PAUL FILIPOWICZ - PIER 43

Album Review

Album: 
PAUL FILIPOWICZ - PIER 43
Artist: 
Paul Filipowicz
Record Label: 
BJ Records
Style: 
Bluesrock, Boogie rock
Date: 
10/01/2023
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
PAUL FILIPOWICZ - PIER 43
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Paul Filipowicz is een Amerikaans songwriter/zanger/gitarist en mondharmonicaspeler die op 24 maart 1950 in Chicago geboren werd. Hij groeide op tussen de graanvelden van Lockport, Illinois. Paul zong samen met zijn zussen, die ook piano speelden, in de kerk. De enige andere muziek die hij te horen kreeg kwam via de radio. Op een avond was Paul aan het luisteren en kwam hij bij een radiostation uit Tulsa terecht, waar muziek gedraaid werd van Muddy Waters, Howlin' Wolf en Sonny Boy Williamson. De jonge Paul was meteen onder de indruk van de blues muziek die deze heren speelden. Op vijftienjarige leeftijd ging hij voor de eerste keer naar een live blues concert, namelijk naar Otis Rush en zijn band. Maar de grote liefde kwam er pas echt toen hij voor het eerst Magic Sam hoorde. Ondertussen is Paul Filipowicz een vaste waarde in de blueswereld van Chicago. Zijn debuutalbum verscheen in 1996. Zijn meest succesrijke album is 'Chinatown' uit 2004. Met dit album viel Paul verscheidene malen in de prijzen. Het album werd verkozen tot beste blues album op de Madison Area Music Awards 2005 en Paul werd op diezelfde Awards verkozen tot beste blues artiest. De song 'Guitar Jones' uit het album 'Chinatown' werd één jaar later op diezelfde awards verkozen tot beste blues song van 2006. In de zomer van 2018 verscheen  zijn meest recentste album 'Unfiltered', waarop elf songs staan. Meer dan vier jaar hebben de fans moeten wachten op een opvolger. Dat wachten werd een paar dagen geleden beloond met de release van 'Pier 43'. Het is het elfde album van Paul Filipowicz en het bevat negen songs en twee bonus tracks. Paul schreef zelf zes songs voor dit album. 
 
 
 
 
 
 
De eerste vijf songs op het album werden door Paul Filipowicz geschreven. Het album opent met het bluesnummer 'Old Time Superstition', waarin Paul het gehele nummer zijn bottleneck met veel klasse over de snaren van zijn sixstring laat glijden. Dat levert vette en uitstekende slide riffs op en ook zijn slidesolo is een lust voor het oor. Paul heeft een krachtige, ietwat rauwe stem en zingt zijn songs met veel overtuiging. 'Angel Face' is een perfect verlengstuk van de opener 'Old Time Superstition'. Alleen is de bottleneck verdwenen en zorgt Paul in 'Angel Face'  met zijn vingers voor de snedige solo. De bijna vijf minuten durende titeltrack 'Pier 43' is een rauw instrumentaal nummer, met de gitaar van Paul Filipowicz en de mondharmonica van 'Big' Al Dorn in de hoofdrollen. De statige diepe baslijn van Steve Lewis is het kloppend hart van 'Pier 43'. 'When I Get Down' heeft een hypnotiserende sound en daar  hebben de aanstekelijke, steeds weerkerende gitaar riffs van Paul Filipowicz een groot aandeel in. Drummer Brian Howard bepaalt met zijn strakke drumbeat het ritme van 'When I Get To Town'.
 
 
 
 
 
 
Met het instrumentale 'Spit Shine' gaat Paul Filipowicz terug naar de psychedelische rock uit de jaren zeventig. Het nummer kent halfweg een erg mooie sfeer en ritmewisseling en dat geeft 'Spit Shine' een extra touch. Paul Filipowicz etaleert hier andermaal zijn grote klasse als gitarist. Van de traditional 'Hip Shake' maakt Paul Filipowicz een meer dan zes minuten durende verschroeiende boogierocker. Na het opwindende 'Hip Shake' kan je even bekomen met het prachtige en rustige 'Poor Man's Throne', een bluessong waarin Paul weer gretig rondstrooit met knappe gitaar vullingen. Daarna wordt het gaspedaal weer stevig ingeduwd voor de boogierocker 'Humdinger'. Vocaal krijgt Paul hier hulp van zijn bandleden Steve Lewis, Brian Howard en Al Dorn, die de backing vocals voor hun rekening nemen. Het afsluitende 'Cut You Loose' is een Texas bluesrocker, waarin we heel wat Steve Ray Vaughan invloeden in herkennen. Naar het einde toe verandert het nummer en breit Filipowicz er nog een prachtig einde aan met knap gitaarwerk. 
 
 
 
 
 
 
Het album heeft met 'Ain't No Use' en 'Use My Imagination' ook nog twee bonustracks. Ze komen uit het WIBA Live Radio Concert uit 1979 en Paul speelt hier met een heel andere bezetting, namelijk Clyde Stubbelfield op drums, Richard Drake op saxofoon, Gary Zappa op bas, Will Logg op gitaar en John Chimes op piano. Het funky getinte 'Ain't No Use' is een cover van The Meters uit 1974. De machtige saxofoonsolo van Richard Drake en het heerlijk gitaarwerk van Paul Filipovic zorgen voor de instrumentale hoogstandjes. Uit dezelfde periode komt de Gladys Knight & The Pips cover 'Use My Imagination', waarin John Chimes en Willy Logg schitteren met een uitstekende solo op de piano en de gitaar. Met 'Pier 43' heeft Paul Filipowicz weer een uitstekend album op de markt gebracht. De bijna drieënzeventigjarige muzikant uit Chicago bewijst met zijn elfde album dat hij  nog steeds een sterke gitarist en songwriter is. (8/10)
 
 
 
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01 Old Time Superstition
02 Angle Face
03 Pier 43
04 When I Get To Town
05 Spit Shine
06 Hip SHake
07 Poor Man's Throne
08 Humdinger
09 Cut You Loose
 
bonus tracks:
10 Ain't No Use
11 Use My Imagination
 
 
Paul Filipowicz: Lead vocals, lead guitar all tracks, slide guitar, track 1
Steve Lewis: Bass, tracks 1 tot 9, maracas, track 1, backup vocals, tracks 1,2,6,8
Brian “Tito” Howard: Drums, tracks 1 tot 9, backup vocals, tracks 1, 2, 8
“Big” Al Dorn: Mondharmonica, tracks 1, 3, 9, backup vocals, tracks 1, 8
Bonus tracks: WIBA Live Radio Concert 11/11/79
Paul Filipowicz: Lead guitar and vocals, tracks 10, 11
Clyde Stubbelfield: Drums, tracks 10, 11
“Fat” Richard Drake: Sax, tracks 10, 11
Gary Zappa: Bass, tracks 10, 11
Will “Smokey” Logg: Guitar, tracks 10, 11
John Chimes: Piano, tracks 10, 11