POPA CHUBBY - IT'S A MIGHTY HARD ROAD

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Popa Chubby werd geboren als Theodore Joseph Horowitz in New York op 31 maart 1960 in de Bronx, als zoon van een snoepwinkelier. Op zijn dertiende begon hij te drummen. Kort nadat hij de muziek van The Rolling Stones ontdekte schakelde hij over naar de gitaar. Met zijn kaal geschoren hoofd en getatoeëerde armen is Chubby een imposante verschijning. In de loop der jaren is Popa Chubby uitgegroeid tot één van de meest populaire karakters in de blues scene van New York. Naar eigen zeggen is zijn stijl te omschrijven als 'The Stooges meets Buddy Guy, Motörhead meets Muddy Waters & Jimi Hendrix meets Robert Johnson'. Begin jaren zeventig bestormde Popa Chubby met een afro kapsel en een gloednieuwe Gibson het clubcircuit. Met het legendarische album 'Booty And The Beast' bracht hij één van de bestverkopende blues albums van 1994 uit. Inmiddels zijn de albums die hij uitbracht niet meer te tellen. Om zijn vijfentwintig jarig jubileum als muzikant te vieren bracht Popa in 2015, twee albums uit, namelijk het studio album 'I’m Feelin’Lucky', een heerlijke face melting van blues rock ‘n funky soul, opgenomen in zijn eigen studio Chubbyland in Hudson Valley en 'Big Bad And Beautiful', een dubbel live album dat opgenomen werd tijdens zijn Europese tour in maart 2015. Op zeven oktober 2016 verscheen zijn album 'The Catfish' en een jaar later had Popa Chubby weer een nieuw album klaar. Op 27 oktober 2017 verscheen 'Two Dogs', met daarop elf songs en twee live nummers die als bonus op het album staan. Negen van de elf songs werden geschreven door Popa Chubby. Twee songs schreef hij samen met zijn ex vrouw Galea en de twee live nummers zijn covers.  'Two Dogs' was het dertigste album van Popa Chubby en het was een beetje een atypisch album van deze bluesrocker. Op 21 september 2018 verscheen 'Prime Cuts' een tweedelig album met op CD 1 een verzameling van veertien van zijn beste songs en één unreleased nummer en op CD 2 staan zeven nog nooit opgenomen songs, twee live nummers en twee demo versies. Op Valentijn 2020 verschijnt Popa Chubby zijn nieuwe album 'It's A Mighty Hard Road'. Er staan dertien originele door Theodore Horowitz geschreven nummers en twee covers op het album.

 

 

 

 

 

 

Het album 'It's A Mighty Hard Road' heeft als ondertitel 'More Than 30 Years Of Blues, Rock And Soul'. Inderdaad Popa Chubby is al meer dan dertig jaar on the road en in die tijdspanne bracht hij meer dan dertig albums uit. Popa Chubby is een bezige bij, want er zijn weinig artiesten die zoveel op tournee zijn als hij en dan vindt hij ook nog de tijd om al die prachtige nummers te schrijven en op te nemen. Voor zo'n mensen heb ik veel respect. Ook voor dit nieuwe album schreef hij bijna al de nummers zelf. De teksten moeten voor Popa niet ingewikkeld zijn, dat hoor je in de knappe opener 'The Flavor Is In The Fat'. Het is een song over eten en Popa laat duidelijk merken dat hij niet gediend is van een salade, want hij weet maar al te goed dat het aroma in het vet zit. 'The Flavor Is In The Fat' is een stevige rocker waarin de zestigjarige Theodore Horowitz met splijtend snarenwerk laat horen dat hij nog steeds over goede en snelle vingers beschikt. Popa blijft verder rocken met de aanstekelijke titeltrack 'It's A Mighty Hard Road'. Steve Holley op drums en Brett Bass op bas zorgen voor de rock groove en Popa Chubby etaleert nogmaals zijn klasse als gitarist. Dat het leven hard kan zijn zal de man die in de Bronx opgroeide zelf wel ondervonden hebben. 'Buy Beware' is een aanstekelijk swingend nummer, waarin Popa het heeft over het kopen van een tweedehands gitaar, waarmee Jimi Hendrix ooit gespeeld zou hebben, volgens de verkoopster. 'Buy Beware' is zo' n nummer dat je naar dansvloer zuigt om je benen los te gooien. Dave Keyes is het gehele nummer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig op de piano en Chubby haalt weer uit met priemend en splijtend gitaarwerk. Het nummer eindigt met de gesproken zin: I Give You fifty box for that guitar. Een ander dansbaar nummer is de bluesrock shuffle 'It Ain't Nothing'. Drummer Steve Holley en bassist Brett Bass zorgen voor de stuwende groove en Popa Chubby haalt nogmaals geweldig uit op de snaren van zijn sixstring.

 

 

 

 

 

 

In een aantal nummers speelt Ted Horowitz zowel de gitaar, als de drums, de bas en de percussie. In het liefdeslied 'Let Love Fee The Day' neemt hij zelfs de toetsen voor zijn rekening en is hij de enige muzikant die op dit nummer te horen is. De verliefdheid hoor je niet alleen in Ted's woorden, maar misschien nog meer in zijn hemelse en vurige gitaar solo. Ook in de volgende twee nummers bespeelt Popa praktisch alle instrumenten. Alleen Dave Keyes mag hem ondersteunen op de piano en het orgel. Met een titel als 'If You're Looking For Trouble' hoef je niet verbaasd te zijn dat het steviger en rauwer wordt. Popa Chubby is een grote fan van Jimi Hendrix en dat is in 'If You're Looking For Trouble' duidelijk te merken. Vooral het vlijmscherpe en zinderend gitaarwerk heeft veel gelijkenissen met het snarenwerk van gitaarlegende Jimi Hendrix. Je zou het hem niet aangeven maar The Beast From The East kan ook heel zoet uit de hoek komen. Met zijn positieve boodschap 'The Best Is Yet To Come' zal hij veel mensen een hart onder de riem steken. 'The Best Is Yet To Come' is een melodieuze ballade met een prachtige positieve tekst. Ik ben geen superman, maar wel het beest uit het Oosten. Zo begint Popa aan de gruizige Texas bluesrock shuffle 'The Beast From The East', een autobiografisch verhaal, met weer heel wat weergaloos snarenwerk van Popa. Er zitten heel wat ZZ Top invloeden in dit nummer, zoveel dat 'The Beast Of The East' zeker op één van de succesalbums van deze geweldige band zou gepast hebben. Daarna belanden in een ontspannen sfeer met het instrumentaal nummer 'Gordito', waarin de heerlijke melodieuze gitaar klanken van Popa Chubby de hoofdrol voor hun rekening nemen. In 'Enough Is Enough' geeft Ted aan dat voor hem de maat vol is. Deze protestsong is een mix van funkrock en reggae en dat maakt dat 'Enough Is Enough' een heel apart nummer is op dit album. Er is veel overstuurd gitaarwerk in deze song en zowel op de stem, als op de gitaar zit er echo.

 

 

 

 

 

 

 

De vloeiende rocker 'More Time Making Love' is een radiovriendelijke rocker, met een sterk en catchy refrein. Het heeft een refrein dat luidkeels wordt meegezongen tijdens de live optredens. Het orgel van Dave Keyes draagt de melodie en is het gehele nummer uitstekend aanwezig. Dit vloeiende nummer begint met een erg mooie melodieuze snarensolo van Popa. Net als zijn voorganger is 'Why You Wanna Bite My Bones' een vloeiende rocker, met het soepele toetsenwerk van Dave Keyes en het priemende gitaarwerk van Popa in de hoofdrollen. Het antwoord op de vraag 'Why You Wanna Bite My Bones' moet ik u schuldig blijven, want daar blijft Ted heel vaag over. Het laatste originele nummer op 'It's A Mighty Hard Road' is het jazzy 'Lost Again'. Popa zingt het nummer met een mooie diepe stem en hij laat zijn gitaar weer op een heerlijke manier spreken. Aan zijn gefluit hoor je dat Ted erg goed in zijn vel zit en dat hij tevreden is over de muziek op dit album. Rest ons nog de twee covers te bespreken die het album afsluiten. Alle instrumenten worden in deze covers weer door Popa bespeeld. De eerste cover is een heel energieke en levendige versie van 'I'd Rather Be Blind', een nummer dat door Leon Russell werd geschreven en in 1972 voor het eerst werd uitgebracht door Freddie King. Popa Chubby was een fan van Prince, de purperen prins die in 2016 overleed. Als ode aan zijn idool brengt Popa een eigen versie van 'Kiss'. Het is een funky nummer met een uitstekende funky basgroove. Popa Chubby verrijkt de sound nog met de mondharmonica en met dit instrument zorgt hij ook voor de heel mooie outro. 'It's A Mighty Hard Road' is weer een uitstekend album van Popa Chubby. Het is een muzikant die nooit ontgoocheld. Zowel zijn albums, als zijn concerten zijn steeds boeiend en van een uitstekende kwaliteit. Wie de man live aan het werk wil zien, zal moeten wachten tot in het najaar vrees ik. Zijn tournee doorheen Frankrijk, Zwitserland en Duitsland is bijna achter de rug en dan vertrekt hij terug naar de USA. (8,5/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

1. The Flavor Is In The Fat

2. It’s A Mighty Hard Road

3. Buyer Beware

4. It Ain’t Nothin’

5. Let Love Free The Day

6. If You’re Looking For Trouble

7. The Best Is Yet To Come

8. I’m The Beast From The East

9. Gordito

10. Enough Is Enough

11. More Time Making Love

12. Why You wanna Bite My Bones

13. Lost Again

14. I’d Rather Be Blind

15. Kiss

 

Ted Horowitz: gitaren op alle tracks, lead and background vocals, alle percussie, drums op tracks 5, 6, 7, 10, 11, 12, 14, 15, Mondharmonica op track 15, bas op tracks 5, 6, 7, 8, 10, 11, 12 , 14, 15,

toetsen op track 5

Dave Keyes: Piano en orgel op alle tracks

Steve Holley: Drums op tracks 1,2,3 4

Don Castagno: Drums op tracks 8, 9, 13

Brett Bass: Fender Bas op tracks 1, 2, 3, 4

V.D. King: Bas op tracks 9, 13