PHILIPPE ROBRECHT – 2020

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Vlaamse zanger, producer en multi instrumentalist Philippe Robrecht werd op 2 januari 1966 in Zele geboren. Op zijn veertiende kocht hij zijn eerste gitaar. Hij studeerde af als onderwijzer en heeft de muziek altijd gecombineerd met het lesgeven aan kinderen met gedragsproblemen. In zijn tienerjaren speelde Philippe bij de coverband Selfservice en bij de band Guilt. Bij deze laatste band werd alleen eigen werk gespeeld. Guilt mocht het voorprogramma verzorgen van Johan Verminnen en 2 Belgen. Nadat ze twee keer op de affiche van de Lokerense Feesten stonden splitte de band. In 1991 mocht Philippe een platencontract tekenen bij BMG/RCA. In 1992 verscheen bij dat label de single 'Aan De Overkant'. Datzelfde jaar verscheen ook de single 'Magie', de titeltrack van Philippe zijn debuutalbum. Die single was een schot in de roos. 'Magie' stond elf weken in de Ultratop 50 en geraakte tot plaats achttien en in de Vlaamse Top Tien geraakte 'Magie' tot op nummer drie. 'Magie' ging over de betovering, de magie waarin je verkeert wanneer je verliefd bent op iemand. Ook de volgende single 'Vurige Tongen' werd een grote hit. In 1994 verscheen het tweede album 'Hoopvol', maar dat album miste een sterke hitsingle. Na twee albums stopte de samenwerking tussen Robrecht en BMG/RCA. Philippe blijft met zijn band optreden en maakt nog verscheidene singles. Geen enkele single haalt nog de top tien, maar daar rouwt Philippe niet om. Airplay krijgt hij nog steeds genoeg. Hij krijgt in 1995 in Wetteren de Wim De Craene Prijs, tijdens een huldeconcert, vijf jaar na het overlijden van Wim De Craene. Hij ging ook weer op pad, deze keer met zijn theatervoorstelling 'Op Visite'. Van 1996 tot en met 1997 ging Philippe, met de steun van de Nederlandse groep De Dopegezinde Gemeente, Vera Coomans en Guido Belcanto, de boer op met zijn show 'De Stoet Van Verlangens'. In mei 1997 verscheen het album 'Storm', dat opgenomen werd op vijf dagen tijd in een oudere authentieke studio, waar men ook gebruik maakte van oude microfoons en versterkers. Wanneer het Koninklijk Ballet Van Vlaanderen in 1998, twintig jaar na het overlijden van Jacques Brel, uitpakt met het theaterstuk 'Brel Blues', wordt Philippe één van hun uithangborden, samen met Jo Lemaire. Samen met Jo Lemaire was Robrecht in 1999 te horen tijdens enkele Edith Piaf voorstellingen in de AB. Datzelfde jaar verscheen zijn vijfde album 'Dwarsligger'. In 2004 laste Philippe een rustpauze van zes maanden in. Omdat optreden voor een publiek het liefste is wat Philippe deed en nog steeds doet, verscheen er in 2005 het album 'Robrecht Live', opgenomen op de zeventiende juli op het Sint-Baafsplein tijdens de Gentse Feesten, met live versies van liedjes als 'Magie', 'Dwarsligger', 'Storm', 'Eva', 'Anne- Marie' en het haast onafscheidelijke 'Vurige Tongen'. Op dit album kreeg de muziekliefhebber een overzicht van de songs die Philippe tussen 1992 en 2002 over zes cd's had verspreid. In 2012 verscheen 'Eiland', het achtste album van Robrecht. Midden 2017 verraste Philippe Robrecht zijn fans en zelfs zijn naaste omgeving door te verhuizen naar Ierland.

 

 

 

 

 

 

Half december verscheen met '2020' een nieuw album van Philippe Robrecht. Er staan tweeëntwintig songs op het album, die we netjes kunnen onderverdelen in elf nieuwe nummers en elf oudere nummers waarvoor Philippe nieuwe arrangementen schreef. De meeste instrumenten worden door Philippe Robrecht en Andries Boone bespeeld. De eerste elf songs zijn allemaal nieuw, dus laat ons daar mee beginnen. De opener 'Alles Komt Goed' is een vloeiend nummer, dat dankzij de viool van Andries Boone en de banjo van Philippe een groot Iers gevoel in zich heeft. Philippe heeft nog steeds een prachtige stem. Ze klinkt precies nog iets dieper dan vroeger. 'Laat Het Zijn' werd uitgekozen als single, die dit album moet promoten. Het is trager, maar heeft toch een heel aanstekelijk ritme. Op zijn Ierse concertfluit zorgt Des Cafferkey voor de Ierse inbreng en de donkere cello klanken en prachtige accordeon van Andries Boone geven het nummer nog wat extra cachet. 'Laat Het Zijn' is zeker een song die wat kwaliteit en hitgevoeligheid betreft zeker niet moet onderdoen voor 'Magie' en 'Vurige Tongen', de grootste hits van Philippe Robrecht. 'De Nieuwe Tijd' is Ierse uptempo muziek met Nederlandstalige tekst. Joseph McNulty zorgt op de Bohran voor het ritme. Voor mij is 'De Bron' één van de hoogtepunten op dit prachtige album en daar heeft de wondermooie tekst van Philippe en het heerlijk mondharmonicaspel van Andries een groot aandeel in. De backing vocals in 'La La Lai' worden gezongen door het Kozakkenkoor van Bart Piqueur.

 

 

 

 

 

 

 'Ooit' is een ander, nog onbekend pareltje op dit album. Het is met zijn vier minuten en vijfendertig seconden het langste nummer op '2020' en het had wat mij betreft zelfs nog iets langer mogen duren.  Het uitstekende vingerwerk op de akoestische gitaar in het folk nummer 'De Zee' komt van Philip Masure. Het tempo gaat de hoogte in met het banjo gedreven 'Je Zwaait', een lied waar je meteen vrolijk van wordt. In 'Ik Neem Je Mee' deelt een ingetogen Philippe met ons, zijn liefdesherinneringen aan een ex geliefde. Philippe Robrecht blijft uptempo nummers afwisselen met prachtige trage songs. Met de bariton saxofoon van Marc Demaeseneer en de trompet van Yves Fernandez, zijn de blazers uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig in het uitbundige en vrolijke 'Vreugdedans'. Dansen en het nodige bier ontbreken niet op dit feestje. In 'November' bewijst Philippe nogmaals zijn grote kwaliteit als songwriter. Zowel instrumentaal, als tekstueel zal 'November' heel wat muziekliefhebbers kunnen bekoren. Met 'Hier Bij Jou' komen we bij het eerste nummer waarvoor Philippe nieuwe arrangementen schreef. Hij blijft hier dicht bij het origineel, maar hij weet toch een aantal nieuwe accenten te leggen. De gedempte trompet van Yves Fernandez past perfect bij de sfeer van 'Hier Bij Jou'. Met zijn heerlijke vioolspel geeft Andries Boone een heel nieuwe dimensie aan het wondermooie 'Storm'. 'Dwarsligger' klinkt veel moderner dan de originele versie. Philippe maakt van de prachtige ballade 'Ooit Had Ik' een uitstekend vloeiend nummer. Het bewijst nogmaals dat je met een sterk lied vele kanten opkan, zonder dat het aan kwaliteit verliest. Instrumentaal is het genieten van het heerlijke mondharmonicawerk van Andries Boone.

 

 

 

 

 

 

In de nieuwe versie van 'Daarom Zing Ik Voor Jou' is de piano veel minder aanwezig. De Ierse concertfluit van Des Cafferkey is een aanwinst voor het nummer. Ook in de nieuwe versie blijft 'Grafschrift' een knap uptempo nummer. Instrumentaal heeft Philippe een grote inbreng op de banjo en de akoestische gitaar. De eenzaamheid en droefheid overheerst ook in de nieuwe versie van 'De Mug'. Yves Fernandez versterkt deze gevoelens nog met het blaaswerk op zijn bugel en Philippe zingt het nummer op een heel ingetogen wijze. Het is wel wennen aan de nieuwe versie van 'Magie', maar na een paar keer luisteren kan ik de nieuwe versie wel smaken, al blijft voor mij de originele versie veruit de beste versie. Hier wordt 'Magie' iets vlugger gespeeld. In de nieuwe 'Magie' is een hoofdrol weggelegd voor de accordeon en de viool van Andries Boone. Ook 'Vurige Tongen' heeft een hoger tempo. Instrumentaal is het genieten van de fantastische saxofoon van Marc Demaeseneer en de banjo van Philippe Robrecht. Janne en Lauranse zorgen met hun frisse en aangename stemmen voor de uitstekende backing vocals. De saxofoon uit de originele versie is verdwenen in de nieuwe vlotte en aangename versie van 'Fatsoen'. De piano gedreven ballade 'Donker' wordt nog intenser en intiemer in de nieuwe versie. Philippe begint het liefdeslied a capella, met alleen wat vogel geluiden op de achtergrond. Na een halve minuut komt het orgel zijn stem begeleiden. '2020' van Philippe Robrecht is een knap album geworden. De trouwe fans krijgen elf nieuwe nummers en kunnen genieten van de bewerkte hits uit het verleden. De mensen die Philippe Robrecht nog niet moesten kennen, krijgen ook twee vliegen in één klap. Ze kennen meteen zijn ouder werk en kunnen kennismaken met zijn nieuwste nummers. '2020' is een erg aangenaam album dat goed is goed voor zeventig minuten luisterplezier. (7,5/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

01. Alles komt Goed

02. Laat het zijn

03. De Nieuwe Tijd

04. De Bron

05. La La La Lai

06. Ooit

07. De Zee

08. Je Zwaait

09. Ik Neem Je Mee

10. Vreugdedans

11. November

12. Hier bij Jou

13. Storm

14. Dwarsligger

15. Ooit Had Ik

16. Daarom Zing Ik Voor Jou

17. Grafschrift

18. De Mug

19. Magie

20. Vurige Tongen

21. Fatsoen

22. Donker

 

Philippe Robrecht: Zang, gitaren, bas, ukelele, banjo, percussie en toetsen

Andries Boone: Viool, cello, mandoline, accordeon, mondharmonica, pipes

Yves Fernandez: Bugel op #18, gedempte trompet op #12, trompet op #10

Marc Demaeseneer: Saxofoon op #20, bariton sax op #10

Philip Masure: Gitaar op #7

Des Cafferkey: Ierse concertfluit op #2,9 en 16

Joseph McNulty: Bohran op #3 en 5

Bart Piqueurs Kozakkenkoor op #5

Janne & Lauranse: Backing vocals op #20