PASCAL BOKAR - AMERICAN TRAILS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pascal Bokar werd geboren in Parijs, Frankrijk, maar groeide op in Mali en Senegal, West-Afrika. Hij kreeg de kans om op te groeien in de muzikale, harmonische, melodische, ritmische, woordtradities van West-Afrikaanse muziek en cultuur, die zijn erfgoed hebben geïnformeerd via de muzikale nalatenschappen van instrumenten zoals de Ngoni (banjo) of balafon (voorvader van xylofoon), die later de vroege culturele en muzikale grondslagen van het Amerikaanse Zuiden zullen definiëren door de migratie van West-Afrikanen door de Atlantische Slavenhandel (1550-1888). Pascal Bokar studeerde aan de National School of Arts in Dakar, Senegal en aan het National Conservatory van Nice, Frankrijk, waar hij professioneel begon te werken met Barney Wilen. In 1983 ging Pascal naar het Berklee College of Music in Boston, MA, USA, waar hij de Jim Hall Jazz Master Award voor gitaristen ontving. Hij trad op met jazz grootheden zoals Dizzy Gillespie, Donald Byrd, Donald Bailey, Donald Brown enz.. In 1984 ontving Pascal de Outstanding Jazz Soloist Award gepresenteerd door Dizzy Gillespie en James Moody. In 1999 behaalde hij zijn master diploma aan het Cambridge College, Massachusetts, USA en in 2006 behaalde hij zijn doctoraat Summa Cum Laude aan de Graduate School of Education van de University of San Francisco, CA, USA. Momenteel is hij verantwoordelijk voor de faculteit Jazz Studies aan de afdeling Performing Arts and Social Justice van de Universiteit van San Francisco, CA, USA. Pascal is ook de eigenaar van de bekroonde Savanna Jazz Club in San Carlos, CA, USA. Zijn in 2015 verschenen album 'Guitar Balafonics' werd door Downbeat Magazine geselecteerd als één van de beste albums van 2015. Pascal Bokar was al headliner op meer dan vijftig grote jazzfestivals en hij trad al op in Europa en Japan. In 2017 verscheen bij het label Savanna Jazz Records het album 'American Shores' en nu twee jaar later is er de opvolger 'American Trails', een album met daarop zes songs, waarvan er vijf door Pascal Bokar werden geschreven.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de Otis Spann cover 'The Blues Don't Like Nobody', een blues cover van meer dan een halve eeuw oud, die Otis en zijn band in een heel nieuw kleedje steken. Behalve de tekst blijft er weinig herkenbaar over. Pascal en zijn uitgebreide vijftien koppige band geven 'The Blues Don't Like Nobody' een opwindend funky ritme. Het lied wordt gezongen door Pascal en gastzangeres Paula Harris en beiden scatten ze ook regelmatig met hun stem. Het uitzonderlijke gitaarspel van Pascal is altijd een enorme meerwaarde, maar ook de speciale instrumenten zoals de balafon van Mohamed Kouyate, de banjo van Avram Siegel en de fiddle van Jan Purat geven 'The Blues Don't Like Nobody' een extra touch. Mooie opener. Gastzangeres Paula Harris is ook van de partij in de zwoele soulvolle liefdesballade 'I Wanna See You In My Dreams'. Dit zeemzoete nummer zou uitstekende openingsmuziek kunnen zijn voor één of andere liefdessoap op TV. Het oude West Afrikaanse instrument de Balafon is weer uitstekend en uitgebreid aanwezig in 'Tell Me', dat een opwindend en funky ritme heeft. Bassist Dennis Smith zorgt voor de funky groovende baslijn en drummer Bryan Mills voor de opwindende drumbeat. Met hun schitterende stemmen zorgen Denis McNair en Teresa Bleux voor een prachtige vocale aanvulling op de stemmen van Pascal en Paula. Het scatten is ook hier weer veelvuldig aanwezig en misschien wel iets teveel. Pascal Bokar bewijst nogmaals zijn klasse op de gitaar en Chad Manning laat horen dat de fiddle een geweldig instrument is. Ook de banjo van Avram Siegel voelt zich in dit funky ritme heel goed thuis.

 

 

 

 

 

 

We dromen weg naar Zomerse witte stranden en een blauwe zee op de zwoele Calypso geluiden van 'Your Smile Inside My Nights'. De warme bariton stem van Pascal Bokar is natuurlijk perfect geschikt om dit soort nummers te zingen. Het wordt weer zeer funky tijdens het heerlijk groovende 'Let It Groove'. Buiten een scattende Pascal Bokar en de paar zinnen van de backing vocals is dit een instrumentaal nummer, dat gespekt word met een paar uitstekende solo's. Eerst is het genieten van het heerlijke gitaarwerk van de frontman, daarna van de banjo van Avram Siegel en ten slotte van Jan Purat, die zijn strijkstok heerlijk over de snaren van zijn fiddle laat glijden. Pascal sluit het album af met het swingende 'Everytime I See You There'. Dit heel dansbare uptempo nummer is voor Pascal natuurlijk het ideale nummer om te tonen dat hij over snelle en goede vingers beschikt. Hij is niet de enige, want het is eveneens geweldig genieten van het uitstekende werk op de piano, bas, drums, fiddle, banjo en al die andere instrumenten die door deze uitgebreide band gebruikt worden. 'American Trails' van Pascal Bokar is een heel aangenaam en gevarieerd album, waarin vooral de funky nummers schitteren. (7,5/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

1 The Blues Don’t Like Nobody

2 I Wanna See You In My Dreams

3 I Can Tell

4 Your Smile Inside My Nights

5 Let It Groove All Night Long

6 Everytime I See You There