ROBIN TROWER - COMING CLOSER TO THE DAY

Album Review

Album: 
ROBIN TROWER - COMING CLOSER TO THE DAY
Artist: 
Robin Trower
Record Label: 
Provogue/ Mascot Label
Style: 
Bluesrock, Blues
Date: 
22/03/2019
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
 
ROBIN TROWER - COMING CLOSER TO THE DAY
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Robin Leonard Trower is een Brits gitarist, zanger en songwriter, die geboren werd op 9 maart 1945 in Catford. In eerste instantie was hij succesvol bij Procol Harum en daarna met zijn eigen trio, de Robin Trower Band. Trower groeide op langs de kust van Southend On Sea in Essex. Op zeventienjarige leeftijd richtte hij de muziekgroep The Paramounts op, waar stadsgenoot Gary Brooker zich later bij aansloot. Na vier jaar, in 1966, viel het bandje uit elkaar. Brooker richtte toen Procol Harum op en vroeg of Robin deel wilde uitmaken van de band. Trower bleef vijf jaar bij Procol Harum en verliet daarna de band. Robin richtte zich weer op het trio werk en verliet de popmuziek en kwam in de blueswereld terecht. Zijn gitaarwerk werd vergeleken met dat van Jimi Hendrix. Robin Trower kreeg soms het verwijt dat hij iets teveel Jimi Hendrix wilde imiteren, al vind ik dit ongegrond. Robin is een heel powervolle gitarist die zijn Fender Stratocaster tot in het kleinste puntje beheerst. Dat is misschien de grootste gelijkenis met Jimi, maar dat is zeker niet imiteren, dat is professioneel en passioneel met je vak bezig zijn. Samen met Frankie Miller, bassist James Dewar en ex Jethro Tull drummer Clive Bunker richtte Robin het kwartet Jude op, die band kende maar een kort bestaan. Met bassist James Dewar en drummer Reg Isidore richtte Robin een trio op met de naam Robin Trower Trio. Het tweede album 'Bridge Of Sighs' uit 1974 was een uitmuntend album. Robin heeft in zijn lange carrière vele uitstekende albums uitgebracht, maar hij heeft het succes van 'Bridge Of Sighs' nooit meer kunnen evenaren. Dit topalbum werd in 1974 anderhalf miljoen keer verkocht en het wordt momenteel nog steeds vlot verkocht. De enige constante in Robin Trower Trio was de frontman zelf. De andere muzikanten veranderden regelmatig, de bekendste zijn zeker Jack Bruce (ex Cream), Dave Bronze (ex Procol Harum) en Davey Pattison (ex Gamma). Momenteel zijn drummer Chris Taggart en bassist Richard Watts de muzikale metgezellen van Robin Trower. In 2017 verscheen bij Manhaton Records 'Time And Emotion', met daarop elf door Robin Trower geschreven songs, al kreeg hij voor 'I'm Gone' hulp van bassist Livingstone Brown. Ondertussen is Robin Trower terug bij Provogue/ Mascot Label en daar verschijnt op tweeëntwintig maart 2019 het nieuwe album 'Coming Closer To The Day', met twaalf nieuwe originele songs, die opgenomen werden in Studio 91 te Newburry.
 
 
 
 
 
 
 
Robin Trower opent het album met zijn persoonlijke favoriet 'Diving Belt', waarin de vierenzeventigjarige gitaarvirtuoos meteen schittert met zijn sterkste wapen, namelijk een paar gevarieerde en smaakvolle solo's op zijn sixstring. Geen eindeloze solo's maar gevoelvol snarenwerk die als gegoten in het nummer passen. De stem van Robin is heel herkenbaar en heeft nog niets aan kracht verloren. Toen Robin Trower 'Truth Or Lies' voor de eerste keer opnam, was hij er niet zo blij mee, dus begon hij er opnieuw aan te werken tot het volledig naar zijn zin was en het resultaat mag er best wezen, want dit rhyhtm & blues getinte nummer is voor mij één van de beste songs op het album. Het nummer gaat over een jongen wiens liefje hem bedriegt. Het is geen autobiografisch verhaal. Robin schreef dit nummer vanuit het gezichtspunt van een bedrogen jongen. Het is een vloeiend nummer met strak slagwerk van Chris Taggart en strak baswerk van Robin, die buiten de drums alle instrumenten voor zijn rekening neemt op dit album. Het nummer heeft een sterk refrein en de mooie backing vocals geven 'Truth Or Lies' nog een extra touch. De klankkleur van Robin's gitaarwerk klinkt weer erg mooi en hij weet zijn prachtig snarenwerk steeds weer juist te doseren. Buiten dat hij een geweldige gitarist en songwriter is, is die kunst van doseren misschien wel zijn grootste kracht. 'Truth Or Lies' is een prachtig nummer. In de soulvolle titeltrack 'Coming Closer To The Day' zingt Trower dat hij niet bang is voor de dood en dat hij goed beseft dat hij met zijn leeftijd veel dichter bij het einde van zijn leven staat dan bij het begin. Bij elke hartslag of ademhaling komt het einde steeds iets dichterbij, maar dat maakt Trower helemaal niet bang, omdat hij heel dankbaar is voor wat hij als muzikant heeft kunnen bereiken. Weer weet Robin zijn verhaal op een rustige, maar toch overtuigende wijze te vertellen. De gevoelvolle gitaar solo is weer de perfecte aanvulling voor de woorden die Robin zingt. In 'Ghosts' kijkt de Britse muzikant terug in het verleden en naar de dingen die hij minder goed deed in zijn persoonlijke leven. Dat hij daar spijt van heeft hoor je in zijn emotievolle snarensolo. In 'Tide Of Confusion' wordt het iets feller en gaat het ritme lichtjes omhoog. Het is een nummer waar we duidelijke Hendrix invloeden in herkennen. Ook de snarensolo van Robin is iets pittiger dan zijn voorgaande solo's, maar ook hier bezondigt Trower zich niet aan uitspattingen of ellenlang soleerwerk, alles blijft ten dienste van het nummer en juist dat maakt van 'Tide Of Confusion' weer zo'n heerlijk nummer om naar te luisteren. Met 'The Perfect Wrong' trekt Trower de iets fellere lijn verder die hij getrokken heeft met 'Tide Of Confusion' door. Zowel in het vocale als in het instrumentale is hij agressiever en de Wah Wah gestuurde gitaar solo is daar een logisch gevolg van.
 
 
 
 
 
'Little Girl Blue' is een jazzy getinte ballade, waarin Robin een jong meisje, dat haar hart wegsteekt zodat niemand het kan vinden, een hart onder de riem steekt en zegt dat ze niet zo vlug mag opgeven. Het beklijvende en gevoelvolle snarenwerk zal menige luisteraars weten te raken en hen kippenvel bezorgen. Over het stuwende 'Someone Of Great Renown' zegt Trower dat het nummer niet over hemzelf gaat, maar over iemand die hij misschien wel zou willen zijn. De scheurende en vlijmscherpe snaren riffs snijden door merg en been en de kloppende en bonkende baslijn zorgt voor kriebels in je buik. In de meer dan vijf minuten durende ballade 'Lonesome Road' vraagt Trower zich af, hoelang hij nog kan doorgaan met het constant touren en spelen. Hier speelt Trower zijn langste solo, die de laatste twee minuten van het nummer in beslag neemt, van het album. Hij legt zijn hart en zijn ziel in een aantal expressieve gitaarlijnen en drukt zo weer op een uitstekende wijze zijn gevoelens uit via zijn gitaar. Drummer Chris Taggart en bassist Robin Trower zorgen voor een heerlijk stuwende groove in 'Tell Me', één van de vloeiendste songs op het album, waarin Trower weer kwistig rond strooit met prachtige gitaar riffs. De melodieuze snaren solo is er weer eentje om duimen en vingers af te likken. 'Do Not Ever Change' is een relax en dromerig liefdeslied, dat natuurlijk gekruid wordt met soulvol gitaarwerk van de meester. De pittige gitaar gedreven afsluiter 'Take Me With You' staat in fel contrast met zijn voorganger. Deze 'Take Me With You', met zijn snedig en splijtend snarenwerk is voor mij een ander hoogtepunt van dit uitstekende album. 'Coming Closer To The Day' is een geweldig album om naar te luisteren en daar heeft het sterke gitaarwerk van de Britse gitaarvirtuoos een heel groot aandeel in. Het is niet alleen de gitaar, want Robin is ook een erg goed songwriter en bijgevolg staan er ook heel wat sterke songs op het album. Als we dan toch één minpuntje moeten zoeken, dan is het dat het allemaal ongeveer op hetzelfde ritme gebeurd, maar dat weten de fans van Robin Trower al langer. Het belangrijkste is dat Robin Trower ondanks dat gemis aan ritme wisselingen het gehele album boeiend weet te blijven. Voor de gitaarliefhebbers is dit album natuurlijk weer een lust voor het oor, maar ook voor andere muziekliefhebbers is 'Coming Closer To The Day' van Robin Trower een aanrader. (8/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
Diving Bell
Truth or Lies
Coming Closer to the Day
Ghosts
Tide of Confusion
The Perfect Wrong
Little Girl Blue
Someone of Great Renown
Lonesome Road
Tell Me
Don’t Ever Change
Take Me with You