THE MAGPIE SALUTE - HIGH WATER II

Album Review

Album: 
THE MAGPIE SALUTE - HIGH WATER II
Artist: 
The magpie Salute
Record Label: 
Provogue/ Mascot Label Group
Style: 
Bluesrock, Rock, Country en Roots
Date: 
11/10/2019
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
THE MAGPIE SALUTE - HIGH WATER II
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
The Magpie Salute is een Amerikaanse rockband die in 2016 werd gevormd door voormalig Black Crowes gitarist Rich Robinson. Met The Magpie Salute zette Rich Robinson zijn verhaallijn verder, die hij begon bij The Black Crowes. De vroegere Black Crowes leden gitarist Marc Ford en bassist Sven Pipien volgden Rich in zijn nieuwe band. Ook Hookah Brown zanger John Hogg en The Rich Robinson bandleden toetsenist Matt Slocum en drummer Joe Magristo kwamen de band versterken. Rich Robinson zegt dat er een onverklaarbare chemie is tussen deze zes muzikanten. Ook Marc Ford en John Hogg zijn erg lovend over The Magpie Salute en vinden het de beste band waarin zij ooit speelden. In 2017 verscheen hun titelloze debuutalbum, dat overal lovend onthaald werd en er volgde een grote promotietournee die de band ook op het Bospop Festival in Weert en op Blues Peer in Peer bracht. Daarna trokken Rich, Marc, John, Sven, Matt en Joe zich terug in de Dark Horse Studios in Nashville met Robinson in de stoel als producer. Het resultaat verscheen op tien augustus 2018 en kreeg als titel 'High Water I'. 'High Water II', dat op 11 oktober verschijnt, gaat verder waar het studiodebuut van de band ophield, een groot deel van het album werd geschreven tijdens die vroege opnames in de Dark Horse Studios in Nashville. Daarom voelt het album als een perfecte voortzetting van zijn voorganger.
 
 
 
 
 
 
De opener 'Sooner Or Later' is een verschroeiende Southern rocker gekruid met een flinke dosis psychedelische rock, waarin zeker invloeden van The Allman Brothers terug te vinden zijn. Drummer Joe Magistro en bassist Sven Pipien zorgen voor de verschroeiende groove. Het melodieuze en harmonieuze refrein geeft 'Sooner Or Later' een extra touch. Tijdens het instrumentale gedeelte is het net of het nummer stilvalt en is het genieten van het uitstekende toetsenwerk van Matt Slocum en het knappe snarenwerk van Rich Robinson. Met hun tweeën bouwen ze de song terug op en even later horen we weer het ritme en de sound waarmee 'Sooner Or Later' begon. De volle rockstem van John Hogg is gemaakt om dit soort songs te zingen. Met ritmisch slagwerk van Joe Magistro en een knappe lopende baslijn van Sven Pipien wordt 'Gimme Something' op gang getrokken. Als The Beatles nu nog zouden bestaan hebben, zouden ze precies klinken als The Magpie Salute in deze 'Gimme Something'. Deze melodieuze rocker heeft een prachtige harmonieuze samenzang en toetsenist Matt Slocum weet de sound op een heerlijke wijze in te kleuren. Ook in de uptempo rocker 'Leave It All Behind' is de sound van The Beatles duidelijk merkbaar. Drummer Joe Magristo zorgt met zijn krachtig en dwingend slagwerk voor het juiste ritme en de vocale prestatie van John Hogg is weer helemaal af. Om het album te promoten verscheen 'In Here' al op single. Het is een midtempo nummer met een mooie flow, die rijk rijkelijk voorzien is van textuur en kleur. Verrassend is de geweldige blazerssectie die tijdens het gehele nummer constant en uitstekend aanwezig is. De meeslepende ballade 'You And I', heeft een grote sixties vibe, maar krijgt door het uitdrukkelijke slidewerk op de gitaar ook een sterke Delta blues touch. Het geweldige snarenwerk van Sven Pipien op zijn basgitaar zorgt voor de juiste impulsen. In deze ballade is het weer genieten van de heerlijke harmonieuze samenzang en naar het einde toe zorgen toetsenist Matt Slocum en gitarist Rich Robinson nog voor een heel knappe outro. 'Mother Storm' is een mix van Southern rock en Americana, waarin gitarist Rich Robinson nogmaals zijn klasse toont en toetsenist Matt Slocum voor de mooie serene outro zorgt.
 
 
 
 
 
 
'A Mirror' begint akoestisch, maar even later, als de andere instrumenten invallen krijgen we een wirwar van klanken en wordt het nummer instrumentaal heel warrig. Wel spijtig want het slide werk op de gitaar en het toetsenwerk kunnen wel bekoren. De melodieuze ballade 'Lost Boy' werd geschreven door Rich Robinson en Marc Ford. Country zangeres Alison Krauss zorgt voor de mooie samenzang en ook het fiddle werk op ‘Lost Boy' komt van haar. Voor mij zijn 'Lost Boy' en 'Gimme Something' de twee beste songs op 'High Water II'. Drummer Joe Magristo en bassist Sven Pipien zorgen voor een stuwende groove in de psychedelische midtempo rocker 'Turn It Around', waarin Rich Robinson weer kwistig rondstrooit met vlijmscherpe snaren riffs. In 'Doesn't Really Matter' trekt The Magpie Salute nogmaals alle registers open. Het nummer heeft een heerlijk bijtende groove en het gitaarwerk van Rich en Marc is weer van uitstekende makelij. Onderweg zorgt de band voor een knappe sfeer en tempo wisseling om daarna alles weer in de strijd te werpen. Het album wordt afgesloten met het broeierige en voodoo achtige 'Where Is This Place', waarin het prachtige snarenwerk van gitaristen Rich Robinson en Marc Ford op een prachtige wijze ineen vloeien. Pianist Matt Slocum weet zijn toetsenwerk heerlijk tussen deze gitaar klanken te weven. Zoals we in het begin van onze recensie al zeiden is deze 'High Water II' een logisch en perfect vervolg van 'High Water I', met als logisch gevolg dat er weinig vernieuwend op dit album te vinden is. Dat is zeker en vast al goed nieuws voor de fans van The Magpie Salute, die met 'High Water II' zeker niet zullen ontgoocheld worden. Zij zullen het album met open armen ontvangen. Op 'High Water II' weten Rich, Marc, Sven, John, Matt en Joe weer een goede mix te maken blues, rock, Americana en roots. (7,5/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01   Sooner Or Later
02   Gimme Something
03   Leave It All Behind
04   In Here
05   You And I
06   Mother Storm
07   A Mirror
08   Lost Boy
09   Turn It Around
10   Life Is A Landslide
11   Doesn’t Really Matter
12   Where Is This Place
 
Rich Robinson - gitaar
Marc Ford - gitaar
Sven Pipien - bas
John Hogg - zang
Matt Slocum - toetsen
Joe Magristo - drums