REGINA BONELLI - TRUTH HURTS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Regina Bonelli is een Amerikaanse zangeres en pianiste die in Brooklyn geboren werd. Ze is geïnspireerd door de vroege blues en rhythm & blues uit de jaren zestig en zeventig. Regina was nog maar vijf jaar oud wanneer ze begon te zingen en piano te spelen. Tien jaar later speelde ze ook gitaar en trad ze al op. Ze ontmoette de liefde en kreeg twee kinderen, die ze alleen groot bracht. Haar ervaringen in het leven en de liefde gaven haar genoeg inspiratie om songs te schrijven en om blues te zingen. Samen met haar band The True Groove All Stars weet ze het publiek te imponeren en te beroeren. Langdurige staande ovaties na een concert zijn eerder een constante dan een uitzondering. Ze deelde het podium al met artiesten zoals Bobby Rush, Paul Simon, Martha Reeves, The Temptations, Popa Chubby en Ronnie Earl. In 2015 verscheen haar debuutalbum 'Open Up The Door' en in het najaar van 2018 was de opvolger 'Love Letter' klaar. Er staan acht originele nieuwe songs en één cover op 'Love Letter'. Gitarist Tomas Doncker hielp schrijven aan elk van de acht originele nummers en Regina werkte mee aan vijf nummers. Beiden zijn ze ook de producers van het album. Op achttien februari ligt met 'Truth Hurts' het derde album van Regina Bonelli in de winkelrekken. Regina schreef vijf nummers en 'I Got To Go' schreef ze samen met Tomas Doncker en James Dellatacoma. Verder staan er nog drie covers op 'Truth Hurts'.

 

 

 

 

 

Regina Bonelli opent meteen energiek met de erg dansbare en funky titeltrack 'Truth Hurts'. Drummer Leroy Thompson en bassist Kevin Jenkins zorgen voor de heerlijke groove en gitaristen Tomas Doncker en James Dellatacoma strooien gretig rond met funky gitaar riffs. Nick Rolfe kleurt de sound van 'Truth Hurts' met wervelend toetsenwerk op zijn orgel en saxofonist Mark Henry blaast de nodige soul in dit uitstekende nummer. Regina Bonelli heeft een krachtige strot en ze geeft zich volledig. De muziek van Regina blijft heel dansbaar in het vloeiende en soulvolle 'The Last Tear', waarin de zangeres zingt dat ze de laatste traan gelaten heeft voor haar vroegere geliefde. Ze is niet van plan om wenend thuis te blijven treuren, integendeel vanaf morgen begint ze met haar nieuwe leven en daar wil ze ten volle van genieten. Tomas Doncker schittert met geweldig mooie Wah Wah riffjes en ook met zijn uitstekende Wah Wah gestuurde gitaar solo zal Tomas heel wat gitaarliefhebbers weten te bekoren. Daarna krijgen we een machtige soulvolle Southern ballade met 'It's Not My Cross To Bear'. Greg Allman schreef het nummer in 1969 voor zijn band The Allman Brothers. Nick Rolfe draagt met zijn warme Hammondklanken de melodie van 'It's Not My Cross To Bear' en gastgitarist Michael Hampton schittert met indrukwekkende en fijngevoelige gitaar riffs en dito solo. Regina maakt 'It's Not My Cross To Bear' helemaal compleet door haar passionele en emotionele vocale prestatie.

 

 

 

 

 

 

'Mama Raised A Sweet Thing' is een vloeiende, soulvolle rocker met een sterk refrein. Tomas Doncker of James Dellatacoma zijn weer op een meer dan uitstekende wijze aanwezig op hun sixstring en Regina zingt het nummer weer met veel energie en power. We horen een bijna smekende Regina Bonelli in de ingetogen en beklijvende slowblues 'Baby Don't Hurt Me'.  'Mr. Big Man' is een mix van blues, soul en rock. In de stroves werken Regina en haar muzikanten toe naar het stevige refrein. De gitaristen Tomas en James leveren weer schitterend werk af en ook de diepe baslijn van Kevin Jenkins is weer van prima kwaliteit. 'Didn't I', dat als promo single verscheen, is een smooth klinkend soulnummer. Het is een cover van Dorando, die het in 1973 uitbracht als B zijde van de single 'Listen To My Song'. Het neemt ons mee naar de soul en disco muziek uit de jaren zeventig. Waarom Regina 'Didn't I' als single koos is me een raadsel, want het is zeker niet het beste nummer op het album en het is ook niet representatief voor het album. De laatste cover op het album is 'Killing Floor' van Willie Dixon. Buiten de tekst heeft de originele versie en Regina's versie niets met elkaar gemeen. Regina's versie is een mooie ballade, met schitterende backing vocals. Met zijn diepe baslijn zorgt Kevin Jenkins voor het kloppend hart van 'Killing Floor' en Mark Henry blaast met uitstekend blaaswerk op de saxofoon de nodige soul in het nummer. De Amerikaanse zangeres kondigt zelf aan dat tijd is om op te stappen in de afsluiter 'I Got To Go', een soulvol nummer met een footstomping ritme. Tomas Doncker zijn gruizig gitaarwerk past perfect bij de sfeer van 'I Got To Go'.  Met 'Truth Hurts' heeft Regina een mooie en gevarieerde opvolger klaar voor het in 2018 verschenen 'Love Letter'. (7,5/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01 Truth Hurts

02 The Last Tear

03 It's Not My Cross To Bear

04 Mama Raised A Sweet Thing

05 Baby Don't Hurt Me

06 Mr. Big man

07 Didn't I

08 Killing Floor (Radio edit)

09 I Got To Go

 

 

Regina Bonelli: Zang en backing vocals

Tomás Doncker: Gitaren

Michael Hampton: Lead gitaar op #3

James Dellatacoma: Gitaren

Nick Rolfe: Orgel en piano

Kevin Jenkins: Bas

Mark Henry: Saxofoon en percussie

Leroy Thompson: Drums