Veel jonge rock muzikanten zijn verliefd op de platen van hun ouders en dat is ook de reden waarom zoveel radiostations nog steeds classic rock spelen. Het blijft geweldige muziek die nooit oud wordt vertelt zanger/gitarist Ryan Michael. De hele band wordt beïnvloedt door bands als The Beatles, Tom Petty, The Rolling Stones en Oasis. Samen met gitarist/zanger Sam Janik, bassist/zanger Red Coker en drummer Dan Malone probeert Ryan met The Roomsounds een eigen sound binnen dit genre te creëren. In eerste instantie deden ze dat in een vervallen industriële ruimte zonder verwarming, koeling of sanitair. Nu wonen ze in een goede woning in Oost-Dallas, maar voor de rest is er weinig veranderd. In 2012 verscheen hun titelloze debuut album, dat redelijk wat succes kende. Rodney Hall, de eigenaar van de FAME Studio's in Muscle Shoals, Alabama hoorde via een vriend de muziek van The Roomsounds en was zo onder de indruk van hun geluid, dat hij hen uitnodigde om hun volgende album op te nemen in zijn studio. Dat ze in die bekende studio, waar zoveel bekende artiesten hun muziek opgenomen hebben, mochten gaan opnemen gaf de band heel veel inspiratie. The Roomsounds geloven echt in hun nieuwe album 'Elm St.', ze denken dat hun nummers sterk genoeg zijn om de klassiekers van morgen te worden. Frontman Ryan Michael ziet in The Roomsounds een moderne Tom Petty & The Heartbreakers. 'Elm St.' bevat elf songs die allemaal door Ryan Michael geschreven zijn.

 

The Roomsounds openen hun album klasrijk met de titelsong 'Elm St.'. Een heerlijke melodie en de erg goede stem van Ryan Michael hebben daar een grote inbreng in, maar ook de gitaar en de orgelklanken van producer Beau Patrick Bedford bepalen mee de sound van deze erg sterke opener die aan de muziek van Tom Petty doet denken. Ook in het melodieuze country/rock nummer 'Take It All Wrong' zijn de Tom Petty invloeden duidelijk te horen en dat is bedoeld als compliment want Petty is een grote mijnheer die zoveel geweldige nummers geschreven heeft. De intro van 'Letters' wordt op de akoestische gitaar gespeeld, even later vallen de andere instrumenten in en vooral de korte slide gitaar riffs en de verwoestende gitaar solo kunnen bekoren in dit trager nummer. Met 'Bad Situation' en 'Lay My Head Down' gaat het viertal de Southern rock weg op. In 'Bad Situation' kan de slide gitaar weer bekoren en 'Lay My Head Down' heeft een refrein dat uitnodigt om mee te zingen. In de ballade 'What Do I Gotta Do' kan de band het sterke begin van het album niet vasthouden. Het is wachten op 'Don't Give Up On Me' eer The Roomsounds het erg hoogstaande niveau van 'Elm St.' en 'Take It All Wrong' kunnen evenaren. Deze 'Don't Give Up On Me' is net als de titelsong een lied om duimen en vingers af te likken. Alles klopt in deze nummers, zowel vocaal, als instrumentaal, als melodie zit alles op hetzelfde hoge niveau. De aanstekelige gitaar riff intro is het begin van nog zoveel meer moois. Het orgel van Beau Patrick Bedford is weer uitdrukkelijk aanwezig in de rocker 'Wolf In Sheep's Clothing'. The Beatles imiteren is niet zo'n goed idee en toch doen The Roomsounds het met de zeemzoete ballade 'Baby's Got The Bluest Eyes'. Zonder succes want het is zonder twijfel het minste nummer op het album. De afsluitende songs 'Stray Dog' en 'Win Over You' zijn aangename country rock songs. Met 'Elm St.' hebben The Roomsounds een aangenaam album uitgebracht, met een paar erg prachtige songs. Spijtig genoeg kunnen de jongens dat niveau niet aanhouden gedurende het ganse album, en dan gaan ze het soms iets te ver zoeken. The Roomsounds is zeker een band met heel wat potentie.(7/10)