Mississippi Bigfoot is een vrij jonge Amerikaanse band met een oude ziel. Een reeks gebeurtenissen leidde ertoe dat deze band in het voorjaar van 2015 ging spelen op Ground Zero in Clarcksdale. Dat eerste optreden kende heel wat succes en smaakte naar meer. Mississippi Bigfoot begon op te treden in clubs, op festivals en privé feestjes. Dit jaar stak het vijftal zelfs de oceaan over om een grote tournee doorheen Europa te doen om hun debuut album 'Population Unknown', dat over de hele wereld heel wat airplay kreeg op de radio, te promoten. Het album werd opgenomen in de legendarische Ardent Studios in Memphis. Wie is Mississippi Bigfoot? We gaan dat even in het kort verwoorden.  Christina Vierra is een zangeres die in de USA redelijk bekend is dankzij haar vocale werk bij sterren als Aretha Franklin en Madonna. Ze is niet alleen de zangeres van de band, ze is tevens de frontvrouw en een geboren entertainer. Gitarist Ashley Bishop speelde regelmatig op Beale Street, tot hij de andere bandleden leerde kennen. Drummer Doug McMinn had zijn eerste publieke optreden, samen met zijn moeder Dee Fisk, op twaalfjarige leeftijd. Hij speelde samen met Reba Russell, John Primer en Mojo Bruford. Buiten de drums bespeelt Doug ook nog de bluesharp. Bassist Cade Moore, groeide op in het hart van de Mississippi Delta en is een echte blues bassist. Zijn vader leerde hem basgitaar spelen en hij speelde nog samen met Big Bill Morganfield, Bill Perry en Cedric Burnside. Gitarist Chris Pitts kreeg de eerste lessen van zijn vader toen hij vijf was en op zijn twaalfde had hij zijn eerste optreden op Beale Street. Ook hij speelde al samen met verschillende grote namen zoals Bobby Rush, Preston Shannon en met zijn mentor Eric Gales. Regelmatig neemt hij ook de zang voor zijn rekening.  De laatste twee muzikanten, Chris en Cade zijn nog maar net bij de band en zijn niet op het album te horen, daar werd de bas nog verzorgd door Garry Dale en Johnny Holiday was de gitarist.

Het album 'Population Unknown' bevat negen songs en daarvan werden er zeven geschreven door zangeres Christina Viera. De opener 'Burn That Woman Down' is er één om van te snoepen. Dit is gruizige Delta blues met veel power en met een ziel. Christina bewijst dadelijk dat ze over een geweldige soulvolle strot beschikt en de vette slide partijen kruiden het nummer. De ritme sectie, met Doug McMinn op drums en Garry Dale op bas, klinkt erg strak en stevig. De intro van 'Mighty River' is veel minder ruig en swampy dan zijn voorganger. Frontvrouw Christina neemt de intro van 'Mighty River' voor haar rekening met de ukelele. Eens de andere instrumenten hun intrede doen krijgen we toch weer die gruizige Delta blues sound terug. De ukelele blijft het ganse nummer aanwezig en is samen met de heerlijke gitaar solo bepalend in dit nummer. Het vijftal gaat met 'Wag The Dog' een iets andere muzikale weg op. Met deze mix van rock, rockabilly, Hill Country en een scheutje punk wordt het gaspedaal iets steviger ingedrukt. Drummer Doug McMinn zijn rauwe mondharmonica klanken geven het nummer een duidelijke surplus. De vette groove en het lekkere gitaarwerk, met behulp van de Wah Wah pedaal, zijn de voornaamste ingrediënten in het funky 'No Flesh In Outerspace'. Frontvrouw Christina Vierra leeft zich volledig in het nummer in en dat levert nogmaals een sterke vocale prestatie op. Met 'Who's Gonna Run This Town' krijgen we het geluid van de grote bluesrock muzikanten a la Jimi Hendrix. De strakke solide bas groove verstevigt dat gevoel nog meer. 'Clarksdale' is één van de twee nummers die niet geschreven zijn door Christina. Gitarist Johnny Holiday is verantwoordelijk voor dit duet, dat hij samen met zijn frontvrouw zingt. Hoewel Johnny over een goede stem beschikt, is hij geen tegenpartij voor de furie die Christina toch is. Doug McMinn is het gehele nummer heerlijk aanwezig op de bluesharp. 'Clarksdale' is een ode aan het legendarische kruispunt, waar de deals met de duivel gemaakt worden en dat we kennen uit 'Crossroads' van Robert Johnson.

'You Did' is een ballade die gedragen wordt door de piano klanken van Johnny Holiday en dat een redelijk niveau haalt dankzij het emotionele vocale werk en het inlevingsvermogen van de frontvrouw. De enige cover op het album is 'The Hunter' van Booker T. Jones & The MG's. Het vijftal heeft dit nummer in een Mississippi Bigfoot bad ondergedompeld en heeft er een verscheurende bluesrock versie van gemaakt. Buiten Christina is Doug, de man die hier heel bepalend is met stevig en strak slagwerk, maar vooral door zijn energiek en gedreven blaas en zuigwerk op de mondharmonica. Afsluiten doet het vijftal met de moerassige roots boogie 'Tree Knockin'', waarin Johnny Holiday als tweede stem Wolfman Jack nabootst. 'Population Unknown' is een debuut album dat kan tellen. Volgens mij gaat deze muziek live nog beter tot zijn recht komen. Mississippi Bigfoot is in ieder geval een naam om te onthouden, nu maar hopen dat deze band kan bevestigen. Wie deze band nog live aan het werk wil zien heeft nog een paar kansen, want de Europese tournee van de band zit er bijna op. Op zaterdag 11 juni zijn ze nog op het Bikers Loft Gorenedijk in Oudenburg, op zondag 12 juni in Café Goorblues te Gooreind en op maandag 13 juni in de Banana Peel Club in Ruiselede. (8/10)