ROB LUTES - WALK IN THE DARK

Album Review

Album: 
ROB LUTES - WALK IN THE DARK
Artist: 
Rob Lutes
Record Label: 
Lucky Bear Records
Style: 
Americana, Blues
Date: 
08/09/2017
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
ROB LUTES - WALK IN THE DARK
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Rob Lutes is een Canadese zanger/gitarist en songwriter die in Toronto werd geboren, maar opgroeide in East Riverside. Op jonge leeftijd leerde Rob gitaar en piano spelen, met de muziek van Neil Young en Bob Dylan als groot voorbeeld. Hij groeide uit tot een erg succesvolle finger picking gitarist. In 1999 verscheen zijn debuut album 'Gravity'. Daarna was het zeven jaar wachten op de opvolger 'Ride The Shadows'. Met Walk In The Dark' is Rob Lutes al aan zijn zevende album toe. Zijn meest succesrijke albums zijn 'Truth & Fiction'uit 2009 en 'Bravest Birds' uit 2013, dat zeven maanden in de Roots Music Top 10 stond en tot op nummer één geraakte in de Euro Americana Charts. Net als zijn vorige albums staat ook hier de blues, folk en Americana muziek centraal. Aan het album werkte het kruim van de Canadese blues en roots muzikanten mee, waaronder gitarist Rob MacDonald en toetsenist Bob Stagg. Andere bekende muzikanten op het album zijn Ian Kelly, Guy Bélanger en Joe Grass. Er staan dertien songs op 'Walk In The Dark'. Rob schreef negen nummers zelf, voor drie andere kreeg hij hulp en de overblijvende song is een cover van John Prine.
 
 
 
 
 
 
De opener 'A Little Room' is een rustige mysterieuze song, die met veel gevoel gezongen wordt door de warme ietwat hese soulstem van Rob Lutes. Het geluid van de instrumenten ligt erg mooi in balans en de liefhebbers van de akoestische gitaar en percussie komen in dit nummer zeker aan hun trekken. James Cotton is één van de grote muzikale voorbeelden van Rob Lutes en 'There's No Way To Tell You That Tonight' is eerbetoon aan hem. Het is één van de beste nummers op het album en het wordt weer op een geweldige wijze gezongen door Rob. Rob McDonald schittert met prachtig elektrisch snarenwerk en Guy Bélanger is subtiel maar, o zo mooi aanwezig op de mondharmonica. Dat Rob McDonald echt wel een schitterende gitarist is horen we nogmaals in het vloeiende 'Pumping Love'. Net als in 'Pumping Love' zorgt de akoestische gitaar van Rob Lutes voor het ritmische snarenwerk in 'I Am The Blues'. Rob McDonald zorgt op de resonator met korte sublieme elektrische klanken voor de instrumentale afwerking. Een geweldig nummer om naar te luisteren, wanneer je languit in je zetel ligt met de koptelefoon op je hoofd en een glaasje wijn in handbereik. Het mooiste nummer op het album is misschien wel 'Whistling Past The Graveyard'. Deze ballade wordt weer op een erg knappe wijze gezongen door de rustgevende mooie stem van Rob Lutes en de zachte backing vocals van Ian Kelly geven het nummer nog meer cachet. De schitterende tekst en Rob's stem zorgen er voor dat je meegezogen wordt in dit verhaal en zijn bijpassende instrumentale begeleiding. De titeltrack 'Walk In The Dark' is een vloeiende Americana song, waarin de instrumentale begeleiding en de zang weer tot één mooi geheel samenvloeien. De stemmen van Rob en backing zangeres Josephine von Soukkonov smelten eveneens samen.
 
 
 
 
 
 
Uitstekend vingerwerk op de akoestische gitaar vinden we terug op het heel korte instrumentale nummer 'Spence', dat een eerbetoon is aan de gitarist Joseph Spence. Taj Mahal en Ry Cooder waren beïnvloed door deze gitarist/zanger uit de Bahamas, die leefde van 3 augustus 1910 tot 18 maart 1984. De enige cover op het album is de ballade 'Rocky Mountain Time' van John Prine. Net als voor John Prine zou dit ook autobiografisch kunnen zijn voor Rob Lutes en natuurlijk ook voor meerdere beginnende muzikanten, want hindernissen, de onzekerheid en het gebrek aan geld steken dikwijls stokken in de wielen van een creatieve muzikant. Met het bluegrass nummer 'Rabbit' slaat Rob Lutes een andere muzikale weg in en ook hier weet hij zijn verhaal geloofwaardig te brengen. Instrumentaal is het genieten van het heerlijke ritme en van de uitstekende viool van Josh Zubot, de mandoline van Joe Grass, de resonator van Rob MacDonald. In het vloeiende 'Hardest Thing Of All' komt het heerlijke vingerwerk van Rob op de akoestische gitaar nogmaals tot uiting. Het swingende 'Believe In Something' ligt perfect in het verlengde van zijn voorganger en ook hier is het genieten van het akoestische snarenwerk van Rob. Pianist Bob Stagg en een geniale Guy Bélanger op mondharmonica kleuren de sound van dit nummer erg mooi in. Afsluiten doet de Canadees met 'Better Past', met alweer een briljante Guy Bélanger op de bluesharp. 'Walk In The Dark' is een knap luister album geworden. Instrumentaal zit alles perfect in elkaar en de stem van Rob is gemaakt om dit soort nummers te zingen. Zoals ik al eerder in deze recensie zei klinkt dit album op zijn best wanneer je op je gemak en zonder zorgen kan genieten van deze luister muziek. De koptelefoon op het hoofd om alle storende geluiden te vermijden en wat drank en iets om te knabbelen in de nabijheid zullen de gezelligheid en het luistergenot zeker nog vergroten. (7,5/10)
 
 
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
 
tracks:
01. A Little Room
02. There’s No Way to Tell You that Tonight
03. Pumping Love
04. I Am the Blues
05. Whistling Past the Graveyard
06. Walk in the Dark
07. Spence
08. Rocky Mountain Time
09. Bigger
10. Rabbit
11. Hardest Thing of All
12. Believe in Something
13. Better Past
 
 
 
musicians:
Rob Lutes • Acoustic Guitar and Vocals
Rob MacDonald • Electric, Resophonic and Acoustic Guitars
Mark Nelson • Drums and Percussion
Andrew Horton • Bass
Bob Stagg • Piano, Wurlitzer, Organ
Joe Grass • Mandolin
Guy Belanger • Harmonica
Josh Zubot • Violin on Rabbit
Rob Fahie • Bass on Rabbit
Josephine von Soukkonov • Backing vocals
Ian Kelly • Backing vocals on Whistling Past the Graveyard