MARIO ROSSI BAND - SMOKE BURST

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Braziliaanse zanger en gitarist Mario Rossi zet zijn erfenis van creatieve, zware blues voort met zijn derde album 'Smoke Burst'. Hij ontdekte zijn muzikale passie toen hij zich in 2013 en vervolgens in 2015 aansloot bij de band die de Amerikaanse bluesman John Primer in Brazilië begeleidde. Ze toerden door het Braziliaanse zuiden en gaven een live optreden op een van de grootste tv kanalen in Brazilië. Sindsdien schrijft en neemt Mario blues op waarin de vintage tonen en stilistische tradities van de klassieke blues zijn verwerkt, evenals de rockachtige geluiden uit zijn eigen jeugd in Brazilië. Het resultaat zijn lovende kritieken van bluesblogs tot metaltijdschriften. In de VS wint Mario Rossi aan bekendheid. Op 1 november 2019 bracht de Braziliaanse gitarist en zanger zijn eerste studioalbum uit met zijn eigen band, Mario Rossi Band. Het kreeg 'Electric Art' als titel en is een mooi rock en blues werkstuk. Minder dan een jaar later verscheen de opvolger 'The Same Old Street'. Het is een intense reis met tien originele klassieke en blues rock nummers. Tijdens een recente tournee speelde hij live gitaar in de Red Lion Club in Greenwich Village met David Bennett Cohen (keyboards, Country Joe & The Fish), Arthur Nielson (gitaar, Shemekia Copeland), Sonny Hudson (mondharmonica) en Mike Muller ( bas, Albert King, Luther Allison). In de zomer van 2023 verscheen met 'Smoke Burst' het derde album van de Mario Rossi Band. Dit nieuwe album met acht originele nummers, die live werden opgenomen, zal zijn groeiende fanbase zeker uitbreiden. 'Smoke Burst' vangt het beste van zijn ruige maar vloeiende gitaarwerk en de grommende intensiteit van zijn strakke, virtuoze band.

 

 

 

 

 

 

 

 

Het album opent met de instrumentale, bijna zes minuten durende titeltrack 'Smoke/Burst', een funky rock nummer met heel wat jazz elementen. Het kent verscheidene stijl en ritmeveranderingen. We kunnen 'Smoke/Burst' eigelijk in twee grote delen splitsen. In het eerste deel herkennen we heel wat Deep Purple invloeden en daar heeft Edê Boy op orgel een groot aandeel in. In deel twee wanneer Mario Rossi uitpakt met indrukwekkend gitaarwerk komen herinneringen aan Jimi Hendrix naar boven. De betrouwbare en stevige ritmesectie, met drummer Rafael Cacavalio en bassist Marcela Rocha, zorgen voor de fantastische groove, waarop gitarist Mario Rossi en orgelist Edê Boy zich volledig kunnen uitleven in hun virtuoze solo's. Ook Richard Fermino levert knap werk af op de trompet, saxofoon en trombone. Top nummer.  Ook in 'Leaving For A Walk' drukt Richard Fermino met zijn blaasinstrumenten zijn stempel op de sound. Het is een rauwe en energieke bluesrocker, die wordt voortgestuwd door de pompende baslijn van Marcela Rocha en het energieke slagwerk van Rafael Cacavalio. Mario Rossi bezit een krachtige rockstem en hij zingt 'Leavin' For A Walk' met veel overtuiging. Zijn fantastische gitaarvullingen en solo's zijn weer een lust voor het oor. Het zware gitaarwerk van Mario staat in contrast met het heldere en frisse toetsenwerk van Edê Boy op zijn keyboards. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het zachtste nummer op het album is de meer dan zes minuten durende slowblues 'It Means Blues'. Met haar prachtige en volle soulstem neemt zangeres en actrice Lu Vitti de zang voor haar rekening. Instrumentaal is het genieten van het gevoelvol snaren en toetsenwerk van Mario Rossi en  Edê Boy. De sfeer in 'It Means Blues' is doet je denken aan de oude Night bluesclubs uit het midden van vorige eeuw. Met het gospel begeesterde bluesnummer 'There's No Hope For Willie Brown' brengt Mario Rossi Band een hommage aan bluespionier Willie Brown. De grootste smaakmaker in dit nummer is Chicago's mondharmonicaspeler Steve Bell. Hij is het gehele nummer uitstekend aanwezig en kleurt de sound met zijn heerlijk blaas en zuigwerk op de mondharmonica. Ook heel leuk is het gospelkoor tijdens het refrein, met de stemmen van Magally Farias, Je Farias, Lu Vitti en Edê Boy. Pianist Edê Boy en mondharmonicaspelerer Steve Bell zorgen voor het prachtige solowerk. Mario Rossi trekt met een spijkerende gitaarintro de heavy bluesrocker 'Don't Tell Me What To Do' op gang. Het is een nummer met duidelijke invloeden naar de power trio's uit de jaren zeventig. Rafael Cacavalio martelt zijn drumstel, Marcela Rocha schittert op de basgitaar en Mario Rossi etaleert andermaal zijn klasse als gitarist met vurig, psychedelisch snarenwerk op zijn sixstring. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het power trio gaat op zijn elan verder met het instrumentale 'Jammin' For Jimi', een eerbetoon aan bluesrock legende Jimi Hendrix. In dit nummer komt andermaal de grote instrumentale virtuositeit van Mario Rossi, Marcela Rocha en Rafael Cacavalio tot uiting. Toch is het Mario Rossi zelf die het meest schittert met zijn fantastische, psychedelische gitaarsolo. Pianist Edê Boy is weer van de partij in 'Expensive Instinct', een krachtig nummer met verscheidene ritme wisselingen. Ook hier haalt Mario Rossi weer uit met een geweldige gitaarsolo. Het album wordt afgesloten met de meer dan zes minuten durende slowblues 'Cold Lonely Nights', waarin Richard Fermino opnieuw aan bod komt op trompet, saxofoon en trombone. Toetsenist Edê Boy schittert met een fantastische orgelsolo. Wat later pakt ook gitarist Mario Rossi uit met een prachtige en gevoelvolle solo. 'Smoke Burst' is voor mij een meer dan uitstekende kennismaking met de Braziliaanse formatie Mario Rossi Band. Er staan acht heel sterke, eigen songs op het album en de band bevat met gitarist Mario Rossi, bassist Marcela Rocha, drummer Rafael Cacavalio en toetsenist Edê Boy vier uitstekende muzikanten. 'Smoke Burst' van Mario Rossi Band is een aanrader voor elke muziekliefhebber die houdt van stevige bluesrock en van muzikanten zoals Jimi Hendrix, Deep Purple, Joe Bonamassa. (9/10)

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

1. Smoke/Burst

2. Leavin' For A Walk

3. It Means Blues (Feat. Lu Vitti)

4. There's No Hope For Willie Brown (Feat. Steve Bell)

5. Don't Tell Me What to Do

6. Jammin' For Jimi

7. Expensive Instinct

8. Cold Lonely Nights

 

 

Mario Rossi: Gitaar en zang

Edê Boy: Keyboards

Marcela Rocha: Bas

Rafael Cacavalio: Drums

Guests

Richard Fermino: Trompet, saxofoon & trombone (1,2,8)

Lu Vitti: Lead vocals (3)

Steve Bell: Mondharmonica (4)

Magally Farias, Je Farias, Lu Vitti en Edê Boy: Gospelkoor (4)