RICK BERTHOD - Tribute To Peter Green

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rick Berthod is een Amerikaans gitarist, zanger en songwriter. In zijn late tienerjaren begon Rick gitaar te spelen. Zijn voorbeelden in die tijd waren Eric Clapton, Duane Allman, Rory Gallagher, Jeff Beck, Jimi Hendrix en BB King. Hoewel hij amper oud genoeg was om in een bar te komen, speelde hij toch in heel wat clubs in zijn stad. Al vrij vlug richtte Berthod zijn eigen All Star Bluesrock Band op. Deze band werd dikwijls gevraagd om te openen voor grotere bands die in Colorado op tournee waren. Ondertussen was Rick bevriend geraakt met, The Master Of The Telecaster, Albert Collins. In 1988 verhuisde Rick Berthod naar Los Angeles en daar kwam zijn vriendschap met Albert Collins goed van pas. Albert bracht Rick in contact met de juiste personen en hielp hem om een band samen te stellen met de beste blues/bluesrock muzikanten van de Westkust. Rick Berthod heeft getourd in Europa, Canada en de USA. Hij heeft het podium gedeeld met grote artiesten zoals BB King, Gregg Allman, Coco Montoya, John Mayall, Savoy Brown, Debbie Davies, Delbert McClinton, Robben Ford, Etta James, Janiva Magness, Chris Duarte, J.J. Cale, Pat Travers, Guitar Shorty, Eric Sardinas en Tinsley Ellis. In 2017 werd Rick Berthod opgenomen in de Las Vegas Blues Hall Of Fame. In zijn meer dan dertigjarige carrière heeft Rick negen albums uitgebracht. Zijn recentste album verscheen op 29 oktober2022 en kreeg als titel 'Tribute To Peter Green '. Er staan tien door Peter Green geschreven songs op het album. Naast de vaste band met Ronnee Mac op bas, Brett Barnes op drums en Billy Truit op toetsen, zijn er een aantal gastmuzikanten aanwezig. Vooral gitaristen, maar ook pianist/zanger Junior Brantley.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de erg knappe slowblues 'If You Be My Baby', dat origineel op het album 'Mr. Wonderful' van Fleetwood Mac te vinden is. Rick Berthod laat meteen horen dat hij de speelstijl en gitaarklank van Peter Green echt wel onder de knie heeft. Het gitaarwerk van Rick Berthod is een perfecte kopie van het werk van gitaarvirtuoos Peter Green. Zanger/pianist Junior Brantley is de eerste gast op dit prachtige tribute album. Brantley zingt het nummer met veel gevoel in zijn stem en zijn prachtige outro op de piano had best wat langer mogen duren. Dan volgt een fantastische versie van 'Black Magic Woman', één van de eerste singles van Fleetwood Mac. Santana scoorde er in 1970 een wereldhit mee. Ook hier is het gitaarwerk van Rick Berthod een lust voor het oor. De tempoversnelling op het einde geeft deze topsong nog een extra touch. Daarna volgt het minder bekende, maar daarom niet minder mooie 'Jumping At Shadows'. Op de binnenkant van de CD staat dat Peter Green alle nummers schreef, maar dat wil ik toch even corrigeren, want 'Jumping At Shadows' werd in 1968 geschreven en uitgebracht door Duster Bennett. De orginele versie was een trage slowblues met veel mondharmonica. Peter Green gaf het nummer een iets hoger tempo en verving de mondharmonica door de gitaar. Het is Peter's versie die we te horen krijgen op dit album. Billy Truitt is het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig op zijn Hammond B3, toch is het Rick Berthod die alle aandacht naar zich toetrekt met zijn gevoelvol en melodieus snarenwerk op zijn sixstring.

 

 

 

 

 

 

Ook Fleetwood Mac's wereldhit 'Need Your Love So Bad' werd niet door Peter Green geschreven, maar door Mertis John Jr., die het in 1955 liet opnemen door zijn jongere broer Little Willie John. In 1968 nam Fleetwood Mac het nummer op. Het is deze laatste versie waaraan we altijd zullen denken wanneer we 'I Need Your Love So Bad' zullen horen. Rick Berthod beschikt over een goede stem en hij brengt 'I Need Your Love So Bad' op een prachtige wijze. Instrumentaal is het weer met volle teugen genieten van de virtuositeit en klasse van toetsenist Billy Truitt (Hammond en piano) en gitarist Tom Berthod. Rick Berthod's versie van 'Oh Well' is niet zo rauw als de originele Fleetwood Mac song. Toch weet Rick het hele nummer te bekoren met zijn scheurend gitaarwerk. De ritmesectie, met bassist Ronee Mac en drummer Brett Barnes leveren een schitterende groove af. Top nummer. Het lekker groovende 'Rattlesnake Shake' ligt dan weer heel dicht bij de originele versie. Het rustgevende, instrumentale 'Albatross' is een bijna vijf minuten durend orgasme voor het oor. Gitaristen Rick Berthod en John Zito leveren subliem gitaarwerk af en vullen elkaar erg goed aan. Rick levert die heerlijke gitaarklanken met gevoelvol vingerwerk en John Zito met gevoelvol glijwerk met de bottleneck. Ook toetsenist Billy Truitt toont nogmaals zijn klasse als pianist in deze klassieker. Eindigen doet 'Albatross' met het rustgevende geluid van de zee op de achtergrond. 

 

 

 

 

 

 

Het ritme gaat fors de hoogte in voor het swingende 'Stop Messing Around', waarin heel wat gitaarwerk vuurwerk te beleven valt. Met Rick Berthod, Stoney Curtis, Curtis Tofield en Mike Varney zijn op dit nummer maar liefst vier gitaristen aanwezig. Om beurt mogen ze hun vaardigheden op de sixstring etaleren met kort solowerk. Door deze fantastische gitaar battle missen we amper de fantastische saxofoon van de originele versie. Het langste nummer op dit album is het meer dan zes minuten durende 'Driftin'', een eerbetoon dat Peter Green schreef over zijn vrouw. In dit langgerekte nummer krijgen gitarist Rick Berthod en toetsenist Billy Truitt weer tijd en ruimte genoeg om ons te verwennen met heerlijke solo's. We krijgen een Latijns ritme in het afsluitende 'Loved Another Woman', waardoor het dadelijk een Santana sfeer creëert. In deze afsluiter zorgt gitarist Jason Walker, samen met Rick Berthod voor het heerlijke gitaarwerk. Voor mij persoonlijk is dit prachtige eerbetoon aan Peter Green jeugdsentiment, maar elke muziekliefhebber, jong of oud, zal zeker genieten van deze uitstekende songs en subliem gitaarwerk.  Rick Berthod en zijn band hebben hier prima werk verricht. 'Tribute To Peter Green' van Rick Berthod zal hier nog dikwijls in mijn CD speler belanden. Top album. (8,5/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. If You Be My Baby

02. Black Magic Woman

03. Jumping At Shadows

04. Need Your Love So Bad

05. Oh Well

06. Rattlesnake Shake

07. Albatross

08. Stop Messing Around

09. Driftin’

10. Loved Another Woman

 

 

Rick Berthod: Zang en gitaar

Ronee Mac: Bas

Brett Barnes: Drums en percussie

Billy Truit: Hammond orgel en piano

Junior Brantley: Piano en zang op 1

Stoney Curtis: Gitaar op 8

Curtis Tofield: Gitaar op 8

Mike Varney: Gitaar op 8

John Zito: Gitaar op 7

Jason Walker: Gitaar op 10