KIRK FLETCHER - MY BLUES PATHWAY
 
 
 
 
 
 
http://kirkfletcherband.com/
 
https://www.facebook.com/kirk.fletcher.58
 
 
 
 
 
 
Kirk Fletcher werd geboren op drieëntwintig december 1975 in Bellflower, Californië. Toen hij acht jaar was, zag hij zijn broer Walter gitaar spelen in de kerk van zijn vader. Vanaf dat moment wilde Kirk ook gitaar leren spelen en even later speelde hij samen met zijn broer in de kerk. In Music Works, een kleine gitaar winkel in Los Angeles, ontmoette hij halfweg zijn tienerjaren Jeff Rivera, de gitaar technicus van Robben Ford. Het klikte tussen hun beiden en ze hadden lange en ongebreidelde conversaties over gitaren, snaren en pedalen. In het midden van de jaren negentig leerde Kirk steeds meer blues muzikanten kennen en natuurlijk stak hij van elk van hen wat op. In 1999 verscheen zijn debuut album 'I'm Here & I'm Gone' bij JSP Records. Daarna was het vijf jaar wachten op de opvolger 'Shades Of Blue'. In datzelfde jaar begon hij samen met Finis Tasby en nog enkele andere muzikanten bij de band, The Mannish Boys. Dat resulteerde in het album 'That Represent Man'. Tussen 2005 en 2008 was Kirk ook gitarist bij The Fabulous Thunderbirds. Aan zijn solo carrière bleef Kirk Fletcher verder werken en er verschenen nog twee solo albums, namelijk in 2009 '10Th Anniversary' en in 2010 'My Turn'. Kirk Fletcher is een perfecte sideman en dat weten de groten der aarde ook. Zo mocht hij bij Eros Ramazotti in de band en Charly Musselwhite inviteerde Kirk ook al. In augustus 2015 mocht Kirk mee met Joe Bonamassa tijdens zijn Three Kings Tour. In 2016 bracht Kirk in Europa het live album 'Burning Blues' uit. In de Verenigde Staten verscheen dat album al een tijdje eerder. In 2018, acht jaar na het uitstekende 'My Turn' maakte de viervoudig genomineerde Blues Music Award muzikant een nieuw studioalbum, met als titel 'Hold On'. Volgende week, op 25 september verschijnt bij Cleopatra Records het nieuwe album van Kirk Fletcher. Het kreeg 'My Blues Pathway' als titel en het bevat tien songs. Het album bevat zes knappe originele songs, die door Kirk geschreven werden (4) of die hij hielp schrijven (2). Kirk vond het ook belangrijk om wat tijdloze blues covers op het album te plaatsen, als eerbetoon aan zijn
favoriete bluesmuzikanten, zoals Sonny Boy Williamson, Chris Cain, AC Reed en Juke Boy Bonner.

In de opener 'Ain't No Cure For The Downhearted' schetst Kirk een vernietigend en triest portret van iemand die steeds de schuld van alle slechte dingen in zijn of haar leven verlegt naar iemand anders. Je moet volgens Kurt je leven niet beoordelen aan de hand van het succes van anderen. Je moet over je eigen leven nadenken en je eigen passies volgen. Fletcher zingt het nummer met erg veel gevoel en zijn stem en gitaarwerk doen aan gitaarvirtuoos Robert Cray denken. Jeff Babko is het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig op zijn keyboards. De eerste single uit het album is de soulvolle blues song 'No Place to Go', een nummer dat Kirk samen met Robert Cray bassist Richard Cousins schreef. 'No Place To Go' gaat over de strijd om succes en dat het gras bij anderen altijd groener is dan bij jezelf. Al vanaf de eerste noten laat Fletcher ons genieten van zijn heerlijk gitaarwerk. Drummer Lemar Carter en bassist Travis Carlton zorgen voor de uitstekende midtempo groove en toetsenist Jeff Babko laat zijn orgelklanken op de juiste momenten lekker aanzwellen. Met saxofonist Joe Sublett en trompettist Mark Pender komen de blazers ook aan de beurt in dit prachtige nummer. De gedempte blazers geven 'No Place To Go' een tijdloos gevoel en ze zorgen tevens voor een soulvolle sfeer. De gevoelvolle en intense snarensolo van Kirk is van sublieme kwaliteit en een lust voor het oor. Ook 'Love Is More Than A Word' werd geschreven door het duo Kirk Fletcher en Richard Cousins. Deze soulvolle ballade vertelt het verhaal van een huwelijk dat dat zo goed als over is. In deze meer dan zeven minuten durende ballade draagt toetsenist Jeff Babko de melodie met zijn warme orgelklanken. De twee blazers zijn weer uitdrukkelijk aanwezig en het intense en gevoelvolle gitaarwerk van Kirk is om duimen en vingers bij af te likken. De Amerikaanse gitaarvirtuoos etaleert nogmaals zijn grote klasse en bewijst dat hij thuis hoort bij de beste gitaristen van zijn generatie.