenaam album met swingende vintage muziek. De liefhebbers van swing en boogie gaan zeker van dit album genieten. (7/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Cheap Wine

02. Unholy Roller

03. Hillbilly Hoodoo

04. I Forgot to Say I Love You

05. Rockabilly Boogie #1003

06. Cottonmouth Rock

07. Stiletto Heels and Fishnet Hose

08. Let Me Cross Your Mind

09. We Love Our Way Through the Blues

10. Bob Wills Played the Blues

11. Midnight Angels

12. Sinners Strut

 

 

 

Zang en gitaar – Rusty Ends

Background Vocals en bas – Uncle Dave Zirnheld

Drums – Gene Wickliffe

Tenor Sax – special guest Gary Falk