MATTY T. WALL – TRANSPACIFIC BLUES VOL 1
 
 
 
 
www.mattytwall.com
 
https://www.facebook.com/mattytwall  
 
 
 
 
 
De oorspronkelijke blues was te vinden in het gebied rond de Mississippi Delta, van daar reisde de blues met de trein of per stoomboot naar de neon straten van Chicago, Memphis en Sint Louis. Voor de Australiër Matty T. Wall reisde dit bovennatuurlijke geluid zelfs de oceaan over, naar zijn thuisstad Perth. Gitarist, zanger en songschrijver Matty T. Wall is een jonge man met een oude ziel. Matty heeft verschillende stijlen van muziek gestudeerd en gespeeld, van flamenco, tot swing jazz en funk. In zijn jeugd hield hij van het zwaardere werk, van bands als Metallica en Sepultura, maar sinds hij de muziek van Eric Clapton en Stevie Ray Vaughan leerde kennen was hij dadelijk verknocht aan de blues. Hij ontdekte Robert Johnson en de haren in zijn nek gingen rechtop staan. De meeste van zijn eigen nummers zijn riff gedreven songs. Matty houdt er van om in een driemans band te spelen, omdat hij daar voldoende vrijheid heeft. In een grotere band voelt hij zich instrumentaal enigszins beperkt. De muziek van Matty heeft wortels in het verleden, maar hij is een meester in het herdefiniëren van geluiden, zodat zijn muziek toch hedendaags klinkt. In mei 2016 verscheen zijn schitterende debuut album 'Blue Skies', een album dat een plaats kreeg in mijn persoonlijke top tien van beste albums van 2016. Dus keek ik heel nieuwsgierig uit naar zijn tweede album om te horen of Matty T. Wall een waardig opvolger kon maken voor 'Blue Skies'. We moesten er twee jaar op wachten, maar het wachten was de moeite waard, want 'Sidewinder', was een topalbum met twaalf geweldige songs. Het album werd opgenomen onder leiding van de legendarische Grammy Award winnende producer Bob Clearmountain, bekend van zijn werk bij The Rolling Stones, Bruce Springsteen en David Bowie. Het nieuwe album van Matty T. Wall noemt 'Transpacific Blues Vol 1' en het verscheen op achttien oktober. Het is een verzameling van absolute blues klassiekers. Voor het concept van dit album vond Matty inspiratie in het Gary Moore album 'Still Got The Blues' uit 1990, waarvoor Gary gitaristen zoals Albert King, Albert Collins en George Harrison uitnodigde om mee te spelen. Matty nodigde Eric Gales, Walter Trout, Kirk Fletcher, Dave Hole en Kid Ramos uit. Ze behoren tot de beste gitaristen van hun generatie en zij waren allemaal bereid om mee te werken aan 'Transpacific Blues Vol 1'.
 
 
 
 
 
 
Het album opent met de absolute bluesklassieker 'Boom Boom' van blueslegende John Lee Hooker. Het is een nummer uit 1961 dat iedereen kent en dat nog niets van zijn aantrekkelijkheid heeft verloren. 'Boom Boom' is een twaalf bar blues nummer met een aantrekkelijke en heel herkenbare riff. Zowel de stem als de gitaar klinken grommend. Bovendien heeft 'Boom Boom' dat aanstekelijk boogie ritme. Voor deze geweldige song krijgt Matty op de gitaar hulp van zijn landgenoot Dave Hole en dat levert splijtend en zinderend gitaarwerk op. Top nummer. 'Hi Heel Sneakers', een cover van Tommy Tucker uit 1964, is bij het grote publiek misschien minder bekend dan zijn voorganger. Toch is het ontelbare malen gecoverd en de versies van Elvis Presley, Jerry Lee Lewis en Chuck Berry kenden toch wel wat succes. Het was drummer Ric Whittle die Matty de suggestie gaf om eens goed naar dat nummer te luisteren. De versie van Matty T. Wall is een geweldige versie en de beste versie die ik al ooit hoorde van dit nummer. 'Hi Heel Sneakers' heeft, dankzij bassist Stephen Walker en drummer Ric Whittle, een heerlijke funky groove en het snarenwerk van Eric Gales en Matty T. Wall getuigt van weergaloze klasse. Gales is bekend om zijn toon en fretboard beheersing en zijn brandende en waanzinnige snarensolo is om duimen en vingers af te likken. Ook Matty pakt tijdens de laatste solo uit met geweldig sterk snarenwerk op zijn sixstring. 'Quicksand' werd geschreven door Maybelle Jackson en ze nam het nummer in 1955 op. Matty leerde het nummer kennen dankzij Albert Collins die in 1983 het nummer opnam op zijn 'Don't Lose Your Cool' album. Volgens Matty heeft het gitaarspel van Albert Collins een enorme invloed gehad op hoe hij zijn gitaar bespeelt. 'Quicksand' is een heel leuke boogie, waarin er gretig wordt rondgestrooid met splijtende gitaar riffs. Kid Ramos en Matty T. Wall laten beiden horen dat ze over erg goede en snelle vingers beschikken in hun vurige en spetterende snarensolo's.
 
 
 
 
 
 
 
Het door Carl Wright geschreven 'She's Into Something' werd voor het eerst uitgebracht door Muddy Waters in 1959. De versie van Albert Collins,Robert Cray en Johnny Copeland op hun album 'Showdown' uit 1985 zal misschien bij velen een belletje doen rinkelen. De versie van Matty T. Wall heeft een lekker relax rumba ritme. Matty zingt het nummer heel ontspannen, een wijze die perfect bij dit nummer past. Voor het scheurend gitaarwerk krijgt Matty hier hulp van Walter Trout. Tijdens de intens scheurende snarensolo, ergens halfweg het nummer verandert het ritme van 'She's Into Something' in een blues shuffle. In het laatste gedeelte keren Matty, Walter, Ric en Stephen terug naar het rumba ritme waarmee ze het nummer begonnen. De meer dan zes minuten schitterende slowblues 'Stormy Monday', een T-Bone Walker cover, is één van de drie nummers waarin geen gastgitarist aanwezig is en eigenlijk worden die gastgitaristen ook niet gemist. Wat Matty hier uit zijn sixstring tovert is werkelijk waanzinnig. Zijn gitaar klinkt heel intens en gevoelvol. Zijn jankende en beklijvende snarensolo is één lang orgasme voor het oor. Ook vocaal weet Matty met zijn krachtige en soulvolle stem het nummer op een uitmuntende en overtuigende wijze te brengen. 'Born Under A Bad Sign' werd geschreven door Booker T-Jones en Albert King bracht het in 1967 uit als single. Het was ook de titeltrack van Albert King's album dat datzelfde jaar verscheen. De blazers die in de versie van Albert King weelderig aanwezig waren zijn in Matty's versie weggelaten, maar in de plaats krijgen we schitterend en gevoelvol gitaarwerk van Matty T. Wall en Kirk Fletcher. Deze versie klinkt meer bluesy en je hoort de kleuren van Mark Knopfler en David Gilmour heerlijk doorkomen in het sfeervolle en geweldige snarenwerk van Matty en Kirk.
 
 
 
 
 
 
De twee laatste nummers worden als trio afgewerkt. Drummer Ric Whittle en bassist Stephen Walker zorgen voor de stuwende groove in de bluesrock shuffle 'I'm Tore Down', een grote hit voor Freddie King in 1961. Matty bewijst nogmaals dat hij over een zeer goede stem beschikt en zijn priemend gitaarwerk is weer van uitstekende kwaliteit. Als je het over blues hebt, moet je het ook voor Robert Johnson en zijn 'Crossroads' hebben. Het kruispunt van de US 61 met de US 49 in Clarksdale heeft een zeer grote betekenis in de blueswereld en in het nummer 'Crossroads'. Matty T. Wall heeft aan de ontelbare versies die van dit nummer bestaan, nog een schitterende versie toegevoegd. Hij maakte er een funky, bluesy, New Orleans achtige versie van. Drummer Ric Whittle zorgt voor een erg strakke, wat legerachtige drumbeat en Stephen Walker zorgt met zijn diepe baslijn voor de heerlijke groove. Matty legt weer erg veel gevoel in zijn intens en vlijmscherp snarenwerk en ook vocaal weet hij 'Crossroads' heel overtuigend te brengen. Er staan dan wel geen nieuwe nummers op het album, toch is 'Transpacific Blues Vol 1' een geweldig album en dat heeft meerdere redenen. Ten eerste is Matty T. Wall een buitengewoon sterke gitarist en bezit hij ook nog een erg goede stem. Ook zijn vaste bandleden Rick Whittle en bassist Stephen Walker zijn uitstekende muzikanten die hun sporen al langer verdiend hebben. Bovendien heeft Matty een erg goede songkeuze gemaakt en heeft hij zijn eigen accenten in deze machtige songs verwerkt. Soms blijft hij redelijk dicht bij het origineel, maar meestal gaapt er toch een grote kloof tussen het origineel en de versie van Matty en dat is maar goed ook. Komt daar nog bij dat hij met Eric Gales, Walter Trout, Kirk Fletcher, Dave Hole en Kid Ramos nog een vijftal uitmuntende gitaristen uitnodigde om met hem mee te spelen. De optelsom van deze factoren maakt dat 'Transpacific Blues Vol 1' een geweldig album is dat ik iedereen kan aanraden. 'Transpacific Blues Vol 1' is na 'Blue Skies' en 'Rewinder' al het derde schitterende album van Matty T. Wall. Het wordt hoog tijd dat we deze uitstekende muzikant in Europa mogen verwelkomen. Wie nog zoekt voor een kerst cadeau voor een muziekliefhebber kan ik 'Transpacific Blues Vol 1' heel erg aanbevelen. (9,5/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
1. Boom Boom (feat. Dave Hole) 3:24
2. Hi Heel Sneakers (feat. Eric Gales) 4:37
3. Quicksand (feat. Kid Ramos) 3:12
4. She’s Into Something (feat. Walter Trout) 4:11
5. Stormy Monday 6:13
6. Born Under A Bad Sign (feat. Kirk Fletcher)4:58
7. I’m Tore Down 4:14
8. Crossroads 4:58
 
 
Matty T. Wall - Zang en gitaar
Ric Whittle - Drums
Stephen Walker - Bas