LINDSAY BEAVER - TOUGH AS LOVE

Album Review

Album: 
LINDSAY BEAVER - TOUGH AS LOVE
Artist: 
Lindsay Beaver
Record Label: 
Alligator Records
Style: 
vintage rock n 'roll en straight ahead blues
Date: 
29/12/2018
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
LINDSAY BEAVER - TOUGH AS LOVE
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Lindsay Beaver is een drieëndertigjarige Canadese drumster, zangeres en songwriter uit Halifax, Nova Scotia. Ze is een klassiek geschoolde zangeres en een jazz getrainde drumster met een diepe liefde en kennis van roots muziek, blues, jazz, R & B ballads en rauwe rock'n roll. Lindsay Beaver groeide op in een arbeidersgezin omringd door muziek. Ze hield ervan om rond het huis te zingen (vooral soulmuziek), maar ze was een verlegen kind en zong alleen als ze alleen was. Ze ontdekte de muziek van Tupac Shakur op elfjarige leeftijd en werd verliefd op hiphop. Op veertienjarige leeftijd hoorde ze Jimi Hendrix en dat veranderde alles voor Lindsay. Ze kreeg een gitaar en leerde spelen. Haar vrienden overtuigden haar om in het openbaar te zingen in een talentenjacht op de middelbare school. Daarna zong ze op schoolmusicals en op open mic evenementen rond Halifax. Toen ze zeventien was hoorde ze Billie Holiday voor het eerst 'Do Not Explain' zingen en op dat moment vond Lindsay haar ware muzikale richting. Onmiddellijk na het behalen van haar diploma op de middelbare school volgde Lindsay zanglessen en begon ze aan een spoedcursus in klassieke muziek. Rond dezelfde tijd stelde ze een kleine jazzband samen, waarin zij zong. Omdat de drummer zijn drums niet voor de repetitie naar het huis van Lindsay wilde brengen kocht vader Beaver een drumstel om in zijn huis te zetten. Met Earl Palmer als inspiratiebron begon Lindsay op het drumstel te oefenen. Omdat ze haar horizon wilde verbreden, ging Beaver naar Toronto om jazzdrum te studeren, met de wens haar percussiekunsten naar een heel nieuw niveau te tillen. Ze richtte de band 24th Street Wailers op, een blues en soulgroep die furore maakte in Toronto en in heel Canada. Ze raakte bevriend met gitarist Jimmie Vaughan, die haar talent meteen herkende. In 2018 verhuisde Lindsay naar Austin, Texas waar ze een nieuwe band vormde door haar eigen soulvolle vocalen en dynamisch drumwerk te verenigen met de talenten van de vurige gitarist Brad Stivers en de rotsvaste bassist Josh Williams. In de loop van haar carrière bracht Beaver zelf vijf albums uit met haar bands, waarvan drie met 24th Street Wailers. Ze tourde al door Canada, de Verenigde Staten en grote delen van Europa. 'Tough As Love' dat bij Alligator Records verscheen is haar eerste release onder haar eigen naam. Lindsay schreef zeven van de twaalf tracks op het album, de opvallende originelen versmelten naadloos met de perfect gekozen covers.
 
 
 
 
 
 
Met enkele forse slagen op haar snare drum opent Lindsay Beaver haar album met de rauwe blues shuffle 'You're Evil'. Dennis Gruenling strooit kwistig in het rond met zijn uitstekend gruizige mondharmonica klanken en na zijn geweldige solo op de bluesharp neemt Brad Stivers het over met vlijmscherp en zinderend snarenwerk op de gitaar. 'You're Evil' is een heel aantrekkelijke en meeslepende opener. 'Too Cold To Cry' heeft een groot Fats Domino gehalte en het uitstekende vingerwerk van Marcia Ball, op de zwarte en witte toetsen van haar piano, is om van te smullen. Het nummer wordt gezongen met de nodige dosis soul en Brad Stivers laat nogmaals horen dat hij verschroeiend kan uithalen op zijn sixstring. Met het swingende rhythm & blues nummer 'What A Fool You've Been', worden we meteen zestig jaar terug in de tijd gekatapulteerd. Een imponerende Sax Gordon is de gehele song uitstekend aanwezig op de saxofoon en zijn sax solo is er eentje om in te kaderen. De eerste cover op het album is 'You Hurt Me' van Little Willie John. Lyndsay weet in deze smeulende soulvolle ballade veel emotie en overgave te leggen in haar krachtige soulvolle stem. 'You Hurt Me' wordt op gang getrokken door een knappe gevoelvolle intro op de gitaar van Brad Stivers. Daarna worden alle registers open getrokken voor 'Don't Be Afraid For Love', een puur rock'n roll nummer van amper honderdvijftig seconden dat je meezuigt vanaf de eerste noot die je hoort. Pianiste Marcia Ball eist net als in de opener 'You're Evil' ook in deze 'Don't Be Afraid For Love' een hoofdrol op met haar toetsenwerk dat een hoog Jerry Lee Lewis gehalte heeft. Linsay Beaver weet de Slim Harpo cover 'I Got Love If You Want It' volledig naar haar hand te zetten en daar heeft het rauwe en gruizige mondharmonicawerk van Dennis Gruenling een groot aandeel in. Drumster Lindsay Beaver en bassist Josh Williams zorgen voor de heerlijke hoekige groove waarop deze harpvirtuoos zich helemaal kan uitleven. Dat deze Canadese dame van rock'n roll houdt horen we nogmaals in 'Dangerous', dat ze weer met veel overgave zingt met haar rauwe stem. Gastgitarist Red Casey neemt de eerste van de twee uitstekende snaren solo's voor zijn rekening.
 
 
 
 
 
 
'Oh Yeah' is nog zo een heerlijk swingend uptempo nummer dat herinneringen oproept aan de Fifties of de Sixties. Ook voor dit nummer komt een gastgitariste het trio versterken. Eve Monsees laat in de tweede spetterende gitaar solo horen dat ze niet moet onder doen voor vaste gitarist Brad Stivers. Na die swingende rock'n roll songs is het hoogtijd voor een rustpunt en dat komt er met de Angela Strehli cover 'Lost Cause'. In deze gevoelvolle slowblues weet Lindsay zich helemaal in te leven en er is dan ook veel emotie te horen in haar soulvolle stem. Gitarist Brad Stivers weet hetzelfde gevoel en dezelfde emotie in zijn gitaar solo te leggen, zodat het instrumentaal gedeelte het perfecte verlengstuk is van het gezongen gedeelte en omgekeerd. In 1961 had rhythm & blues zangeres Betty O'Brien een hit met 'She'll Be Gone', een nummer dat geschreven werd door Joyce Johnston en Peter Williams. Het nummer past perfect op dit album en instrumentaal speelt pianist Matt Farwell zich in de kijker op de piano. Vocaal zijn de backing vocals van Josh Williams, Brad Stivers en Red Casey een uitstekende aanvulling voor de prachtige stem van Lindsay. Haar voorliefde voor de muziek uit de Fifties en de Sixties komt nogmaals tot uiting in de swingende Art Neville cover 'Let's Rock'. Een heerlijke rocker waar je blij van wordt en ook hier is er weer een hoofdrol weggelegd voor pianist Matt Farwell, al mag de scheurende en splijtende snarensolo van Brad Shivers er ook best wel wezen. Lindsay, Brad en Josh blijven rocken in het afsluitende 'Mean To Me'. Er is weer veel gitaarwerk in dit nummer en hier krijgt Brad Stivers de hulp van de getalenteerde gitariste Laura Chavez, die de vingervlugge tweede snaren solo voor haar rekening neemt. Naar het einde toe etaleert Lindsay Beaver haar klasse als drumster nog met een pittige korte drum solo. Het solo debuut album van Lindsay Beaver is een uitstekend en gevarieerd album en voor mij een heel aangename kennismaking met deze Canadese muzikante. In mei was Lindsay nog te gast in CC Palethe te Overpelt met haar band 24th Street Wailers, hopelijk komt ze ook dit eerste solo album promoten in onze contreien. (8/10)
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
01. You’re Evil
02. Too Cold To Cry
03. What A Fool You’ve Been
04. You Hurt Me
05. Don’t Be Afraid Of Love
06. I Got Love If You Want it
07. Dangerous
08. Oh Yeah
09. Lost Cause
10. She’ll Be Gone
11. Let’s Rock
12. Mean To Me
 
 
Lindsay Beaver - Zang en drums
Brad Stivers - Gitaar , zang op #5
Josh Williams - Bas
 
Gastmuzikanten
 
Marcia Ball - Piano op #2 en #5
Red Casey - Eerste gitaarsolo in #7
Laura Chavez - Tweede gitaar solo #12
Matt Farell - Piano op #9, #10 en #11
Sax Gordon - Tenor en Bariton sax op #3
Dennis Gruenling - Mondharmonica op #1 en #6
Eve Monsees - Tweede gitaar solo op #8