LLOYD JONES - TENNESSEE RUN

Album Review

Album: 
LLOYD JONES - TENNESSEE RUN
Artist: 
Lloyd Jones
Record Label: 
Vizztone Label Group
Style: 
Bluesrock, Rock, Rhythm & blues, funky bluesrock
Date: 
18/09/2020
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
LLOYD JONES - TENNESSEE RUN
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De Amerikaanse roots muzikant Lloyd Jones werd in 1950 geboren in Portland, Oregon. Al jaren leeft, leert en interpreteert hij op zijn eigen manier de swampy blues, de old school rhythm and blues en de antrax funk. Voor deze muziek heeft Lloyd Jones een eindeloos respect. Hij heeft bekroonde albums opgenomen voor Blind Pig, AudioQuest, Burnside Records en Criminal Records, waarmee hij internationale bekendheid kreeg. Lloyd Jones heeft het podium gedeeld met Albert Collins, Robert Cray, Bonnie Raitt, Delbert McClinton, Taj Mahal, B.B. King, Dr. John, John Hammond, Junior Wells en Buddy Guy en nog vele anderen. Lloyd telt Delbert McClinton, Charlie Musselwhite, Marcia Ball, Bonnie Raitt, Tommy Castro, Jimmy Hall en andere beroemdheden onder zijn vrienden. Hij kan je verhalen vertellen die je tenen zullen doen krullen over touren met mensen als Earl King, Big Mama Thornton, Otis Clay, Etta James en tal van anderen. Clarence "Gatemouth" Brown, Joe Louis Walker en Coco Montoya namen nummers van Lloyd Jones op. Jones is een meester in het gevoelvolle understatement, het rauwe gegrom en de groove. Vanuit zijn wortels in de modderige Oregon bodem heeft hij een carrière van meer dan dertig jaar gesmeed als een gepassioneerde zanger en felle gitaarslinger, een slimme en soulvolle songwriter, een bandleider en platenproducent. Jones is een ware artiest die ijverig werkt om de Amerikaanse rootsmuziek vooruit te helpen. Volgens Jones doet hij niets anders dan wat Muddy Waters en konsoorten vroeger deden, maar dan op een eigentijdse wijze. Op achttien september verscheen zijn nieuwe album 'Tennessee Run', met daarop veertien songs. Twaalf daarvan werden door Lloyd Jones geschreven en de overige twee nummers schreef hij samen met producer Kevin McKendree en Gary Nicholson. De meeste basistracks werden live opgenomen Kevin's Rock House Studios.
 
 
 
 
 
 
Het album opent met het soulvolle en swingende 'You Got Me Good'. De krachtige blazerssectie, met Jim Hoke op tenor Saxofoon, Quintin Ware op trompet en Roy Agee op trombone, zorgt er voor dat we een opdwepende sound krijgen. Kevin McKendree is het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig met soulvol orgelwerk. Lloyd Jones heeft een geweldig aantrekkelijke stem en zijn vurig en spetterend gitaarwerk is een genot voor het oor. Met 'You Got Me Good' levert Lloyd Jones meteen zijn visitekaartje af. Voor wie nog op de dansvloer staat, zal zeker blijven staan bij het levendige en even swingende 'Me & You'. Ook hier weer dezelfde ingrediënten, namelijk een stevig, strakke ritmesectie, met Steve Mackey op bas en Kevin Blevins op drums, een opdwepende blazerssectie en schitterend toetsenwerk. Backing zangeressen Etta Britt en Jackie Wilson zorgen met hun prachtige stemmen voor de vocale afwerking van 'Me & You'. Er straalt zoveel plezier uit de stem en het gitaarwerk van Jones, zodat het aanstekelijk werkt en je meegezogen wordt met zijn muziek. Na de knappe gitaarsolo van Lloyd neemt saxofonist Jim Hoke op een fantastische wijze over op zijn tenor sax. Het blijft erg dansbaar in de swingende bluesshuffle 'I Wish I Could Remember Loving You'. Het is een duet tussen Lloyd Jones en Teresa James. Instrumentaal is het genieten van het levendige barrelhouse pianospel van Kevin McKendree. Na drie swingende songs gaat Lloyd Jones de funky weg op met het hilarische 'Where's My Phone?'. Na lang zoeken vindt Lloyd die eindelijk terug in de koelkast. Bassist Steve Mackey zorgt met zijn uitstekende funky baslijn voor de juiste groove. De blazers leveren weer een knappe en onweerstaanbare bijdrage en Lloyd zijn opwindende gitaar riffs laten horen dat hij een uitstekend gitarist is. In 'Where's My Phone' zitten heel wat Johnny Guitar Watson invloeden.
 
 
 
 
 
 
Ook in de passionele en meeslepende slowblues 'A True Love Never Dies' etaleert Lloyd zijn klasse op de gitaar met een prachtige en gevoelvolle snarensolo. Kevin McKendree draagt met zijn warme orgelklanken de melodie van deze smeulende slowblues en de blazers voegen een Memphis soul touch uit de sixties toe aan dit trage nummer. Met 'Bayou Boys' neemt Jones ons mee naar Crescent City en zijn Mardi Gras. Het is één van de twee songs die Jones samen met Kevin McKendree en Gary Nicholson schreef. Percussionist Reinhardt Melz werd voor dit nummer aan de band toegevoegd en hij drukt meteen zijn stempel op het nummer. Ook Kevin McKendree speelt zich met een knappe orgel solo in de kijker in dit Dr. John getinte nummer. Het radiovriendelijke 'Everybody's Somebody's Fool' is een duet tussen Lloyd Jones en Delbert McClinton. Instrumentaal is er weer een hoofdrol weggelegd voor toetsenist Kevin McKendree. Met de vloeiende pop/rock song 'Turn Me Loose' neemt Jones ons mee naar de jaren vijftig van vorige eeuw. Kevin McKendree schittert weer met zijn levendig barrelhouse pianospel en Jim Hoke voegt op tijd en stond de nodige saxofoon riffs toe. Lloyd Jones blijft in the fifties met het erg dansbare rhythm & blues nummer 'That's All I Want', een duet van Jones met LaRhonda Steele. Instrumentaal is het met volle teugen genieten van de geweldige bariton sax solo van Jim Hoke. Het tweede nummer dat Lloyd schreef, samen met Kevin McKendree en Gary Nicholson is het soulvolle 'Love Is Everything', waarin Jones vocaal weer fantastische ondersteuning krijgt van de prachtige soulstemmen van Etta Britt en Jackie Wilson. Ook de blazerssectie is weer op een uitdrukkelijke en uitstekende wijze aanwezig en frontman Lloyd Jones perst nogmaals een erg knappe solo uit zijn sixstring.
 
 
 
 
 
 
Geen blazers of backing zangeressen in 'Chicken Bones' en 'Dilly Dally', maar alleen zang, gitaar, bas, drums en toetsen. Tijdens 'Chicken Bone' krijgen we weer een fantastische Kevin McKendree op het B3 Hammond te horen. Lloyd Jones neemt die rol met knap Wah Wah gestuurd snarenwerk over tijdens 'Dilly Dally'. Voor mij is de vloeiende en radiovriendelijke country rocker 'Every Time We Meet' één van de hoogtepunten op het album. Er zit wat grom op de stem van Lloyd en dat past perfect in dit nummer. Ook zijn gitaarwerk is van uitstekende kwaliteit. In het afsluitende 'Chevrolet Angel' komen we te weten dat die Chevrolet Angel Lloyd naar de hemel bracht in die midnight blauwe Chevrolet. Met funky snarenwerk etaleert Jones nogmaals zijn klasse op de gitaar. Ik ben er zeker van dat het sterke refrein voor de nodige ambiance zal zorgen tijdens de concerten van Lloyd Jones. Ook in deze afsluiter is er weer een hoofdrol weggelegd voor toetsenist/ producer Kevin McKendree. 'Tennessee Run' van Lloyd Jones is een uitstekend album, dat zeker zijn weg zal vinden bij een breder publiek. Zowel rock, blues, funk, rhythm & blues en country liefhebbers komen aan hun trekken met 'Tennessee Run'. Prima album. (8/10)
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
You Got Me Good
Me & You
I Wish I Could Remember Loving You (Feat. Teresa James)
Where's My Phone?
A True Love Never Dies
Bayou Boys
Everybody's Somebody's Fool (Feat. Delbert Mcclinton)
Turn Me Loose
That's All I Want
Love is Everything
Chicken Bones
Every Time We Meet
Dilly Dally
Chevrolet Angel
 
 
Lloyd Jones – Gitaar en zang
Delbert McClinton - Zang op #7
Teresa James - Zang op #3
LaRhonda Steele - Zang op #9
Kevin McKendree – Keyboards
Steve Mackey – Bas
Kenneth Blevins – Drums
Jim Hoke – Tenor Saxofoon
Quentin Ware – Trompet
Roy Agee – Trombone
Etta Britt – Background Vocals
Jackie Wilson – Background Vocals
Reinhardt Melz – Percussie