RICK ESTRIN & THE NIGHTCATS - CONTEMPORARY

Album Review

Album: 
RICK ESTRIN & THE NIGHTCATS - CONTEMPORARY
Artist: 
Rick estrin & The Nightcats
Record Label: 
Alligator Records
Style: 
Contemporary Electric Blues Rock,
Date: 
20/09/2019
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
RICK ESTRIN & THE NIGHTCATS - CONTEMPORARY
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Frontman Rick Estrin werd in 1949 geboren in San Francisco en werd verliefd op de blues muziek toen zijn oudere zus hem op twaalfjarige leeftijd liet kennismaken met Ray Charles zijn 'The Genius Sings The Blues'. Op vijftienjarige leeftijd begon hij mondharmonica te spelen en op zijn achttiende was Rick Estrin een professioneel muzikant. Zijn voornaamste muzikale inspiratiebronnen waren Sonny Boy Williamson II, Little Walter Jacobs en Baby Boy Warren. Op zijn negentiende verhuisde Rick Estrin naar Chicago en werkte er met bluesmuzikanten Sam Lay, Johnny Little John, Eddie Taylor en Johnny Young. In 1973 ontmoette Rick gitarist Charlie Baty en ze richtten Little Charlie & The Nightcats op. Estrin speelde dertig jaar lang bij Little Charlie & The Nightcats en trad overal in de wereld op. Ze werden vier keer genomineerd als beste band op de Blues Music Awards. In 2008 ging Baty op tournee zonder Rick en de band. Rick richtte op zijn beurt Rick Estrin & The Nightcats op met de voormalige Nightcats leden J. Hansen en Lorenzo Farell. Als gitarist werd Kid Andersen aangetrokken. Een jaar later verscheen hun eerste album 'Twisted' bij Alligator Records. Daarna was het drie jaar wachten op de opvolger 'One Wrong Turn'. Op 18 augustus 2017 verscheen hun vijfde album 'Groovin' In Greaseland', een live album met daarop dertien songs. Sinds de geboorte van Rick Estrin & The Nightcats ontving Rick al zesentwintig BMA nominaties. Alleen al in 2018 ontving Estrin zeven nominaties. Hij won dat jaar drie Awards met Song of The Year, Traditional Blues Male Artist of The Year en vooral de felbegeerde prijs voor Band of The Year. Op twintig september verscheen bij Alligator Records het nieuwe studio album 'Contemporary', met daarop elf originele songs en één cover.
 
 
 
 
 
In de opener 'I'm running' horen we hoe Rick Estrin een strijd levert met de tijd. Hij beseft dat hij ouder wordt en dat de tijd steeds verder tikt. Rick Estrin weet deze strijd zowel tekstueel, als muzikaal mooi weer te geven. Drummer Alex Pettersen trekt met ritmisch slagwerk 'I'm Running' op gang. Op zijn gekende wijze vertelt Rick zijn verhaal. Kid Andersen zorgt voor een uitstekende pulserende baslijn en toetsenist Lorenzo Farell levert een sublieme prestatie op het orgel. Je hoort de tijd verder tikken en op een bepaald moment loopt zelfs de wekker af. Rick Estrin zet zelf de kers op de taart met een paar krachtige en uitstekende harp riffs. De strijd tussen de seksen is één van de favoriete onderwerpen waarover Rick Estrin graag zingt. Dit is ook het geval in 'Resentment File', waarin Rick zijn vrienden waarschuwt voor wat ze zeggen en voor wat ze doen, want de vrouwen vergeten die dingen nooit en gebruiken ze wanneer ze het nodig achten. Drummer Derrick D'Mar en bassist Quantee Johnson zorgen voor een heerlijke groove en gitarist Kid Andersen strooit het gehele nummer gretig rond met prachtige en pittige gitaar riffs. Kid haalt halfweg het nummer uit met een scheurende en vlijmscherpe snarensolo. De broers James, Walter en Dwayne Morgan, beter bekend als The Sons Of The Soul Revivers zorgen voor de uitstekende backing vocals.
 
 
 
 
 
In de swingende titeltrack 'Contemporary' mixt Rick Estrin verscheidene muziekgenres, zoals hip hop, rock, blues en funk, door elkaar. Drummer Derreck D'Mar gaat zelfs even aan het rappen. Rick legt uit dat dit nodig is als hij een moderne superstar wil worden. Met een komische touch vertelt Rick zijn verhaal en hij kleurt de melodie van 'Contemporary' weer met heerlijk blaas en zuigwerk op de mondharmonica. De krachtige soulvolle stem van backing zangeres Lisa Leu Andersen maakt het nummer vocaal helemaal af. Producer Kid Andersen is op dit album weer duivel doet al, in 'Contemporary' speelt hij op synthesizer de blazerssectie die je hoort. Ook in 'She Nuts Me Up', over samenleven met een explosieve vrouw, etaleert Rick Estrin zijn klasse op de bluesharp. 'New Shape (Remembering Junior Parker)' vertelt het verhaal van een mooie jonge vrouw. Die eerst erg mager was, maar nu een voller en aantrekkelijker lichaam heeft. Aan de stem te horen valt dat nieuwe lichaam duidelijk in de smaak van Rick Estrin. Muzikaal is 'New Shape' een prachtige mix van blues, soul en funk. Instrumentaal is het genieten van het heerlijke mondharmonica spel van Rick, de prachtige baslijn van Kid Andersen op de staande bas en het schitterende toetsenwerk van Lorenzo Farell op het orgel.
 
 
 
 
 
Niet alleen van Rick Estrin druipt de klasse af. Dat mag ook gezegd worden van de muzikanten van The Nightcats en de gastmuzikanten op het album.  Het instrumentale, funky getinte 'House Of Grease' verwijst naar Greaseland Studios van Kid Andersen, waar het album opgenomen werd. Met grandioos slagwerk zorgt drummer Derrick D'Mar, samen de uitstekende baslijnen van Quantee Johnson voor een heerlijke groove, waarop gitarist Kid Andersen, pianist Lorenzo Farell en orgelist Jim Pugh hun enorme instrumentale virtuositeit etaleren. Geld is de bron van alle kwaad zingt Rick Estrin in het aantrekkelijke 'Root Of All Evil'. Het nummer heeft een aanstekelige groove en Rick en Lorenzo Farell zetten de kers op de taart met hun uitstekende mondharmonica en orgelsolo. In de bluesballade 'The Main Event' gebruikt Rick Estrin zijn chromatische harp. Het instrumentale 'Cupcakin'' heeft een grote Booker T And The MG's vibe. Gitarist Kid Andersen, Hammond speler Lorenzo Farell en mondharmonicaspeler Rick Estrin zijn de hoofdrolspelers in dit heerlijk groovende nummer. 'New Year's Eve' is een trager nummer , waarin de mondharmonica van Rick en de gitaar van Kid Andersen helemaal tot hun recht komen. De enige cover op het album is 'Nothing But Love' een Bobo Jenkins nummer uit 1959. Rick Estrin & The Nightcats sluiten het album 'Contemporary' af met het vrolijke en erg dansbare 'Bo Dee's Bounce'. Deze instrumentale swinger is Rick en zijn bluesharp op het lijf geschreven. Hier kan Rick nogmaals tonen waarom hij al jaren mee aan de top staat. 'Contemporary' van Rick Estrin & The Nightcats is een prima bluesalbum. De liefhebbers van de bluesharp komen hier weer erg goed aan hun trekken. Maar ook toetsenist Lorenzo Farell, gitarist Kid Andersen, bassist Quantee Johnson en de drummers Alex Pettersen en Derrick D'Mar zijn sublieme muzikanten, die meer dan hun steentje bijdragen aan dit uitstekende contemporary blues album. (7,5/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
1 I’m Running 4:06
2 Resentment File 5:19
3 Contemporary 4:55
4 She Nuts Up 4:20
5 New Shape (Remembering Junior Parker) 4:42
6 House Of Grease 5:31
7 Root Of All Evil 4:12
8 The Main Event 4:25
9 Cupcakin’ 4:06
10 New Year’s Eve 3:35
11 Nothing But Love 3:03
12 Bo Dee’s Bounce 2:39
 
Rick Estrin: lead vocals, harmonica
Lorenzo Farrell: organ, piano
Kid Andersen: guitar, bass (1), upright bass (4,7,11,12), percussion (2,7), moog, synths, drum machine (3), b-vocs (2,3,5), sound effects (1)
Derrick D’Mar Martin: drums (2,3,5-7,9), b-vocs (2,5), percussion (7,10), rap (3)
Alex Pettersen: drums (1,3,4,8,10-12)
Quantae Johnson: bass (2,3,5,6,8-10), b-vocs (3)
Jim Pugh: organ (6)
Lisa Leu Andersen: b-vocs (3)
The Sons of the Soul Revivers: James, Walter and Dwayne Morgan: b-vocs (2,7)