RICK BERTHOD - PERIPHERAL VISIONS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rick Berthod is een Amerikaans gitarist, zanger en songwriter. In zijn late tienerjaren begon Rick gitaar te spelen. Zijn voorbeelden in die tijd waren Eric Clapton, Duane Allman, Rory Gallagher, Jeff Beck, Jimi Hendrix en BB King. Hoewel hij amper oud genoeg was om in een bar te komen, speelde hij toch in heel wat clubs in zijn stad. Al vrij vlug richtte Berthod zijn eigen All Star Bluesrock Band op. Deze band werd dikwijls gevraagd om te openen voor grotere bands die in Colorado op tournee waren. Ondertussen was Rick bevriend geraakt met, The Master Of The Telecaster, Albert Collins. In 1988 verhuisde Rick Berthod naar Los Angeles en daar kwam zijn vriendschap met Albert Collins goed van pas. Albert bracht Rick in contact met de juiste personen en hielp hem om een band samen te stellen met de beste blues/bluesrock muzikanten van de Westkust. Rick Berthod heeft getourd in Europa, Canada en de USA. Hij heeft het podium gedeeld met grote artiesten zoals BB King, Gregg Allman, Coco Montoya, John Mayall, Savoy Brown, Debbie Davies, Delbert McClinton, Robben Ford, Etta James, Janiva Magness, Chris Duarte, J.J. Cale, Pat Travers, Guitar Shorty, Eric Sardinas en Tinsley Ellis. In 2017 werd Rick Berthod opgenomen in de Las Vegas Blues Hall Of Fame. In zijn meer dan dertigjarige carrière heeft Rick acht albums uitgebracht. Zijn recentste album verscheen op 4 juli 2020 en kreeg als titel 'Peripheral Visions'. Er staan tien originele, door Rick Berthod geschreven songs op het album. Voor zeven songs schreef hij de tekst en de muziek, de overige drie schreef Rick in samenwerking.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met het vijf minuten durende instrumentale 'Seeing Sideways', een melodieus en swingend nummer met het Hammond van Billy Truitt en de gitaar van Rick Berthod in de hoofdrollen. Dat Rick en zijn band stevig kunnen rocken horen we in de aantrekkelijke en vloeiende shuffle 'Love Hungry'. Rick is een erg begaafd gitarist en hier haalt hij voor de eerste keer op dit album op een uitstekende wijze uit op zijn sixstring. Zijn twee pittige en priemende gitaarsolo's zijn helder van klank en van uitstekende makelij. Op het einde horen we ook nog een schitterende Billy Truitt op de piano. De vrouw waarover Rick zingt in 'One More Chance' krijgt nog één kans om zijn liefde te winnen. Het is een vloeiende, Latino getinte rocker, die dankzij drummer Justin Truitt en bassist Smiley Lang een heerlijke groove heeft. Ook hier etaleert Rick Berthod zijn klasse op zijn gitaar met knap, spetterend en vingervlug solowerk. De vrouwelijke stem die de backing vocals voor haar rekening neemt komt van Marie Dominique Rail. 'Memories' is een bijna zes minuten durende slowblues met uitmuntend en gevoelvol gitaarwerk van Rick Berthod. Spijtig genoeg kan hij datzelfde gevoel niet in zijn stem leggen en daardoor verliest dit prachtige nummer toch heel wat aan kwaliteit. Billy Truitt drukt zijn stempel op deze ballade. Zowel op zijn Hammond, als op zijn piano weet hij ons te bekoren met mooi toetsenwerk.

 

 

 

 

 

 

De gitaar van Rick en de piano van Billy zijn ook in de swingende shuffle 'Much Love' de smaakmakers van dienst. De radiovriendelijke rocker 'Treat Her Right' is één van de pittigste en beste nummers op het album. Chad Sylva, met strak slagwerk, en Smiley Lang, met een knappe pulserende baslijn, zorgen voor een uitstekende groove, waarop Billy Truitt en Rick Berthod zich kunnen uitleven in hun instrumentale virtuositeit. In 'Treat Her Right' komt het uitstekende gitaarwerk niet alleen van Rick Berthod, want gastgitarist PJ Barth heeft hier ook een grote verdienste. Ook in de bluesrocker 'High Dollar Girl' krijgen we met Rick en PJ Barth twee gitaristen en dat levert schitterend en spetterend snarenwerk op. Wat meteen opvalt is dat het vocale werk duidelijk beter is en dat komt omdat 'High Dollar Girl' gezongen wordt door Ron Anaman. Naast 'High Dollar Girl' zingt Ron Anaman ook de melodieuze slowblues 'Fly On', die door Rick Berthod met een intense en gevoelvolle snarensolo op gang wordt getrokken. Met zijn warme Hammond klanken draagt Billy Truitt de melodie van 'Fly On'. Berthod blijft het gehele nummer kwistig rondstrooien met intense gitaar riffs en zijn lange snarensolo is een genot voor het oor. Drummer Justin Truitt bepaalt het ritme van de gruizige bluesrocker 'Hard On My Heart' met een knappe drumbeat. Bassist Smiley Lang schittert met uitstekende baslijn en toetsenist Billy Truitt is weer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig op de piano. Voor 'Hard On My Heart' heeft Rick de bottleneck rond de vinger geschoven en dat levert knap en vet slide werk op. Rick strooit het gehele nummer kwistig rond met zijn vette slide riffs.

 

 

 

 

 

 

Rick Berthod begon het album met het instrumentale 'Seeing Sideways' en ook het afsluitende 'Broken Middle Finger' is een instrumentaal nummer. 'Broken Middle Finger' heeft een hoog seventies gehalte. Rick Berthod etaleert nogmaals zijn klasse op de gitaar, maar hij geeft zijn muzikanten ook alle ruimte en tijd om zich in de schijnwerpers te spelen. Eerst is er een knappe drumsolo van Justin Truitt. bassist Smiley Lang neemt even later op een grandioze wijze over en als laatste mag ook Billy Truitt met barrelhouse getint pianowerk zich tonen. Na de solo's gaat 'Broken Middle Finger' verder in een soort psychedelische jam. 'Peripheral Visions' van Rick Berthod is een aangenaam album, waarin de kwaliteiten van Rick duidelijk aan bod komen. Hij is een uitstekend gitarist, maar zeker geen begenadigd zanger. Het zou volgens mij geen slecht idee zijn om Ron Anaman vast bij de band te betrekken als zanger. Het zou de toch wel goede nummers een extra touch geven. (7/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

01 Seeing Sideways

02 Love Hungry

03 One More Change

04 Memories

05 Much Love

06 Treat her Right

07 Fly On

08 High Dollar Girl

09 Hard On My Heart

10 Broken Middle Finger

 

 

 

Rick Berthod: gitaar en zang

Smiley Lang: bas en backing vocals

Justin Truitt: drums

Billy Truitt: Hammond en piano

PJ Barth: gitaar op #6 en 8

Chad Sylva: drums op #4 en 5

Ron Anaman: zang op #7 en 8

Marie Domenique Rail: backing vocals op #2,3 en 6