LAYLA ZOE – NOWHERE LEFT TO GO

Album Review

Album: 
LAYLA ZOE – NOWHERE LEFT TO GO
Artist: 
Layla Zoe
Record Label: 
Layla Zoe Music
Style: 
Bluesrock, Gospel, Folk, Blues
Date: 
08/01/2021
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
LAYLA ZOE – NOWHERE LEFT TO GO
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Layla Zoe werd geboren in de late jaren zeventig in Brits Columbia, Canada. Later verhuisde ze naar Toronto. Layla begon al erg vroeg te zingen en had ook al op vrij jonge leeftijd podium ervaring. Haar vader had een band en daar mocht zij als prille tiener haar eerste stappen als zangeres zetten. Haar liefde voor de blues begon dankzij de uitgebreide platen collectie van haar vader en zo koos ze al vrij vroeg om muziek te maken in het blues, bluesrock genre. Ze wordt dikwijls vergeleken met de legende Janis Joplin, omdat haar stemtimbre nogal kort bij dat van Joplin aanleunt. Na haar overwinning op de Compo 10 Blues Songwriting Competition in Jaarvenpaa, Finland in 2006 begon Layla ook in Europa te touren. Een paar jaar later leerde ze de Duitse bluesrock muzikant Henrik Freischlader kennen en er ontstond een bloeiende lyrische en muzikale samenwerking tussen Henrik en Layla. Het resultaat was het album 'Sleep Little Girl' in 2011 en 'The Lily' in 2013. 'The Lily' werd door Downbeat Magazine verkozen als beste album in 2014. Voor haar samenwerking met Freischlader had de Canadese ook al vier studio albums en één live album op haar palmares. Voor mij is Layla Zoe in de eerste plaats een zangeres die je live moet zien en horen en het live album 'Layla Zoe Live At The Spirit Of 66’ is daar een goed voorbeeld van. Het gevoel en de emotie die deze zangeres weet over te brengen tijdens haar optredens is werkelijk fenomenaal. Eind 2015 kwam er een einde aan de muzikale samenwerking met Henrik Freischlader en begon Layla met haar gitarist Jan Laacks nieuwe nummers te schrijven. Dit was niet de enige grote verandering in haar muzikale carrière want Zoe tekende ook een contract bij het grote Ruf Records. Het resultaat was 'Breaking Free', een prachtig album met elf nummers. Van tien nummers schreef Layla de teksten en Jan de muziek. 'Breaking Free' werd opgenomen in de Megaphon Tonstudios in Arnsberg, Duitsland en Jan Laacks was tevens de producer van het album. 2016 was een heel druk jaar voor Layla Zoe, want er was niet alleen het nieuwe album en de promotie die daarmee gepaard ging. Ze maakte samen met Ina Forsman en Tasha Taylor deel uit van Blue Sisters, van de Ruf Blues Caravan 2016. Bij Ruf Records verschenen in 2017 nog twee sterke live albums van Layla, namelijk  'Blue Sisters In Concert, Blues Caravan 2016' en 'Songs From The Road', beide albums bevatten één CD en één DVD. Op vijf oktober 2018 bracht Layla in eigen beheer 'Gemini' uit, een dubbel album met tien akoestische en tien elektrische songs, dat met behulp van crowfunding opgenomen werd. Begin dit jaar verscheen het schitterende live album 'Retrospective Tour 2019'. Het is een dubbelalbum, dat werd opgenomen tijdens een concert in Meisenfrei in Bremen op 27 november 2019. Via crowfunding vroeg Layla een paar maanden geleden aan haar fans om haar financieel te helpen bij het opnemen en uitbrengen van een nieuw studio album. Het resultaat is 'Nowhere Left To Go', een album met tien prachtige liedjes, die ze samen schreef met bekende artiesten en vrienden uit Europa, Canada en de VS (Jackie Venson, Alastair Greene, Bob Fridzema, Suzie Vinnick, Guy Smeets, Brandi Disterheft en Dimitri Lebel). Het album is zeer gevarieerd en gaat van bluesrock, naar blues, folk en gospel. Het is Layla's vijftiende album en ze draagt het op aan Janet Louise Zopfi, een vriendin en fan, die in 2018 op zeventigjarige leeftijd aan een zeldzame vorm van MS overleed.
 
 
 
 
 
 
 
Het album opent met het gospel geïnspireerde 'Pray', waarin Layla al haar vocale registers opentrekt. Haar krachtige en fantastische stem krijgt hier alleen begeleiding van de piano en  het orgel van de Nederlandse toetsenvirtuoos Bob Fridzema. Layla schreef 'Pray' samen met de Texaanse Jackie Venson. Een heel passionele Layla roept iedereen op om samen met haar te bidden om samen te werken, om racisme te bannen, voor minder hebzucht, voor minder geweld en voor minder pijn. Alleen zo kunnen we kunnen we van onze wereld een betere plaats maken om samen te leven zingt ze. In het begin van 'Pray' bespeelt Bob Fridzema alleen de piano, halfweg komt daar ook nog het orgel bij. Ook de titeltrack 'Nowhere Left To Go' schreef Layla samen met Jackie Venson. Drummer Dirk Sengotta trekt met zijn zware en dreigende basdrum 'Nowhere Left To Go' op gang, een nummer over de verschroeiende bosbranden in Australië.  Naar schattingen van september 2019 tot februari 2020 ging in Australië 11,46 miljoen hectare in de vlammen op. De dwingende en dreigende drums van Sengotta en de diepe en zware baslijn van Gregor Sonnenberg bepalen de sound van 'Nowhere Left To Go'. Jackie Venson kleurt de song met erg knappe gitaar riffs en ook met haar snarensolo weet de Texaanse te bekoren. We horen hier een heel energieke en grommende Layla Zoe de lead vocals en backing vocals voor haar rekening nemen. Samen met Bob Fridzema schreef Layla de prachtige, melodieuze ballade 'Sometimes We Fight'. Het begint met uitstekend toetsenwerk op de Wurlitzer van Bob Fridzema. Layla zingt dat verliefd zijn heel gemakkelijk is, maar dat samen leven en proberen te overleven veel moeilijker is. Met zijn prachtige Wurlitzer klanken draagt Fridzema de melodie van 'Sometimes We Fight' en zijn toetsensolo is zo perfect dat het lijkt dat hij in het nummer gegoten is. Een heel emotionele Layla zingt het nummer met veel overtuiging. Instrumentaal voegt ze ook nog wat mondharmonicawerk toe aan deze uitstekende ballade.
 
 
 
 
 
 
De Amerikaanse bluesrock gitarist Alastair Greene hielp Layla met de zinderende bluesrock song 'Don't Wanna Help Anyone'. In oktober van dit jaar bespraken we bij Concertmonkey nog het schitterende album 'The New World Blues' van deze geweldige gitarist. Het splijtende en spetterende snarenwerk van Alastair gaat door merg en been en in zijn geweldige solo zitten heel wat invloeden van gitaarlegende Jimi Hendrix. Er klinkt heel veel boosheid in de stem van The Firegirl, wanneer ze zingt dat hij een leugenaar en een vrek is die alleen zichzelf graag ziet en alleen zichzelf wil voordeel doen. Krachtig en erg sterk nummer. 'This Love Will Last' is een liefdeslied dat de Canadese zangeres, samen met Dimitri Lebel, schreef voor haar hond Leo. Dimitri Lebel is een Canadese gitarist uit Montreal, die gitaar, pedal steel, dobro, mandoline en banjo speelt. Hij strooit zijn  pittige en heerlijke snarenriffs kwistig rond in deze lovesong. Leo, de hoofdrolspeler in dit liefdeslied zorgt met wat geblaf voor de ongewone intro. Het tweede nummer dat Layla en Bob Fridzema voor dit album schreven is 'Susan'. Het is het verhaal van een meisje dat met veel angst en onzekerheid  worstelt in de door mannen gedomineerde muziekwereld. Of 'Susan' autobiografisch is weet ik niet en dat komen we ook niet na het nummer te weten. De Nederlandse toetsenvirtuoos Bob Fridzema is weer outstanding en met zijn gevoelvol piano en Hammondspel zorgt hij weer voor de perfecte begeleiding voor de prachtige stem van Layla Zoe. Daarna volgen twee nummers die Layla schreef met de heel getalenteerde Nederlandse gitarist Guy Smeets. 'Little Boy' is een verschroeiende bluesrock song met scheurend en zinderend snarenwerk van Smeets. Guy is nog altijd maar tweeëntwintig jaar, een vijftal jaar geleden bracht hij met 'GS Band' nog een schitterend debuutalbum uit. Een grommende en energieke Layla weet ook deze verschroeiende rocksong met veel overtuiging te zingen.
 
 
 
 
 
 
 
Layla Zoe draagt het album 'Nowhere Left To Go' op aan Janet Zopli, een fan en vriendin uit Toronto, Canada die in 2018 op zeventigjarige leeftijd overleed aan zeldzame vorm van MS. Speciaal voor Janet schreef Layla 'Might Need To Fly', waarin ze het verhaal zingt van deze kranige dame. Guy Smeets schreef de muziek en laat hier nogmaals horen dat hij een schitterende en erg getalenteerde gitarist is. Zijn melodieuze snarensolo is een waar genot voor het oor. Bob Fridzema is het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig op het Hammond. Er zit heel veel emotie en verdriet in de stem van Layla en de keren dat ze naar haar kopstem gaat zal ze menig luisteraar weten te raken. Dat Layla Zoe delicate onderwerpen durft aan te kaarten wisten we al langer. Tijdens 'Lies', dat ze samen met Brandi Disterheft schreef, klaagt ze sexueel kindermisbruik aan. Het is niet de eerste keer dat Layla dit onderwerp aanklaagt. De stem van Layla krijgt hier alleen begeleiding van de staande bas van Brandi Disterheft en dat instrument versterkt de duistere sfeer en de vreselijke woorden nog meer. Het album wordt afgesloten met 'Dear Mom, een brief van Layla aan haar moeder. Het is een akoestisch liefdeslied, niet tussen man of vrouw, maar tussen dochter en moeder. 'Dear Mom' straalt een Ierse sfeer uit, met dank aan het uitstekend gebruik van de fiddle door James Stephens en de mandoline en de akoestische gitaar door Suzie Vinnick, de enige instrumenten in dit liefdeslied. 'Nowhere Left To Go', het vijftiende album van Layla Zoe, is zowel tekstueel als instrumentaal, weer een uitstekend album geworden. The Fire Girl zal weer menig luisteraar weten te raken met haar stem en haar teksten. 'Nowhere Left To Go' is een meer dan waardige opvolger voor 'Gemini', het uitstekende studioalbum van layla uit 2018. (8,5/10)
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
 
 
 
01. Pray
02. Nowhere Left To Go
03. Sometimes We Fight
04. Don’t Wanna Help Anyone
05. This Love Will Last
06. Susan
07. Little Boy
08. Might Need To Fly
09. Lies
10. Dear Mom
 
Layla Zoe: Zang, Backing vocals, Mondharmonica op #3
Dirk Sengotta: Drums op alle songs behalve op #1,9 en 10
Guy Smeets: Ritme gitaar op alle tracks behalve op #1,9 en 10. Lead gitaar op #7 en 8
Gregor Sonnenberg: Bas op alle songs, behalve op #1,9 en 10
Dimitri Lebel: Lead gitaar en ritme gitaar op #5
Alastair Greene: Lead gitaar en ritme gitaar op #4
Brandi Disterheft: Staande bas op #9
James Stephens: Fiddle op #10
Jackie Venson: Lead gitaar op #2
Bob Fridzema: Orgel, piano en wurlitzer op #1,3,6 en 8
Suzie Vinnick: Akoestische gitaar en mandoline op #10