RAY FULLER AND THE BLUESROCKERS - PAY THE PRICE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ray Fuller is een Amerikaans gitarist, zanger en songwriter uit New Albany Ohio. Hij kreeg zijn eerste gitaar, een Gibson Melody Maker, op achtjarige leeftijd. Al op jonge leeftijd werd Fuller geïnspireerd door de invasie van de Britse bands, zoals The Rolling Stones, Yardbirds en The Animals. John Mayall And The Blues Breakers with Eric Clapton was het eerste blues album dat Ray Fuller hoorde en hij was meteen verkocht aan dat aanstekelige en aantrekkelijke geluid van de bluesgitaar. Later ontdekte hij bluesgrootheden, zoals John Lee Hooker, Muddy Waters, BB King, Elmore James. Vooral door John Lee Hooker was de jonge Fuller gepassioneerd. The Ray Fuller Band werd opgericht in 1974 en evolueerde in 1978 naar Ray Fuller And The Bluesrockers. In datzelfde jaar bracht hij zijn titelloze debuutalbum uit. Daarna was het zes jaar wachten op de opvolger 'Somethin' Shakin''. In de jaren tachtig en negentig werd Ray Fuller dikwijls gevraagd door grootheden als Muddy Waters, John Lee Hooker, Stevie Ray Vaughan, Buddy Guy, Junior Wells en Albert Collins, om als gitarist in hun band te spelen als zij een concert in Ohio hadden. Door met deze iconische blues legendes te spelen leerde Fuller veel bij. In 1989 begon Ray weer zelf te touren en hij bracht bij Rounder Records het album 'Damn Guitars' uit. Dat album kende heel wat succes en in 1992 werd het album 'Ray Fuller And The Bluesrockers Live' uitgebracht. In 1995 liep zijn huwelijk op de klippen. De scheiding inspireerde de muzikant in het schrijven van een paar geweldige songs, die uitgebracht werden op het album 'Pearlene' uit 1997. In 1999 volgde nog 'Twist Of Fate' en in 2003 'Live Rockin' The Blues'. Daarna werd het stil rond Ray Fuller tot 2010. Met een nieuw management achter hem begon Ray zich te concentreren op de slide gitaar, die hij speelde in zijn eigen stijl, die vergelijkbaar is met deze van Elmore James en Hound Dog Taylor. Met de hernieuwde aandacht die Ray kreeg voor zijn unieke stijl van slide spelen, kreeg hij ook weer de kans om op grote bluesfestivals in Amerika, Canada en zelfs Europa te spelen. In 2011 volgde met 'Piece Of Work' een nieuw album. De cirkel werd helemaal rondgemaakt wanneer hij mocht openen voor Buddy Guy. Nu is Ray Fuller op zaterdagavond, de headliner in de wereldberoemde Buddy Guy's Legends Club. In die club mochten Ray Fuller And The Bluesrockers hun album 'Live At Buddy Guy's Legends' opnemen, met als gast Buddy Guy. Het album verscheen in april 2014 en het verbleef zestien maanden in de RMR Blues And Rock hitlijst. In 2014 en 2016 deed Ray ook al een succesvolle tournee doorheen Frankrijk, België, Nederland en Duitsland. Voor volgend jaar staat er een nieuwe Europese tournee gepland, maar deze is nog niet definitief. Op 28 mei 2019 verscheen bij Azuretone Records het album 'Pay The Price', met daarop veertien songs, waarvan Ray er de helft zelf schreef.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met het door Ray Fuller geschreven 'Hoodoo Train', een opwindend nummer met een aanstekelige groove. Ray Fuller heeft een goede volle bariton stem en hij zingt het nummer met veel overtuiging. De song gaat over een treinreis van Memphis naar New Orleans en onderweg zingt de frontman over de muzikale geschiedenis. 'Hoodoo Train' is een stomende bluesrocker met de juiste dosis swamp. De mondharmonica van Doc Malone is het gehele nummer op een subtiele, maar o zo prachtige wijze aanwezig en Ray Fuller weet in dit nog geen drie minuten durende nummer meteen te bekoren op de gitaar. De meesten onder ons zullen ook al tot de conclusie gekomen zijn dat niets gratis is en dat als je stomiteiten doet dat je daar dan de prijs moet voor betalen. Over deze levensles gaat de titeltrack 'Pay The Price'. Het ritme ligt iets lager dan bij zijn voorganger, maar blijft toch erg aantrekkelijk. Ook hier weet Fuller met zijn overstuurde gitaarwerk de sound van het nummer erg knap in te kleuren. Het album heeft een groot vintage gehalte en een goed voorbeeld daarvan is de rock'n roll song 'Pearlene'. Dit vlot dansbaar nummer met heerlijke gitaar licks zou een Chuck Berry cover kunnen zijn, maar het is een originele door Ray geschreven song. De eerste cover op 'Pay The Price' is de Lightning Hopkins cover 'Mojo Hand', dat Ray Fuller And The Bluesrockers nieuw leven inblazen en volledig naar hun hand zetten. Ray Fuller laat zich weer opmerken met een knappe snarensolo, toch is de hoofdrol weggelegd voor het opwindende mondharmonica spel van Doc Malone. Een andere cover is de midtempo swamp rocker 'Alabama Train' van Louisiana Red. Ook hier weet Doc Malone met erg knap blaas en zuigwerk op de bluesharp te imponeren en de sound van 'Alabama Train' op een geweldige wijze in te kleuren. Met een emotionele stem zingt Ray dat hij zich in deze trein, die zo ver van huis is, eenzaam voelt. De Muddy Waters song 'Rollin' And Tumblin'' is al ontelbare keren gecoverd, toch slaagt Ray Fuller er nog in om zijn eigen accenten aan dit knappe nummer te geven. De ritmesectie met drummer Tutu Jumper en bassist Manny Manuel, leveren een knappe stuwende groove af en rollen zo de rode loper uit voor Ray Fuller en Doc Malone, die hun instrumentale virtuositeit weer in de etalage kunnen plaatsen. Ray doet dat met uitstekend vet slide werk en Doc met opwindend gruizig mondharmonicawerk.

 

 

 

 

 

 

Met het trage 'Mean And Evil Woman' komen we terug bij een origineel Ray Fuller nummer. Het is een knappe Chicago slowblues over de sluwe en duivelse vrouw, die haar partner slecht behandeld. Weer zijn het gitarist Ray Fuller en mondharmonicaspeler Doc Malone die het nummer kruiden met pittige riffs en heerlijk solowerk. De minder bekende Chuck Berry cover 'I Will Not Let You Go' is pure rock'n roll en een uitstekende song om de beentjes los te gooien. Het blijft swingend en erg dansbaar met 'Bad Luck And Trouble', waarin Ray Fuller schittert met vet slidewerk. De uitstekende pulserende baslijn van bassist Manny Manuel tijdens het stomende 'Devil Woman' doet je buik kriebelen. Het strakke en energieke slagwerk van Tutu Jumper stuwt het nummer vooruit en Ray Fuller strooit weer gretig rond met pittige riffs en een knappe snarensolo. Het gehele nummer door weet Doc Malone zijn gruizige mondharmonica klanken te verweven in de sound van 'Devil Woman'. Met het gitaar gedreven 'Keep On Keepin' On' gaat Ray Fuller weer de rock'n roll weg op. Het laatste zelf geschreven nummer op het album 'Do Not Leave The Man You Love' is één van de meest bluesy klinkende nummers op het album. Er zit het gehele nummer door redelijk wat galm op het gitaargeluid van Roy Fuller. De opwindende boogie bluesrocker 'My Father Was A Jockey' is een cover van John Lee Hooker. De stuwende en beukende bas en drums zorgen voor de uitstekende en aanstekelige groove. Tutu Jumper en Manny Manuel rollen zo de rode loper uit voor Ray Fuller en Doc Malone, die zo hun klasse op de gitaar en de mondharmonica nogmaals kunnen etaleren. Afsluiten doen Ray Fuller And The Bluesrockers met de vintage rocker 'Tore Up', een nummer dat amper twee minuten duurt. 'Pay The Price' is een gevarieerd en heel aangenaam album. Met zijn verscheidene rock'n roll nummers heeft de muziek een hoog vintage gehalte. (7,5/10)

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Hoodoo Train

02. Pay The Price

03. Pearlene

04. Mojo Hand

05. Alabama Train

06. Rollin’ And Thumblin’

07. Mean And Evil Woman

08. I Will Not Let You Go

09. Bad Luck And trouble

10. Devil Woman

11. Keep On Keepin’ On

12. Don’t Leave The Man You Love

13. My Father Was A Jockey

14. Tore Up

 

 

Ray Fuller: Gitaar en zang

Tutu Jumper: Drums

Manny Manuel: Bas

Doc Malone: Mondarmonica