ROB TOGNONI - CATFISH CAKE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rob Tognoni werd op 30 oktober 1960 geboren als Robert John Tognoni in Ulverstone, op de Noord- West kust van Tasmanië als zoon van Italiaanse immigranten. Tot zijn twaalfde had Rob alleen maar gospel muziek gehoord. Maar dat veranderde toen hij begon te luisteren naar de platen van zijn oudere zus. Zo leerde hij BB King, Tony Joe White, Jimi Hendrix, Grand Funk Railroad, Elton John en Slade kennen. Rob maakte geen onderscheid tussen rock, pop en blues. Het was allemaal geweldig om te horen. In het begin van 1974 verloor Rob zijn vader in een auto ongeluk en dat liet bij de toen veertienjarige knaap diepe sporen na. Hij raakte geobsedeerd door de gitaar en zag ze als een redding om uit de depressie van het rouwproces te komen. Rond die periode ging Rob naar een optreden van een relatief nieuwe band. Hij wist niet wat hij hoorde toen AC/DC alle registers opentrok. Dit was de muziek die hij wilde maken en dus begon hij nog fanatieker te oefenen op deze krachtige power akkoorden en begon daar op verder te bouwen. In 1976 verliet hij de school en deed verschillende uiteenlopende jobs om wat geld te verdienen. Zijn prioriteit bleef de muziek en één jaar later schreef Rob Tognoni 'Jim Beam Blues'. Dit was dadelijk een schot in de roos. Het nummer staat nog steeds op de setlist van Rob en hij heeft er nog elk optreden veel succes mee. Nadat Rob in het begin van de jaren tachtig trouwde en vader werd, richtte hij samen met een paar lokale muzikanten The Skidrow Boys op. Rob voelde dat hij beter kon en wilde vooruit. Na The Skidow Boys volgde The Outlaws. Met deze band behaalde Rob in Australië heel wat successen. Na het uiteenvallen van The Outlaws speelde Rob nog wat jaren akoestisch in restaurants en andere zaken. In 1994 stuurde hij twee nummers 'The Good Die Young' en 'Itty Bitty Mama' op cassette naar Dave Hole. Dave die op het punt stond om op tournee te vertrekken door Europa beloofde Rob om de cassette mee te nemen en ze te laten horen aan zijn platenmaatschappij. De bazen van Provogue Records waren onder de indruk en boden Rob een contract aan om vier albums te maken voor hen en gaven hem de gelegenheid om een Europese tour te organiseren. Sindsdien is Rob meer in Europa dan in zijn thuisland en hij heeft niet stil gezeten, want ondertussen heeft The Tasmanian Devil, zoals men Rob Tognoni ook noemt, al zeventien studio en zeven live albums op de markt gebracht. Sinds 2016 zit Rob bij het Electric-Renegade label. De recentste albums van Rob zijn de twee uitstekende live albums 'Live At The Meisenfrei' en 'ALIVE!', die allebei in 2018 verschenen en het studioalbum 'Blue Butterfly' uit 2019. Op 29 mei verschijnt bij het MIG label Rob's nieuwe album 'Catfish Cake', met daarop twaalf songs.

 

 

 

 

 

 

De naam 'Catfish' staat synoniem voor de Mississippi Delta en daar ligt de roots van de muziek die Rob Tognoni in het begin speelde. Rob zegt zelf het volgende over zijn nieuwe album: This album is a combination of essential 'Catfish' lifelong influences, rebellion, humour, love, social conscience, baked slowly over the last 40 years. It's not a blues album by purist's standards, but you will feel where it came from.  Met een paar rake slagen trekt drummer Mirko Kirch de lome bluesrock shuffle 'New Set Of Rays' op gang. Bassist Slawek Semeniuk zorgt met een knappe pulserende baslijn voor de stuwende groove. Op zijn keyboards draagt Rob de melodie van deze shuffle en hij kleurt de sound met stevige en pittige riffjes op zijn gitaar. Er wordt nog een tandje bijgestoken voor de pittige rocker 'Dealin' At The Crossroads'. Tognoni weet in deze rocker meteen te bekoren met een uitstekende Wah Wah gestuurde solo. Alle registers worden open getrokken voor de verschroeiende rocker 'Captain Magic'. Drummer Mirko Kirch zorgt met opwindend en energiek slagwerk voor een zinderende drumbeat. Bassist Slawek Semeniuk plukt heel gedreven aan de dikke snaren van zijn basgitaar. Het nummer kent verscheidene mooie tempo en sfeer wisselingen en de vlijmscherpe snarensolo van Rob raakt je tot in de kleinste vezels van je lichaam.

 

 

 

 

 

 

 

Dat Rob geen fan is van de Amerikaanse president Donald Trump hoor je duidelijk in de stomende rocker 'Fat Orange Man', waarin Rob geen blad voor de mond houdt en duidelijk zijn gedacht zegt. Deze vloeiende aantrekkelijke rocker wordt door Rob weer voorzien van een korte maar pittige snarensolo. Tijdens de concerten zal het catchy refrein ongetwijfeld luidkeels meegebruld worden door de fans van Rob. Het meer dan vier minuten durende 'Superficial' begint als een melodieuze bluesrock ballade, maar na iets meer dan één minuut geeft Rob met een fikse gitaar riff het sein voor een uitstekende ritme versnelling. Zo verandert het nummer in een stevige rocker. Tognoni is op het keyboard heel aanwezig tijdens deze 'Superficial'. Met twee melodieuze gitaar solo's zet Tognoni zelf de kers op de taart. Het erg aantrekkelijke 'No Sleep In Hell' is een stevige rechttoe, rechtaan rocker met een knappe melodieuze snarensolo. Het is voor mij één van de beste songs op het album. Na al deze uptempo rockers wordt er een rustpauze ingelast met de liefdesballade 'She Waited', waarin ik in de zang toch passie en het gevoel mis.

 

 

 

 

 

 

 

Het enige instrumentale nummer op het album is 'James Brown' en met die titel kan je al vermoeden dat funk en rhythm & blues niet veraf zijn. Dat vermoeden blijkt ook te kloppen, want het is een erg dansbare funky jam, die spijtig genoeg maar iets meer dan twee minuten duurt. Bassist Slawek Semeniuk speelt zich hier duidelijk in de kijker met een uitstekende funky baslijn. Er wordt weer gas terug genomen voor de ballade 'Makin' Me Live', waarin Rob Tognoni het hele nummer gretig rondstrooit met pittige en stevige gitaar riffjes. Tognoni is nog steeds op zijn best als hij alle registers kan opentrekken en dat hoor je ook in de verschroeiende rockers 'Conspiracy Deep State' en 'Outback'. Beide songs hebben, zoals nog meerdere songs op dit album, een vintage sound. 'Conspiracy Deep State' en 'Outback' zijn songs die op het lijf van dit power trio geschreven zijn. Rob Tognoni zingt in 'Outback' over een bepaald gebied van zijn geboorteland Australië. De Australische Outback is een fascinerende mix van natuur, geschiedenis en avontuur. Het is een plek waar je kennismaakt met de oorspronkelijke bewoners van Australië en haar tradities. Rob Tognoni, Mirko Kirch en Slawek Semeniuk blijven ook in het afsluitende 'Full Recovery' vol gas gaan. De splijtende gitaar van The Tasmanian Devil is ook in deze rocker uitdrukkelijk aanwezig. De fans van Rob Tognoni zullen hun hart weer kunnen ophalen met dit nieuw album. Ook de liefhebbers van rechttoe, rechtaan rock, die gekruid wordt met stevig gitaarwerk gaan met dit album zeker aan hun trekken komen. (7,5/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. New Set Of Rays

02. Dealin‘ At The Crossroads

03. Captain Magic

04. Fat Orange Man

05. Superficial

06. No Sleep In Hell

07. She Waited

08. James Brown

09. Makin‘ Me Live

10. Conspiracy Deep State

11. Outback

12. Full Recovery

 

 

Rob Tognoni: Zang, gitaar, percussie en keyboards

Mirko Kirch: Drums

Slawek Semeniuk: Bas