LAURENCE JONES - DESTINATION UNKNOWN

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Brit Laurence Jones werd geboren op 13 februari 1992 te Sint Helens, Merseyside en verhuisde met de ganse familie naar Stratford On Avon toen hij acht jaar oud was. Rond die tijd kreeg de knaap interesse voor de gitaar. Hij nam regelmatig de akoestische gitaar van zijn vader vast en nam zich voor om een beter gitarist te worden dan zijn vader. Hij begon klassieke gitaar te volgen en slaagde met grote onderscheiding op zijn examens. Later begon hij elektrische gitaar te studeren. Eerst schafte hij zich een zwarte Les Paul Epiphone aan, maar toen hij wat later op beelden Jimi Hendrix zag schitteren op het Isle Wight Festival met een witte Stratocaster verkocht hij zijn Epiphone en schafte zich ook een witte Fender Stratocaster aan. In 2012 bracht hij zijn debuut album 'Thunder In The Sky' uit en deze cd werd door de muziekpers in Engeland de hemel in geprezen. Ook andere muzikanten zoals Walter Trout en Mike Zito waren onder de indruk van dit jonge talent. Walter Trout zei over Laurence dat hij een kruising is tussen Eric Clapton en Buddy Guy en hij nodigde de jongeman uit om als support act mee te gaan tijdens de Engelse tournee van hem in 2013. Even later tekende de jonge Brit een contract bij het befaamde Ruf Records. Mike Zito ging persoonlijk bij Thomas Ruf vragen of hij de producer mocht zijn van het tweede album van Laurence. In 2014 verscheen het album 'Temptation'. Voor de opnames trok Jones naar de befaamde Dockside Studios in Louisiana. Acht jaar geleden won hij op de Britse Blues Awards, de Award van Best Young Artist 2014. In datzelfde jaar was hij samen met Albert Castiglia en Christina Skjolberg de publiekstrekker in de Ruf Blues Caravan. In maart 2015 mocht hij in Brussel, Engeland vertegenwoordigen op de Vijfde European Blues Challenge. Hij viel niet in de prijzen, maar voor heel wat aanwezigen leverde Laurence de beste prestatie af. Ook in 2015 won Laurence de Britse Blues Award Of Best Young Artist. In 2016 verscheen het uitstekende 'Take Me High', het vierde album van Laurence, ditmaal was Mike Vernon de producer. Ondertussen is er heel wat veranderd rondom Laurence Jones. Hij heeft andere muzikanten rond zich, een nieuwe magager en hij veranderde al een paar maal van platenlabel. In 2017 verscheen bij Top Stop Music het album 'The Truth' en in 2019 'The Laurence Jones Band'. In september 2022 verscheen met 'Destination Unknown' zijn zesde album. Het album bevat tien originele songs. 'Tonight' werd geschreven door Laurence en 'Holding Back' schreef hij samen met zijn verloofde Amy. De andere acht schreef Laurence samen met zijn bandleden Bennett Holland (5), Jack Timmis (5) en Samuel Jenkins (2). Met dit album kiest Laurence meer voor rockmuziek, met heel wat invloeden uit de jaren zeventig. 

 

 

 

 

 

 

 

De nu dertigjarige Laurence Jones is volwassener geworden en dat hoor je ook in zijn muziek, maar het valt nog meer op bij zijn live optredens. Met het rockgetinte 'Destination Unknown' kiest de Britse gitaarvirtuoos voor een iets andere richting. Is dat slecht? Ik geloof het niet. Al vanaf de eerste tonen van bij de fantastische opener 'Anywhere With Me' pakken Laurence Jones, Bennett Holland, Jack Timmis en Samuel Jenkins me bij mijn nekvel en nemen ze me mee in een geweldige rock rollercoaster. Laurence heeft een patent om nummers te schrijven met een sterk en melodieus refrein en dat heeft 'Anywhere With Me' zeker. Drummer Samuel Jenkins en bassist Jack Timmis zorgen voor een verschroeiende groove, waarop toetsenist Bennett Holland kan uithalen op zijn klavieren als de jongere versie van John Lord. Het gitaarwerk van Laurence Jones is subliem en aanstekelijk. Het ene moment imponeert hij met een pittige gitaarsolo, even later komt er dan sterk Wah Wah gestuurd gitaarwerk door de boxen en nog wat later volgen klassieke gitaar riffs. De stem van Laurence heeft nooit zo goed geklonken als op dit album. Laurence heeft ook nog nooit zo'n strakke en sterke band naast zich gehad als zijn huidige formatie. Ik zag hen net nog aan het werk tijdens hun tournee in Nederland. Het is een geoliede en energieke machine, die vanaf het eerste moment het publiek meepakt en ze pas loslaat als de laatste noot uitgestorven is. Zelden zoveel klasse, energie en speelplezier gezien als onlangs bij Laurence Jones en zijn band.

 

 

 

 

 

 

 

Er zitten duidelijke Bad Compagny invloeden in 'Anywhere With Me' en nog meer in 'Can't Keep From Loving You'. Het begint met een sterke, weerkerende gitaar riff en eenmaal Samuel Jenkins op zijn trommels begint te slaan is 'Anywhere With Me' definitief vertrokken. Het heeft een waanzinnig refrein dat tijdens de concerten luidkeels zal meegebruld worden. Bennett Holland is het gehele nummer sterk en uitdrukkelijk aanwezig en Laurence Jones haalt uit met splijtende en vlijmscherpe riffs op zijn sixstring. De stevige rocker 'Give Me That Feeling' roept bij mij herinneringen op aan de jonge Bryan Adams. Met wervelend toetsenwerk op het Hammond is toetsentovenaar Benett Holland heel bepalend voor de sound van het nummer. Met zijn beukende baslijn pusht Jack Timmis het stomende 'Give Me That Feeling' vooruit. Het wordt iets rustiger met het poppy rocknummer 'Give It All Away', waarin heel wat jaren tachtig invloeden terug te vinden zijn. 'Give It All Away' is een melodieus nummer, met een catchy en sterk refrein. Bennett heeft het orgel ingeruild voor de piano en de synthesizer. Laurence Jones kruidt het nummer met een sublieme en melodieuze snarensolo op zijn sixstring. 

 

 

 

 

 

 

 

'Tonight' is een powerballade, waarin een oprechte en smekende Laurence zingt dat hij zijn geliefde nodig heeft. Met splijtend gitaarwerk zet hij zijn smeekbede nog wat kracht bij. Halfweg kent het nummer een stop, waarna Samuel Jenkins met energiek slagwerk 'Tonight' weer op gang trekt. Even later barst 'Tonight' helemaal open met uitmuntende en scheurende solo's van Bennett Holland op het Hammond en Laurence Jones op gitaar. Het radiovriendelijke 'I Won't Lie Again' zou best uit het repertoire van King King kunnen komen. Met dit soort songs boekt Alan Nimmo al jaren succes. Laurence schreef het nummer samen met bassist Jack Timmis en Adam Beer. Het is een catchy poprock nummer met een sterk en aanstekelijk refrein. Met een prachtige, melodieuze snarensolo maakt Laurence het nummer helemaal af. De liefdesballade 'Holding Back' werd geschreven door Laurence en zijn verloofde Amy Eftekhari. Ook deze powervolle ballade heeft een hoog King King gehalte. Laurence zingt het nummer met veel passie en zijn gitaarwerk is weer van sublieme kwaliteit. Daarna worden alle registers opengetrokken voor de stevige rechttoe, rechtaan rocker 'In Too Deep'. De beukende baslijn van Timmis, het strakke en energieke slagwerk van Jenkins en de gierende Hammondklanken van Holland geven 'In Too Deep' een onweerstaanbare kracht. Laurence schittert met licht Wah Wah gestuurd gitaarwerk. Het catchy meezingrefrein tilt 'In Too Deep' naar een nog hoger niveau. 

 

 

 

 

 

 

 

Dat deze energieke en aantrekkelijke muziek het erg goed bij het publiek doet, zag ik onlangs nog bij de Nederlandse tournee van Laurence Jones. Heel de zaal stond in vuur en vlam bij dit nummer. Dat was ook het geval bij die andere rocksong 'Said And Done'. Met een diepe baslijn trekt Jack Timmis 'Said And Done' op gang. Bennett Holland is het gehele nummer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig op zijn keyboards. Frontman Laurence Jones doet wat hij al het hele album doet, namelijk met volle overgave en passie zingen en de heerlijkste klanken uit zijn sixstring toveren. Geen lange uitgesponnen solo's, wel uitstekende en melodieuze solo's die perfect bij het nummer passen. Dat de stemmen van Laurence Jones en Bennett Holland ook erg goed bij elkaar samen gaan hoor je in de de titeltrack 'Destination Unknown', een nummer dat beide heren samen schreven. Laurence en Bennett stellen hun verdere leven in vraag en ze zijn er zich goed van bewust dat niets hetzelfde zal blijven. In 'Destination Unknown' komt de sterkte van deze geweldige band misschien wel het beste tot zijn recht. Alles past perfect in elkaar en lijkt in elkaar gegoten. Met een machtige en powervolle gitaarsolo geeft Laurence Jones 'Destination Unknown' nog een extra touch.  

 

 

 

 

 

 

 

Ik was er bij toen in 2014 Laurence Jones voor het eerst in Nederland op tournee was en heb deze jonge kerel elk jaar zien groeien. Niet alleen naar meer volwassenheid, maar ook muzikaal. Zijn stem klinkt beter dan ooit en ook zijn gitaarspel is van sublieme kwaliteit. Met toetsenist Bennett Holland, bassist Jack Timmis en drummer Samuel Jenkins heeft Laurence een strakke en goede band naast zich, de beste die hij ooit gehad heeft. Laurence Jones heeft al een aantal erg goede albums gemaakt, maar zijn zesde album 'Destination Unknown' steekt er wel bovenuit. Hij heeft aan een deel van zijn songs de perfecte dosis Alan Nimmo vibe toegevoegd en dat vertaalt zich naar het succes dat Laurence en zijn band momenteel hebben. Ook het spelplezier en het enthousiasme van deze vier jonge kerels werkt aanstekelijk. Waar het gaat eindigen voor Laurence Jones weet ik niet, het succes gaat steeds in stijgende lijn. Als eindbestemming kan ik alleen maar 'Destination Unknown' antwoorden.  Met Destination Unknown' heeft laurence Jones een meer dan uitstekend album gemaakt. Ik kan het iedere muziekliefhebber aanraden. Met de feestdagen voor de boeg is dit het ideale geschenk om te geven. Als hij bij je in de buurt komt optreden ga dan zeker zien, je zal twee uur genieten van zijn muziek en hun enthousiast en beresterk optreden. (9/10)

 

 

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. Anywhere With Me

02. Can’t Keep From Loving You

03. Give Me That Feeling

04. Gave It All Away

05. Tonight

06. I Won’t Lie Again

07. Holding Back

08. In Too Deep

09. Said And Done

10. Destination Unknown

 

 

Laurence Jones: Gitaar en zang

Bennett Holland: Hammond, Keys en synthesizer

Jack Alexander Timmis: Basgitaar

Samuel Jenkins: Drums