LAYLA ZOE - BREAKING FREE

 

http://www.layla.ca/

 

https://www.facebook.com/laylazoefanpage/

 

 

 

Layla Zoe werd geboren in de late jaren zeventig in Brits Columbia, Canada. Later verhuisde ze naar Toronto. Layla begon al erg vroeg te zingen en had ook al op vrij jonge leeftijd podium ervaring. Haar vader had een band en daar mocht zij als prille tiener haar eerste stappen als zangeres zetten. Haar liefde voor de blues komt dankzij de uitgebreide platen collectie van haar vader en ze koos ze al vrij vroeg om muziek te maken in het blues, bluesrock genre . Ze wordt dikwijls vergeleken met de legende Janis Joplin omdat haar stem timbre nogal kort bij dat van Joplin aanleunt. Na haar overwinning op de Compo 10 Blues Songwriting Competition in Jaarvenpaa, Finland in 2006 begon Layla ook in Europa te touren. Een paar jaar later leert ze de Duitse bluesrock muzikant Henrik Freischlader kennen en er ontstond een bloeiende lyrische en muzikale samenwerking tussen Henrik en Layla. Het resultaat was het album 'Sleep Little Girl' in 2011 en haar recentste album 'The Lily' in 2013. 'The Lily' werd door Downbeat Magazine verkozen als beste album in 2014. Voor haar samenwerking met Freischlader had de Canadese ook al vier studio albums en één live album op haar palmares. Voor mij is Layla Zoe in de eerste plaats een zangeres die je live moet zien en horen en het live album ‘Layla Zoe Live At The spirit Of 66’ is daar een goed voorbeeld van. Het gevoel en de emotie die deze zangeres weet over te brengen tijdens haar optredens is werkelijk fenomenaal. Tijdens die optredens wordt ze bijgestaan door een enorm sterke band met Gregor Sonnenberg op de bas gitaar, Hardy Fischötter op de drums en de waanzinnig goede gitarist Jan Laacks. Eind 2015 werd de muzikale samenwerking met Henrik Freischlader op pauze gezet en begon Layla met haar gitarist Jan Laacks nieuwe nummers te schrijven. Dit was niet de enige grote verandering in haar muzikale  carrière want Zoe tekende ook een contract bij het grote Ruf Records. Het resultaat is 'Breaking Free', een machtig album met elf nummers. Van tien nummers schreef Layla de teksten en Jan de muziek. De cover 'Wild Horses' komt van het duo Jagger/ Richards. 'Breaking Free' werd opgenomen in de Megaphon Tonstudios in Arnsberg, Duitsland en Jan Laacks is tevens de producer van het album. 2016 zou wel eens een heel druk jaar kunnen worden voor Layla Zoe, want er is niet alleen het nieuwe album en de promotie die daarmee gepaard gaat. Ze maakt samen met Ina Forsman en Tasha Taylor deel uit van Blue Sisters, van de Ruf Blues Caravan. Misschien nog even vermelden dat Layla dit album opdraagt aan haar vriend Teun. Zelf zegt ze over hem: The first man to show me the true meaning of love.

 

 

'Breaking Free' laat een andere Layla Zoe horen dan we gewend zijn en dat heeft veel te maken met Jan Laacks die alle muziek voor het album schreef. Op het podium zijn Layla en Jan al een paar jaar een gouden duo en dat wordt nu ook op het album 'Breaking Free bevestigd. Het album opent met het ruige 'Backstage Queen', dat doet terugdenken aan Led Zeppelin. Hardy Fischötter leeft zich volledig en met klasse uit op de drums en Jan Laacks is een fantastische gitarist en zijn vlijmscherpe solo snijd door merg en been. Voeg daarbij de rauwe sterke stem van Layla en je hebt een nummer waarmee je iedereen omver blaast.  Dat doet het nummer ook tot het plots onverwacht stopt. Dit is een opener die kan tellen. Dat Layla's rauwe stem ook heel warm kan klinken horen we in 'Why Do We Hurt The Ones We Love'. De heerlijke gitaar akkoorden en het Hammond met Gregor Sonnenberg pakken je van de eerste noot beet en laten je niet meer los tot de laatste klank van het Hammond uitgestorven is. Het nummer heeft een enorm sterk en meeslepend refrein. Hardy Fischötter geeft een zuiders exotisch ritme aan en gastmuzikant Sonny Landreth kleurt met een mooie slide partij 'Wild One'. Dit nummer over een wellustige dame die elke man kan gek maken wordt door Layla met veel inleving gezongen. Het langste nummer op 'Breaking Free' is de enorm sterke, meer dan elf minuten durende, melancholische slowblues 'Highway Of Tears'. Jan Laacks is super op gitaar en doet terugdenken aan Gary Moore in zijn grote dagen. Jan's gitaar huilt hier inderdaad een heleboel tranen en het gebeurt met zoveel intensiteit dat je tenen krullen en de haren op je armen recht komen te staan. Top nummer. Wie Layla Zoe volgt en naar haar optredens gaat heeft al een deel van de nieuwe nummers live gehoord en weet dat ze ook live erg goed klinken en voor vuurwerk zorgen. De titelsong 'Breaking Free' is één van die nummers die een zaal of festival in vuur en vlam kan zetten. Deze mix van blues en Southern rock heeft een mooie bas groove en de backing vocals zorgen voor een mooie surplus aan de kenmerkende rauwe, maar o zo mooie stem van Layla. Jan Laacks laat hier weer horen dat hij een erg goede gitarist is met knappe kortere riffjes. Als dit het resultaat is van een nu pas vrij gevochten en uit haar kooi gebroken Layla Zoe, dan staat er ons nog veel moois te wachten.

 

 

Met een splijtende gitaar riff van Jan wordt het funky blues nummer 'Work Horse' aangevat. De Canadese verklaart haar liefde voor de blues en laat duidelijk merken dat ze nog steeds graag zingt. De akoestische gitaar solo midden in dit heel dansbare nummer zorgt voor een heel aangename verrassing. 'Sweet Angel' werd speciaal geschreven voor Marsha. Zij was Layla's beste vriendin die spijtig genoeg in 2010 stierf als gevolg van een hersenbloeding. Marsha was ook de vrouw die Layla haar nicknaam 'The Firegirl' gaf. Deze trage ballade wordt heel ingetogen gezongen. Jan legt tijdens zijn solo hetzelfde ingetogen gevoel in zijn gitaar als Layla in haar stem. Het contrast tussen het ingetogen 'Sweet Angel' en het heavy 'Run Away' is erg groot. Net als in de opener 'Backstage Queen' horen we in deze 'Run Away' duidelijk psychedelische bluesrock invloeden van Led Zeppelin en Jimi Hendrix. Verschroeiend gitaarwerk, een zinderende meeslepende ritme sectie en de krachtige stem van Layla zijn de ingrediënten van dit ijzersterke nummer. De enige song die niet door Layla en Jan geschreven is, maar wel door Mick Jagger en Keith Richards kan mij niet erg bekoren. Volgens mij schreef Layla de teksten van 'A Good Man' en 'He Loves Me' voor Teun, haar nieuwe vriend die daar wel heel blij zal mee zijn. De eerste is een strakke rocker met een paar mooie sfeer wisselingen. Het sterk slagwerk van Hardy Fischötter en het uitmuntende gitaarwerk van Jan geven het nummer nog wat extra glans. De afsluiter 'He Loves Me' is een ballade met een sobere instrumentale begeleiding. Layla draagt het nummer vooral met haar stem en de piano klanken van Jan Laacks ondersteunen haar. Het eerste album van Layla Zoe voor Ruf Records is een prima album geworden. Voor mij het beste studio album dat de Canadese Fire Girl ooit maakte. Wie Layla Zoe aan het werk wil zien kan dat op 3 april 2016 in De Bosuil te Weert (NL), op 16 april 2016 in de Spirit Of 66 te Verviers, op 28 april in de North Sea Jazz Club in Amsterdam en op 30 april in De Korenbloem in Zingem. Dit zijn wel geen solo optredens van Layla Zoe. Zij staat dan op het podium samen met Tasha Taylor en Ina Forsman, als The Blue Sisters in de Ruf Blues Caravan Tour 2016. (9/10)

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Backstage Queen 

02. Why Do We Hurt The Ones We Love 

03. Wild One 

04. Highway Of Tears 

05. Breaking Free 

06. Work Horse

07. Sweet Angel

08. Run Away

09. Wild Horses

10. A Good Man

11. He Loves Me

 

Layla Zoe Vocals

Jan Laacks Electric Guitars, Acoustic Guitars, Backing Vocals, Organ, Lap Steel, Percussion

Gregor Sonnenberg Bass, Organ, Keys on He Loves Me

Hardy Fischötter Drums, Percussion

Special Guest: 

Sonny Landreth Slide Guitar on Wild One