LEX GREY AND THE URBAN PIONEERS - USUAL SUSPECTS

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sinds Lex Grey ooit op het podium kwam als Mae West op een motorfiets, is haar status gestegen naar een cult diva. Deze meervoudige winnares van een ASCAP Award in de categorie songwriting heeft een repertoire van blues die gemarteld is door de ziel, maar met het proza van een dichter geschreven. Haar karakteristieke stem is ook heel bepalend in haar muziek. Haar band The Urban Pioneers werd geboren in een achterkamer van een bar in Brooklyn, toch kregen ze bekendheid als een live band uit New York City. Ze onderscheiden zich door het cultiveren van een zanderige verfijning van hun muziek, door gebruik te maken van ongebruikelijke instrumenten en een goede mix van traditionele blues en classic rock. Lex Grey And The Urban Pioneers zijn een echte live band en eenmaal ze op een podium staan, gebruiken ze al hun energie om een wervelend visueel en muzikaal spektakel te brengen. Met 'Usual Suspects' zijn ze al aan hun zevende album toe. Lex Grey schreef de meeste nummers zelf, sommige songs samen met Deyglio of Kaia Updike.

 

 

 

 

 

 

Na hun sterke album 'Heal My Soul' dat in september 2016 verscheen is er nog geen anderhalf jaar later met 'Usual Suspects' al een nieuw album van Lex Grey And the Urban Pioneers. Ook in dat nieuwe album is het genieten van de krachtige en veelzijdige stem van zangeres Lex Grey. Het album opent met de intrigerende titeltrack 'Usual Suspects', dat een erg coole vibe heeft. Het nummer heeft een aantal interessante en onverwachte wendigen en dat geeft 'Usual Suspects' nog meer cachet. Buiten Grey's prachtige stem is het vooral genieten van het erg fijne snarenwerk van gitarist Vic Mix en de prachtige saxofoon klanken van Walter Tates Jr..  Deze sterke opener wordt gevolgd door het rockende 'Chow Down', dat dankzij drummer John Holland en bassist Per Bergquist een heerlijke swingende groove heeft. Het is een vrolijk nummer waarin Lex Grey zingt dat we moeten proberen om onze problemen te vergeten. De hoofdrol is weggelegd voor pianist en accordeonspeler Brian Dewan, die met zijn accordeon solo voor een zydeco sfeer zorgt in deze erg dansbare song. Als je Lex Grey de prachtige blues ballade 'Dirty Secret' hoort zingen, komen vanzelf de gelijkenissen met Janis Joplin naar boven. Lex Grey haar stem klinkt krachtig, vechtlustig en sexy, maar wanneer ze zingt dat ze niet meer zijn vuile geheim is en dat ze verder moet en iemand moet vinden die echt van haar houdt klinkt ze erg breekbaar en kwetsbaar. De gitaar van Vic Mix klinkt zo verscheurend  als Lex haar stem en het Hammond van Brian Dewan is weer op uitstekende wijze aanwezig. 'Dirty Secret' is een uitmuntend nummer en beste song op het album.

 

 

 

 

 

 

Als de muziekliefhebbers de initialen 'SRV' zien, weten de meesten wel dat het over bluesrock legende en gitaarvirtuoos Stevie Ray Vaughan gaat en dat is in het volgende 'SRV' dan ook het geval. Met deze beukende Texas shuffle brengen Lex Grey And The Urban Pioneers een ode aan Stevie Ray Vaughan. Wervelende Hammond riffs van Brian Dewan en vlijmscherp snarenwerk van Vic Mix kleuren de sound van het nummer, maar ook saxofonist Walter Tates Jr. is weer op een weergaloze wijze aanwezig met een geweldige solo. De sfeer verandert helemaal tijdens 'Warrior Squaw', dat door Lex Grey weer op een opwindende en uitmuntende wijze gezongen wordt. Er zitten heel wat sixties invloeden in deze 'Warrior Squaw', waarin Vic Mix met atmosferische gitaar geluiden voor de speciale psychedelische sfeer zorgt. Kaia Updike, die het nummer samen met Lex Grey schreef zorgt met prachtige klanken op de fluit voor de mooie instrumentale afwerking. Het knappe en erg genietbare percussie werk van Lex Grey en John Holland geven het nummer nog een extra touch. De zangeres klinkt heel sexy en zwoel in het begin van het jazzy 'Sunshine And Blue'. Weinig mannen zouden aan haar stem kunnen weerstaan als ze zingt: Ik hou van je, mijn hart is van jou. Instrumentaal zorgt de upright bas van Ed Was voor een uitstekende groove en speelt Chris Pasin zich in de kijker met erg knap en sexy blaaswerk op de trompet.

 

 

 

 

 

 

Dat Lex Grey And The Urban Pioneers niet in één muzikaal kastje te steken zijn bewijzen ze nogmaals met het uptempo country getinte 'Cheap Thrills', waarin Matt Messenger met dwingend, strak en snel slagwerk zorgt voor het ritme. Een uitstekende Kenny Siegal op Lapsteel en Kaia Updike op viool zorgen voor een prachtige instrumentale invulling en versterken het country gevoel. Het rauwste nummer op het album is zonder twijfel de boogie bluesrocker 'Mr. Jerryroll' en daar heeft het krachtige en gruizige mondharmonicaspel van Rick Surrano Sr. een groot aandeel in. Frontvrouw Lex Grey is nogmaals in grote doen en weet met haar veelzijdige stem weer te imponeren. Er wordt afgesloten met de prachtige ballade 'Renegade Heart' dat met erg veel gevoel en emotie gezongen wordt door Lex Grey. Instrumentaal zit ook dit trager nummer weer erg goed in elkaar, met als uitschieters de sexy saxofoon van Walter Tates Jr., het fijne gevoelvolle snarenwerk op gitaar van Vic Mix en de ukelele van Foggu Otis. 'Usual Suspects' van Lex Grey And The Urban Pioneers is een uitstekend en een heel gevarieerd album. Frontvrouw Lex Grey heeft een erg sterke en veelzijdige stem, waarmee ze veel richtingen uit kan. Voor wie deze band nog niet kent is dit album zeker de moeite waard om hen te leren kennen. Voor de fans kan ik zeggen dat 'Usual Suspects' het beste album tot nu toe is van Lex Grey And The Urban Pioneers. (8/10)

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Usual Suspects

02. Chow Down

03. Dirty Secret

04. SRV

05. Warrior Squaw

06. Sunshine and Blue

07. Cheap Thrills

08. My Jerryroll

09. Renegade Heart

 

 

Lex Grey: zang, akoestische gitaar op #01, percussie op #5,9

Vic Mix: gitaren

John Holland: drums op #1,2,3,4,5,8,9, percussie, backing vox op #5,7

Kaia Updike: bas op #1,3,5,8,9 piano op #3 fluit, keyboard bas, backing vox op #5, viool op #7

Brian Dewan: orgel op #2,3,4,5 piano op # 2,7 accordeon op #2

Tim Farrell: bas op #4,5

Matt Messenger: drums op #7

Walter Tates Jr.: saxofoon op #1,4,9

Per Bergquist: bas op #2,7

Ed Was: upright bas op #6

Mike Ragiani: drums op #6

Chris Pasin: trompet op #6

Kenny Siegal: lap steel op #7

Rick Surrano Sr.: mondharmonica op #8

Foggu Otis: ukelele op #9