PIERRE LACOCQUE'S MISSISSIPPI HEAT - MADELEINE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mississippi Heat is een bluescombo onder leiding van Pierre Lacocque, dat hedendaagse stijlen combineert met het vintage Chicago geluid van de jaren '50. De band werd in 1991 in de Windy City gevormd door de in Israël geboren en in België getogen zanger en mondharmonicaspeler Pierre Lacocque. In het begin bestond de band uit zanger/gitarist Jon McDonald, mondharmonicaspeler Pierre Lacocque, bassist Bob Stroger en drummer/zanger Robert Covington. In 1992 stapte McDonald uit de band en namen Billy Flynn en James Wheeler zijn plaats in. Het was deze bezetting die in 1992 het debuutalbum 'Straight From The Heart' uitbracht. Twee jaar en wat personeelswisselingen later volgde 'Learned The hard Way'. Toen in 1995 het derde album 'Thunder In My Heart' werd opgenomen was Pierre Lacocque nog het enige oorspronkelijke lid van Mississippi Heat.  De personeelswisselingen bleven elkaar opvolgen, maar Mississippi Heat bleef bestaan. Nu vieren ze hun dertigjarig bestaan met het album Madeleine'. 'Madeleine' is hun dertiende album en het was geleden van in 2015 met 'Cab Driving Man' dat Mississippi Heat nog een album had uitgebracht. Pierre Lacocque schreef voor 'Madeleine' negen van de twaalf nummers. Er zijn heel wat gastmuzikanten van de partij om samen met Pierre het dertigjarig jubileum van Mississippi Heat te vieren.

 

 

 

 

 

 

Pierre Lacocque's Mississippi Heat opent het feestje van hun dertigjarig jubileum met de verschroeiende bluesrocker 'Silent Too Long', waarin zanger Carl Wheatherby het verhaal vertelt van een vrouw die zo hard zeurt en klaagt, dat hij er niet meer kan van slapen. Drummer Terrence Williams en bassist Brian Quin zorgen voor de verschroeiende groove en Giles Corey en Pierre Lacocque halen fors uit met priemend en opwindend gitaar en mondharmonicawerk. Pierre trekt met een knappe en gruizige mondharmonica intro de Chicago bluesshuffle 'Batty Crazy' op gang. Met haar krachtige soulvolle stem weet West Coast zangeres Daneshia Hamilton het nummer heel overtuigend te brengen. Instrumentaal is het genieten van het heerlijk blaas en zuigwerk van Pierre op de mondharmonica en van het sterk en vlammend snarenwerk van gitarist Giles Corey. Het exotische 'Havanna En Mi Alma' is de vreemde eend in de bijt op dit album. Het nummer is opgedragen aan Pierre's Cubaanse vrouw Victoria, wiens schilderij op de cover van het album staat. Na een bezoek in Cuba (2016) zag Pierre hoe het Cubaanse volk leefde in wanhoop en hij zag ook de hoop om te overleven. Reggae is een muziekgenre dat perfect die toestand kan weergeven en dat is ook de reden waarom 'Havanna En Mi Alma' een reggae nummer geworden is. Inetta Visor zingt het nummer. De opwindende blazerssectie, met Kirk Smothers op saxofoon en Marc Franklin op trompet, drukken hun stempel op deze song. De prachtige gitaar intro komt van Carl Wheatersby. Natuurlijk mocht de mondharmonica van bandleider Pierre Lacocque ook hier niet ontbreken.

 

 

 

 

 

 

'Univited Guest' is een fantastische Chicago slowblues met Lurry Bell op zang en gitaar. Lurrie zingt: Niemand weet hoe ik de blues krijg. Ik zie er goed uit aan de buitenkant, maar aan de binnenkant heb ik een onuitgenodigde gast. Instrumentaal is het genieten van het prachtige mondharmonicaspel van Lacocque en het gevoelvolle snarenwerk van gitarist Lurrie Bell. Drummer Terence Williams en bassist Brian Quinn zorgen voor een knappe swingende groove in het door Daneshia Williams gezongen 'Nothin' I Can Do', waarin ze zingt over haar onbeantwoorde liefde voor een man, omdat hij al een andere vrouw heeft. Het pittige gitaarwerk komt weer van Lurrie Bell en Pierre Lacocque voegt er ook deze keer weer een heerlijke pot mondharmonica bij. in het loom swingende, soulvolle 'Empty Nest Blues' zingt Inetta Visor dat ze momenteel geen gezelschap nodig heeft. De geweldige stemmen van de backing zangeressen Nanette Frank, Diane Madison en Mae Koen maken het vocale gedeelte helemaal af. De saxofoon van Kirk Smothers en de trompet van Mark Franklin zijn het gehele nummer uitstekend aanwezig. Franklin plaatst zelf de kers op zijn sterke instrumentale prestatie met een erg knappe trompet solo. Er klinkt veel hoop in de energieke rock'n roll song 'Ridin' On A Hit' met Daneshia Hamilton achter de microfoon. Instrumentaal is het genieten van het rollend pianospel van Johnny Iguana en van het energieke blaas en zuigwerk van Lacocque op de mondharmonica. 

 

 

 

 

 

 

Michael Dotson schreef met 'Everybody Do Something' en 'Truth Like Rain' twee nummers op dit album. In die twee nummers neemt hij zowel de zang, als de gitaar voor zijn rekening. 'Everbody Do Something' is een vloeiende Chicago bluessong met fijn en pittig gitaarwerk van Dotson. 'Truth Like Rain' is een lome blues song met knap pianowerk van Johnny Inguana en gruizig mondharmonicawerk van Pierre Lacocque. Bassist Brian Quinn trekt de instrumentale titeltrack 'Madeleine' op gang. Met dit nummer wil Pierre Lacocque Emma Magdalena Van der Linden eren. Het was zijn grootmoeder aan moeders kant en een buitengewone vrouw. Ze leefde in België tijdens de twee wereldoorlogen en heeft veel mensen helpen verbergen voor de Nazi's. Haar hele verhaal kan je trouwens lezen in de inner notes op het hoesje van het album. Instrumentaal is er een hoofdrol voor de diep snijdende mondharmonica van Pierre Lacocque en de priemende gitaar van Lurrie Bell. Het gaat er heel wat uitbundiger aan toe in het levendige 'At The Lucky Star'. Danesia Hamilton etaleert nogmaals dat ze een mooie, soulvolle stem bezit en de backing zangeressen Nanetter Frank, Diane Madison & Mae Koen tillen het nummer nog een niveau hoger. Zowel Kirk Smothers op saxofoon, als Mark Franklin op trompet fleuren het nummer instrumentaal op met een knappe solo. Het uitstekende percussiewerk is van Ruben Alvarez. Het Album wordt afgesloten met 'Trouble', een bluesshuffle geschreven door Inetta Visor. Ze zingt het nummer zelf en Carl Wheaterby zorgt voor het priemende en snedige gitaarwerk. 'Madeleine' van Pierre Lacocque's Mississippi Heat is een uitstekend blues album en een aanrader voor elke bluesliefhebber. (8/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Silent Too Long

02. Batty Crazy

03. Havanna En Mi Alma

04. Uninvited Guest

05. Nothin’ I Can Do

06. Empty Nest Blues

07. Ridin’ On A Hit

08. Everybody Do Somethin’

09. Madeleine

10. At The Lucky Star

11. Truth Like Rain

12. Trouble

 

Pierre Lacocque: Zang en mondharmonica, bandleider

Inetta Visor: Zang (3,6,12)

Daneshia Hamilton: Zang (2,5,7,10)

Lurrie Bell: Zang (4), gitaar (4,5,9)

Carl Wheatherby: zang(1), lead gitaar (3 intro,6,12)

Michael Dotson: Zang en lead gitaar (8,11),  gitaar op alle nummers behalve (1,5,7,9,12)

Giles Corey: Ritme gitaar (alle songs behalve op 11). lead gitaar (1,2)

Brian Quinn: Akoestische en elektrische bas 

Terrence Williams: Drums (1,3,5,6,7,8,10,11 en 12)

Kenny Smith: Drums (2,4,9)

Chris “HAMBONE” Cameron: Orgel (B-3), wurlitzer, clavinet & piano (1,3,4,5,6,8,9,10 en 12)

Johnny Iguana: Keyboards (2,7 en 11)

Marc Franklin: Trompet, horn arrangements (3,6,7,10)

Kirk Smothers: Saxofoon (3,6,7,10)

Nanetter Frank, Diane Madison & Mae Koen(A.K.A.“NADIMA”):  Background Vocals & Arrangements (3,6,7,10,12)

Ruben Alvarez: Percussie (3,10)