MARK MAY BAND - DEEP DARK DEMON

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mark May is een Amerikaanse gitarist, zanger en songwriter, die geboren werd in Ohio. Mark begon al op vijfjarige leeftijd gitaar te spelen en tijdens zijn tienerjaren speelde hij bij verscheidene bands. Op zijn zestiende speelde hij zijn eerste professionele optreden. In de beginjaren tachtig verhuisde Mark May naar Houston, waar hij professioneel bleef optreden. Hij ging aan de slag bij verscheidene rockbands, maar zijn hart bleef steeds bij de blues muziek. Dankzij een vriend ontdekte Mark de muziek van Albert Collins en even later richtte hij zijn eerste bluesrock band op. De band kreeg de naam May And The Agitators en had heel wat optredens in de clubs in en rond Houston. In 1995 verscheen hun debuutalbum 'Call On The Blues'. Twee jaar later in 1997 lag de opvolger 'Telephone Road Houston, Texas' in de winkelrekken. In datzelfde jaar mochten May And The Agitators openen voor de Allman Brothers Band tijdens hun Amphitheater Tour. Tijdens deze twee jaar durende tournee raakte Mark May heel goed bevriend met Dickey Betts en Duane Allman. In 1999 werd Mark May door Houston Press verkozen tot Beste muzikant van het jaar. Na de periode bij May And The Agitators werd May frontman bij de Mark May Band. met hen bracht hij in 2011 het album 'Release My Soul' en in 2016 het album ''Blues Heaven' uit. Op zeventien juli verschijnt bij Gulf Coast Records het zevende album van Mark May. Het kreeg als titel 'Deep Dark Demon' en het bevat elf songs. Matt May schreef zelf de elf songs voor zijn nieuwe album. Voor 'Invisible Man kreeg hij wel hulp van bassist Darrell Lacy.

 

 

 

 

 

 

'Deep Dark Demon' opent met de ruige, meer dan zes minuten durende bluesrocker 'Harvey's Dirty Side', waarin Mark May het verhaal vertelt van de orkaan Harvey, die op 26 augustus aan land kwam bij Rockport, Texas, vlakbij Houston. Deze heel grote stad en zijn miljoenen inwoners kregen te maken met zeer zware regenval en wateroverlast. Tienduizenden inwoners van Houston moesten op zoek naar een veilig onderkomen. May had het geluk dat hij in een gebied woonde dat niet overstroomde, maar veel van zijn vrienden raakten alles kwijt door deze orkaan. De kracht van de orkaan en de dwepende wind en het leed dat zij veroorzaakten zijn duidelijk te horen in het krijsende en scheurende gitaarwerk van Mark. Mark May en Billy Wells imponeren met fantastische, gevarieerde snarensolo's. Barry Seelen weet op de juiste momenten met aanzwellende Hammond riffs de dramatiek en de angst nog te verhogen. Alleen al het schitterende 'Harvey's Dirty Side' maakt dit album het aankopen waard. Na zoveel tragiek en leed is het tijd voor een feestje met de opgewekte en vrolijke blues shuffle 'BBQ And Blues'. Drummer Brandon Jackson en bassist Darrell Lacy zorgen voor de lome shuffle groove. Met zijn doorleefde stem weet Mark May het nummer op de juiste wijze te brengen. Als je 'Back' op de radio zou horen ben ik er zeker van dat vele muziekliefhebbers aan Carlos Santana zouden denken. 'Back' heeft hetzelfde aanstekelijk Latijns ritme dat we ook bij Santana terug vinden en daar heeft het fantastische percussiewerk van Al Pagliuso een heel groot aandeel in. Zijn werk op de congas en het knappe slagwerk van drummer Brandon Jackson zorgen voor deze aantrekkelijke beat. In het laatste, twee minuten durende, instrumentale gedeelte mogen we weer met volle teugen genieten van het fantastische en imponerende snarenwerk van Mark of Billy.

 

 

 

 

 

 

In de meeslepende en melodieuze titeltrack 'Deep Dark Demon' zingt Mark May: I got a demon deep dark in my soul. Als die demon verantwoordelijk is voor de prachtige muziek die de Mark May Band maakt, mag hij wat mij betreft gerust in Mark's ziel blijven zitten. Toetsenist Shawn Allen draagt de melodie van deze prachtige ballade met zijn warme Hammond B3 klanken. De gitaar is weer erg belangrijk in dit nummer met een paar langere solo's en erg knappe riffs. Mark May Band heeft met Mark May en Billy Wells al twee uitstekende gitaristen in zijn rangen en tijdens 'Deep Dark Demon' krijgen ze nog hulp van de Texaanse gitaarvirtuoos Mike Zito. Daarna wordt het steviger met de midtempo bluesrocker 'Sweet Music', waarin drummer Brandon Jackson en bassist Darell Lacy nogmaals hun meerwaarde voor deze band etaleren. Met hun heerlijke midtempo rockgroove leggen zij de ideale basis voor Hammondspeler Barry Seelen, die het gehele nummer heel uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig is en voor de gitaristen Mark May en Billy Wells die met hun scheurende en verschroeiende Wah Wah gestuurde riffs en solo's weer een hoofdrol vertolken. Net als in de voorgaande songs komen de gitaarliefhebbers helemaal aan hun trekken en kunnen ze genieten van dit priemend snarenwerk, dat door merg en been gaat. De sixstring staat ook in het meer swingende 'Rolling Me Down' in de spotlights. Barry Seelen kleurt de sound van 'Rolling Me Down' met heerlijk toetsenwerk op de piano. Ik denk niet dat de jam achtige rocker 'The Last Ride' een autobiografisch nummer is, want als je dit album hoort dan moet de zanger, gitarist en songwriter Mark May nog in een stralende gezondheid verkeren. Net als in 'Back' en in 'For Your Love' is percussionist Al Pagliuso schitterend aanwezig op de conga's en aanverwante instrumenten. Dit nummer heeft een sterke vintage vibe die ons terugbrengt naar de grote psychedelische rockbands uit de late jaren zestig en de jaren zeventig. Het gitaarwerk van Mark May en Billy Wells is weer heel gevarieerd en van uitstekende makelij. Vingervlug snarenwerk wordt afgewisseld met krachtig en priemend akkoordenwerk.

 

 

 

 

 

 

 

Mark May zingt zijn songs met veel kracht en overtuiging, maar hij kan ook het nodige gevoel in zijn stem leggen indien dit nodig is. Luister maar eens naar de emotionele en soulvolle ballade 'For Your Love'. Instrumentaal is het hier niet alleen genieten van het intens en gevoelvol gitaarwerk, maar ook van de machtige saxofoon solo van Eric Demmer. Met knap slagwerk trekt drummer Brandon Jackson 'Walking Out That Door' op gang. Deze snedige bluesrocker heeft een opwindend ritme en instrumentaal is het genieten van het prachtige duel tussen drummer Brandon Jackson en bassist Darrell Lacy. Toetsenist Barry Seelen laat zijn Hammond klanken weer op een erg knappe wijze aanzwellen en het priemende en vlijmscherpe snarenwerk raakt je tot in de kleinste vezels van je lichaam. Het tweede rustpunt op het album komt er met 'Something Good', een meeslepende en melodieuze ballade. Hammondspeler Shawn Allen draagt de melodie met zijn warme Hammond klanken en Mark May of Billy Wells strooien het ganse nummer kwistig rond met fantastisch mooie slide riffs. Afsluiten doet Mark May Band met de funky rocker 'Invisible Man', waarin hij op een handige wijze gebruik maakt van een talkbox. 'Deep Dark Demon', het zevende album van Mark May, is een fantastisch album en een absolute aanrader voor de gitaar en de bluesrock liefhebbers. In zijn elf songs weet Mark May niet alleen indruk te maken op zijn gitaar. Ook zijn prachtige teksten en melodieën maken van deze 'Deep Dark Demon' een aanrader. (9/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Harvey's Dirty Side

02. BBQ And Blues

03. Back

04. Deep Dark Demon

05. Sweet Music

06. Rolling Me Down

07. My Last Ride

08. For Your Love

09. Walking Out That Door

10. Something Good

11. Invisible Man

 

Mark May: lead/harmony vocals, lead/rhythm guitars

Billy Wells: lead/rhythm guitars, backing vocals

Darrell Lacy: bass, backing vocals

Brandon Jackson: Drums (1-2-3-5-6-7,9),

Geronimo Calderon: Drums (4,8,10,11)

Eric Demmer: sax (8)

Barry Seelen: Hammond B3 (1-2-3-5-6-7,9) + piano (6)

Shawn Allen: Hammond B3 (4,8,10,11)

Al Pagliuso: percussion (3,7,8)

Mike Zito: lead guitar (4)