THE NIGHTHAWKS - ESTABLISHED 1972

Album Review

Album: 
THE NIGHTHAWKS - ESTABLISHED 1972
Artist: 
The Nighthawks
Record Label: 
Vizztone Label Group
Style: 
Blues, roots rock
Date: 
15/04/2022
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
THE NIGHTHAWKS - ESTABLISHED 1972
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De Nighthawks was een idee in het brein van Mark Wenner lang voordat hij het kon implementeren. Het muzikale product van de radio van voor 1958 in Washington, D.C., hij wist niet dat er regels waren tegen het mengen van blues, R & B, honky-tonk country, doo-wop, gospel en rockabilly in één heerlijke stoofpot. In 1972 richtte Mark Wenner The Nighthawks op. Buiten Mark, bestond de band uit gitarist Jimmy Thackery, bassist Jan Zukowski en drummer Pete Ragusa. In 1986 verliet Thackery de band om een solo carrière na te streven. The Nighthawks openden vele deuren en smeedde vele tourroutes voor hun tijdgenoten, waaronder de Fabulous Thunderbirds, Stevie Ray Vaughan en Robert Cray, en speelde met zoveel mogelijk blues en rockabilly legendes als ze konden. Ze openden show na show voor Muddy Waters, James Cotton en Carl Perkins, en maakten een back-up en namen op met John Hammond en Pinetop Perkins. Momenteel bestaan The Nighthawks uit zanger en mondharmonicaspeler Mark Wenner, drummer Mark Stutso, bassist Paul Pisciotta en gitarist Dan Hovey. De huidige leden hebben tientallen jaren ervaring op het podium en in de studio. Ter gelegenheid van het vijftigste jubileum van The Nighthawks was VizzTone Label Group trots om op 15 april 2022 de release aan te kondigen van 'Established 1972', het nieuwe album  van The Nighthawks. 
 
 
 
 
 
 
 
The Nighthawks openen hun nieuwe album met de lekker groovende rocker 'Nobody', een nummer dat geschreven werd door Wayne Carson Thompson en in de jaren zestig een hit was voor Bruce Channel. Dit heerlijke dansnummer heeft invloeden van Chuck Berry. Het energiek en uitstekend solowerk komt van gitarist Dan Hovey en mondharmonicaspeler Mark Wenner. Top opener. Wie nog niet moe is hoeft nog niet van de dansvloer, want met de door Dan Hovey geschreven country rocker 'You Seem Distant' kan je best blijven verder rocken. In het nummer beschrijft Dan de groeiende afstand tussen twee geliefden die hetzelfde bed delen. Instrumentaal is het weer genieten van het uitstekende en gedreven solowerk van  gitarist Dan Hovey en mondharmonicaspeler Mark Wenner. Er wordt wast gas teruggenomen voor de romantische ballade 'I'll Come Running Back To You', een cover van Sam Cooke uit het midden van vorige eeuw. De stem van Mark klinkt heel soulvol en zijn prachtig mondharmonicaspel past als gegoten in deze heerlijke melodie. 
 
 
 
 
 
 
In de swingende blues shuffle 'Coming And Going' zingt Mark Stutso over een vrouw die er altijd goed uitziet. Drummer Mark Stutso en bassist Paul Pisciotta zorgen voor de swingende groove en Wenner kleurt het nummer met opwindend blaas en zuigwerk op zijn mondharmonica. Met de Jimmy Reed klassieker 'Take It Slow' krijgen we een heel bekend en aantrekkelijk nummer. Gitarist David Earl komt de band vervoegen in dit nummer. De originele versie van 'Johny Too Bad' komt van The Slickers en heeft een reggae beat. The Nighthawks maken er ruige garagerocker van, waarin Mark Wenner weer schittert met opwindend mondharmonicawerk. Ook de snarensolo van Dan Hovey en de pompende baslijn van Paul Pisciotta mogen er best wezen. Fantastische versie. De meer dan vier minuten durende Mose Allison cover 'Ask Me Nice' weet de band helemaal naar hun hand te zetten en daar heeft de zang en het prachtige blaas en zuigwerk van Mark Wenner een groot aandeel in. 'West Memphis' is een heerlijke en soulvolle ballade, die op een prachtige wijze word gezongen door Dan Hovey. Gastmuzikant Tommy Lepson draagt de melodie van 'West Memphis' met zijn warme orgelklanken. Met hun gevoelvol gitaar en mondharmonicawerk zorgen Hovey en Menner voor de instrumentale afwerking. 
 
 
 
 
 
 
 
De surf rocker 'Ain't That Lovin You' is een cover van Ivory Joe Hunter. Drummer Mark Stuso zorgt voor een energieke en strakke drumbeat en het snedige gitaarwerk van Hovey roept herinneringen op aan Chuck Berry. De vier bandleden van The Nighthawks schreven samen het funky 'Gas Station Chicken'. De lekkere funky baslijn van Paul Pisciotta zorgt voor de uitstekende funky groove. Het is een vrolijk nummer met gruizig mondharmonica van Wenner en pittig en snedig snarenwerk van Hovey. Dan Hovey schreef 'Houseband' en 'Fuss And Fight'. Dit laatste nummer is een uitstekende bluesshuffle, waarin Dan zich afvraagt waarom de mensen zoveel conflicten opzoeken. Voor het pittige solowerk wisselen gitarist Hovey en mondharmonicaspeler Wenner elkaar af. De laatste cover op het album is de hilbilly rocker 'Run Red Run' van The Coasters uit 1959. Er hangt een Hawaiiaanse sfeer rond de afsluitende, melodieuze ballade 'Driving'. Dat The Nighthawks na vijftig jaar nog steeds levendig en energiek zijn, laten ze horen in hun uitstekende nieuwe album 'Established 1972'. (8/10)
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
 
 
 
01. Nobody
02. You Seem Distant
03. I’ll Come Running Back To You
04. Coming And Going
05. Take It Slow
06. Johnny Too Bad
07. Ask Me Nice
08. West Memphis
09. Ain’t That Lovin You
10. Gas Station Chicken
11. Houseband
12. Fuss And Fight
13. Run Red Run
14. Driving
 
 
Mark Wenner: Zang, Mondharmonica
Mark Stutso: Drums, Zang
Paul Pisciotta: Bas
Dan Hovey: Gitaar, Zang
 
Gastmuzikanten
David Earl - Gitaar (5)
Tommy Lepson - Keyboards (3 en 8)