THE NICK MOSS BAND FEATURING DENNIS GRUENLING - LUCKY GUY !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nick Moss is een Amerikaans blues gitarist in hart en ziel, die al dertien albums uitgebracht heeft. Die albums variëren van rechttoe rechtaan Chicago Blues tot experimentele bluesrock. Nick Moss is een negenenveertigjarige gitarist die de stiel leerde op het podium in de West en Zuid side blues clubs in Chicago. Hij tourde met top muzikanten zoals Jimmy 'Fast Fingers' Dawkins, Willie 'Big Eyes' Smith en Jimmy Rogers. Sinds Nick in 1997 zijn eigen band oprichtte werd Nick Moss al zesentwintig maal genomineerd voor een Blues Music Award. Dennis Gruenling uit New Jersey wordt momenteel beschouwd als een van de allerbeste blues mondharmonicaspelers. Als tiener hoorde Dennis Gruenling de Alligator Harp Attack, met Junior Wells, Carey Bell, James Cotton en Billy Branch opnemen en besloot daarna dat de mondharmonica zijn roeping zou worden. Dennis is een autodidactische speler, zijn vetgekleurde harpwerk, soulvolle zang en zijn ongetemde energie zijn een perfecte achtergrond voor Moss zijn huiveringwekkende gitaarspel en indrukwekkende zang. In 2017 werd The Nick Moss Band nog genomineerd voor Band Of The Year, Contemporary Blues Album Of The Year en Album Of The Year. bijna twee jaar geleden tekende Nick Moss een platencontract bij Alligator Records en daar verscheen op negen maart 2018 het album 'The High Cost Of Low Living'. In 2019 ontving de band vier Award nominaties en won Moss de Award voor Traditional Blues Artist of The Year en Gruenling won de Award voor Blues Instrumentalist Harmonica. Op negen augustus van dit jaar verscheen hun nieuwe album 'Lucky Guy !', met daarop veertien songs. Op één cover na zijn alle veertien nummers origineel, met elf door Moss en twee door Gruenling geschreven songs. Net als bij het vorige album 'The High Cost Of Low Living' is Kid Andersen de producer.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de swingende en sfeervolle blues shuffle '312 Blood', waarin Nick over zijn liefde voor zijn geboortestad zingt. Drummer Patrick Seals en bassist Rodrigo Mantovani zorgen voor de stuwende shuffle groove, waarop Taylor Streiff heerlijk kan uithalen op zijn Wurlitzer klavieren en waarin Dennis Gruenling met zijn huilende mondharmonica heel het nummer uitstekend aanwezig is. Op een zeer overtuigende wijze zingt Nick Moss dat Chicago in zijn bloed zit en hij zet in deze '312 Blood' zelf de kers op de taart met een erg knappe snaren solo. De enige cover op het album is de Johnny O' Neal cover 'Ugly Woman', een aanstekelijk jump blues nummer waarop je moeilijk kan blijven stilstaan. Taylor Streiff speelt zich weer in de kijker op de piano en de koperen blazers zijn weelderig aanwezig. Nick Moss vertelt zijn verhaal niet alleen aan zijn publiek, maar ook aan zijn bandleden die heel verwonderd antwoorden op het verhaal van hun frontman. Nick laat nogmaals horen dat hij een erg begaafd gitarist is. Het blijft erg dansbaar in de swingende titeltrack 'Lucky Guy', een song waarin hij zingt over zijn grote liefde voor zijn vrouw Kate. Dennis Gruenling op de mondharmonica en Nick Moss op de gitaar schitteren door hun instrumentale virtuositeit te etaleren. Na drie uptempo songs wordt er wat gas terug genomen voor de soulvolle slowblues 'Sanctified, Holy And Hateful', een protestsong waarin Nick de hypocriete top politici en vooral Donald Trump viseert. In deze meer dan vijf minuten durende song levert Nick Moss misschien wel zijn beste vocale prestatie op het album. Ook met zijn intens en gevoelvol snarenwerk weet hij je te raken en zijn woorden kracht bij te zetten.

 

 

 

 

 

 

Daarna wordt het gaspedaal weer helemaal ingedrukt voor de vloeiende rocker 'Movin' On My Way', één van de twee nummers op het album die door Dennis Gruenling werden geschreven en waarin hij ook het vocale werk voor zijn rekening neemt. Toetsenist Taylor Streiff toont nogmaals zijn klasse op de piano tijdens een Jerry Lee Lewis achtige solo. Op zijn sixstring weet Nick Moss weer een machtige solo te toveren en even later doet producer en gitaarvirtuoos Kid Anderson dat huzarenstukje nog eens over, maar de ster in dit nummer is Dennis Gruenling die op zijn chromatische mondharmonica voor vuurwerk zorgt. De tragere Chicago blues 'Tell Me There's Nothing Wrong' is een soulvolle melodieuze song, waarin de bariton gitaar van Kid Anderson heel mooi klinkt. 'Full Moon Ache' is een schitterend uptempo nummer, waarin pianist Taylor Streiff en mondharmonicaspeler Dennis Gruenling instrumentaal hun stempel drukken. Vooral deze laatste imponeert echt wel met zijn riffs en vooral met zijn geweldige solo. Als we Nick Moss mogen geloven hebben Nick en zijn vrienden een spetterende en heel plezante avond in het vooruitzicht in 'Me And My Friends'. Vocaal krijgen we hier weer een conversatie tussen Nick en de rest van de band. Drummer Patrick Seals zorgt met knap en strak slagwerk voor een heerlijk ritme en dankzij bassist Rodrigo Mantovani zijn diepe vloeiende baslijn krijgen we een uitstekende groove. Dennis Gruenling imponeert weer met knap gruizig mondharmonicawerk en de pittige snarensolo van Nick Moss past als gegoten in deze 'Me And My Friends'. Het instrumentale rhythm & blues nummer 'Hot Zucchini' heeft een groot Booker T gehalte. Het heeft een schitterende funky Memphis groove en toetsenist Taylor Streiff imponeert op het Hammond B3 en kleurt het nummer met zijn wervelende en verschroeiende Hammond klanken. Ook gitarist Nick Moss zet weer zijn beste beentje voor en tovert weer heerlijke gitaar klanken uit zijn sixstring.

 

 

 

 

 

 

'Simple Minded' is een melodieuze Chicago blues ballade, waarin Dennis weer geweldig uithaalt met knap gruizig mondharmonica werk. Taylor Streiff neemt het even later glansrijk over op de piano, maar de grote verrassing komt van Kid Anderson die met een uitstekende solo op de mandoline de kers op de taart van dit erg knappe nummer zet.'Wait And See' is het tweede nummer dat door Dennis Gruenling geschreven werd. Ook hier neemt hij met zijn rauwe stem de zang voor zijn rekening. Instrumentaal is hij ook erg aanwezig met zijn dynamisch mondharmonica werk, terwijl Streiff weer grandioos te keer gaat op de piano. Nick zingt hoe gelukkig hij wel is met zijn familie in de swingende boogie 'As Good As It Gets', met de staande bas van Rodrigo Mantovani en de mondharmonica van Dennis Gruenling in een glansrol. Met zijn warme Hammond klanken draagt Hammond B3 speler Taylor Streiff het instrumentale jazzy getinte 'Cutting The Monkey's Tail'. Gruenling bewijst tijdens zijn solo nogmaals zijn waarde voor deze band met zijn rijkelijke en gedetailleerde mondharmonica lijnen. Het album wordt afgesloten met 'The Comet', een emotioneel eerbetoon aan Mike Ledbetter, die begin dit jaar overleed. Mike was een voormalig bandlid van Nick Moss en speelde op het moment van zijn dood samen met Monster Mike Welch. Mike Welch neemt de gitaar voor zijn rekening in deze emotionele ballade. 'Comet' is een geweldig nummer om het album mee af te sluiten en het is tevens een schitterend eerbetoon aan Mike Ledbetter. 'Lucky Guy!' van The Nick Moss Band Featuring Dennis Gruenling is weer een heel lekker bluesalbum. Het is duidelijk dat Nick Moss en Dennis Grueling een geweldig duo vormen dat elkaar erg goed aanvoelt. Tel daarbij nog de klasse muzikanten Taylor Streiff, Rodrigo Mantovani en Patrick Seals en je weet dat het instrumentaal allemaal top zal klinken. 'Lucky Guy!' is een aanrader voor alle blues fans. Er is nog meer goed nieuws, want op 17 oktober komen The Nick Moss Band featuring Dennis Gruenling naar Move2blues in de Muziekodroom in Hasselt, op 20 oktober staan ze op het podium van Zaal Thijssen in Vlierden (NL) bij Keepingthebluesalive en op 27 oktober zijn ze te gast bij De Gouden Leeuw in Dongen (NL). (8/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. 312 Blood

02. Ugly Woman

03. Lucky Guy

04. Sanctified, Holy And Hateful

05. Movin’ On My Way

06. Tell Me There’s Nothing Wrong

07. Full Moon Ache

08. Me And My Friends

09. Hot Zucchini

10. Simple Minded

11. Wait And See

12. As good As It Gets

13. Cutting The Monkey’s Tail

14. The Comet

 

 

Line up:

Nick Moss – zang, leadgitaar, backing vocals

Dennis Gruenling – mondharmonica, zang (track 5, 11), backing vocals

Taylor Streiff – piano. Hammond B3, wurlitzer, backing vocals

Rodrigo Mantovani – bas, backing vocals

Patrick Seals – drums, backing vocals

Kid Anderson – rhythmgitaar (track 3, 8), 2e solo (track 5), bariton gitaar (track 6), mandoline (track 10)

‘Monster’ Mike Welch – leadgitaar (track 14)