LORI MCKENNA - THE TREE

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lori McKenna is een Amerikaanse folk, Americana en country zangeres en songwriter. Ze werd geboren op 22 december 1968 in Stoughton, Massachusetts, waar ze nog steeds woont. Haar moeder stierf toen Lori zeven jaar oud was. Ze ontmoette haar man Gene McKenna in het derde studiejaar en ze trouwde met hem op negentienjarige leeftijd. Ze hebben vijf kinderen. Lori begon met het schrijven van eigen slaapliedjes voor haar kinderen. Haar broer leerde haar gitaar spelen en moedigde haar aan om naar een open mic avond te komen in de Old Vienna Kaffeehouse in Westborough, Ma in 1996. De organisator hoorde haar spelen en was meteen onder de indruk en vroeg haar om terug te komen. Hij werd haar manager en boekte shows voor haar in Boston. In 2000 verscheen haar debuutalbum 'Paper Wings And Halo'. Met The Tree' dat op twintig juli verscheen is Lori al aan haar elfde album toe. In de afgelopen drie decennia werd Lori één van de meest gerespecteerde singer/songwriters in de populaire muziek. Met haar album 'The Bird And The Riffle' uit 2016 behaalde ze drie Grammy nominaties. Ze schreef in 2016 geschiedenis door als eerste vrouw ooit, de Award Song Of The Year van de Country Music Association, twee jaar op rij te winnen en dit dankzij het mee schrijven aan 'Girl Crush' van Little Big Town en het schrijven van Tim McGraw's nummer één hit 'Humble and Kind'. 'The Tree' is haar langverwachte elfde studioalbum. In de 'The Tree' behandelt McKenna's haar kenmerkende thema's, zoals familie, dromen, relaties en de ervaringen die ze heeft meegemaakt. Volgens Lori heeft elke persoon in de wereld zulke geweldige verhalen. Het enige verschil is dat zij er dol op is om daarover liedjes te schrijven, die deze verhalen in de schijnwerpers plaatsen. Dave Cobb (Jason Isbell, Chris Stapleton) is de producer van 'The Tree', dat in Nashville opgenomen werd.

 

 

 

 

 

 

Elk van de elf songs op 'The Tree' gaat over familiale liefde, over vaders, moeders en kinderen. Lori ziet de boom als haar familie en zijn takken zijn al het andere dat haar wereld omvat. Lori McKenna weet als moeder van vijf kinderen waarover ze zingt en ze heeft bovendien de gave om de specifieke details van de ervaringen die ze meemaakt op een erg knappe wijze te verwoorden in haar teksten. Bovendien heeft ze ook nog een prachtige zoete sopraanstem, zodat alles ook nog bijzonder goed klinkt. De emotionele opener 'A Mother Never Rests' is een ode aan alle moeders. Lori zingt  over het dagelijkse, drukke leven als moeder en vrouw. Veel vrouwen zullen zichzelf herkennen in Lori wanneer ze zingt dat ze zichzelf op het moment dat haar kinderen het huis verlieten om naar de universiteit te gaan en om op eigen benen te staan, sterk hield en niet huilde, maar even op haar lip beet en zichzelf sterk hield. In het aangrijpende 'The Fixer' zingt ze over de onvoorwaardelijke liefde van een man voor zijn ongeneeslijk zieke vrouw. Lori schreef al veel songs over haar moeder,, maar nog nooit over haar vader die nu drieëntachtig jaar is. De zangeres vond het nu wel tijd en schreef het pakkende 'People Get Old'. Heel aangrijpend is als ze zingt dat ze denkt dat hij nog steeds vijfenveertig is en dat hij denkt dat zij nog steeds een kind is. Nog zo'n prachtige zin uit dit lied is: Als we lang genoeg leven worden de mensen van wie we houden oud. 'People Get Old' met zijn fantastisch refrein en knap vingerwerk op de gitaar snaren is voor mij het beste nummer op het album. Het nostalgische 'Young And Angry Again' heeft meer ritme en een heerlijke twangy gitaar. In dit vrolijke lied kijkt Lori terug op haar jeugd, haar dromen en haar passies. De negenveertigjarige Lori McKenna werd voor de eerste keer moeder op haar twintigste en in de titeltrack 'The Tree' zingt de zangeres over haar ervaringen als moeder van vijf kinderen en stelt ze vast dat de appel niet ver van de boom valt. Het titelnummer gaat over identiteit en het doet er niet toe hoe ver we denken afgedwaald te zijn van onze wortels, we blijven meer op die stabiele en niet verplaatsbare boom lijken dan we zelf willen geloven en toegeven.

 

 

 

 

 

 

Het melancholische 'You Won't Even Know I'm Gone' is een pakkende afscheidsbrief van een ondergewaardeerde vrouw. Het meest dynamische nummer op het album is vrolijke 'Happy People', waarin de stem van Lori heel warm en blij klinkt. Het trieste 'You Can' Break A Woman', dat gaat over een slechte relatie waarin de vrouw probeert te voorkomen dat het zelfdestructieve gedrag van haar minnaar haar ook ten gronde richt, staat in schril contrast met zijn vrolijke voorganger. Lori zingt het nummer ingetogen en met veel emotie in haar stem. Het nostalgische 'The Lot Behind St. Mary's' gaat over een verloren tienerliefde. In dit liefdeslied komen de onderwerpen dromen, wegvluchten, God, liefde en haat allemaal aan bod. De boodschap van 'The Lot Behind St. Mary's'' is dat je nooit mag vergeten je moment te grijpen, want mensen worden wie ze zijn zonder te weten waarom of hoe. Ook over wat en wie we liefhebben zal altijd een mysterie blijven. In 'The Way Back Home' zingt Lori, dat wanneer je het niet goed meer weet de bijbel altijd een goede leidraad en hulp is en dat je altijd moet proberen terug te keren naar de vertrouwde omgeving van vroeger. Het belangrijkste in countrymuziek is de verhalen van echte mensen vereeuwigen en dat doet Lori McKenna ook in de afsluiter 'Like Patsy Would', een titel waarmee ze verwijst naar Patsy Cline, één van de invloedrijkste zangeressen van de Amerikaanse country wereld. Betsy werd amper dertig jaar, ze stierf in een vliegtuigongeluk in 1963, maar twee jaar eerder had de zangeres ook al een zwaar auto ongeval waarbij ze door de voorruit geslingerd werd en verminkt werd en moest verder leven met heel veel pijn. Vrolijk word je niet van 'The Tree', maar als je naar de prachtige teksten luistert dan weet het album je toch beet te pakken. De instrumentale begeleiding is sober, maar meer hoeft ook niet op dit album waarin de tekstenen de stem van Lori het belangrijkst zijn. Misschien vind je jezelf wel terug in één van de verhalen van Lori McKenna. Van één ding ben ik alvast zeker en dat is dat 'The tree' op de country Awards van dit jaar zeker weer in de prijzen gaat vallen. Prima Country album. (8/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

1. A Mother Never Rests

2. The Fixer

3. People Get Old

4. Young And Angry Again

5. The Tree

6. You Won’t Even Know I’m Gone

7. Happy People

8. You Can’t Break A Woman

9. The Lot Behind St. Mary’s

10. The Way Back Home

11. Like Patsy Would