KING KING – MAVERICK

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In 2009 verscheen King King op het toneel en ze werden toen bestempeld als de ontdekking van het jaar. Sinds de release van hun debuut album 'Take My Hand' in januari 2011 is King King maar blijven groeien. Matters Magazine riep hen toen al uit tot de beste band van 2011 en de bekende Britse radiopresentator Paul Jones was vol lof over het Schotse viertal en voorspelde hen een gouden toekomst. Hun grote internationale doorbraak kwam er nadat ze een weergaloos optreden afleverden in de zomer van 2011 op het gerenommeerde Blues Festival in Peer. Het enthousiasme waarmee de Schotten op het podium stonden, zorgde er samen met hun pompende meeslepende muziek voor dat de band in geen tijd bekend geraakte in het grootste gedeelte van Europa. Aan optredens had King King geen gebrek. Iedereen wilde King King op zijn affiche. Twee jaar later was de opvolger van 'Take My Hand' klaar. De druk was hoog en de vraag was of de band met hun tweede album hun succes konden bevestigen. 'Standing In The Shadows' loste de hoge verwachtingen moeiteloos in. In 2014 won King King alle mogelijke prijzen op de Britse Blues Awards. Alan Nimmo werd verkozen tot beste zanger, Lindsay Coulson tot beste bassist en Wayne Proctor tot beste drummer. Verder werd 'Standing In The Shadows' verkozen tot beste album en werd King King verkozen tot beste blues band. Op 4 mei 2015 verscheen het derde album 'Reaching For The Light'. Alan Nimmo vertelde het volgende over dat nieuwe album: We konden geen genoegen nemen met een album dat zo goed was als 'Standing In The Shadows'. We zouden overal afgestraft worden. 'Reaching For The Light' moet het beste album zijn dat we al gemaakt hebben en ik denk dat we daarin geslaagd zijn. En inderdaad het succes van King King bleef maar groeien. Het resultaat was weer te merken op de Britse Blues Awards van 2015 en 2016 waar King King weer de grote winnaars waren en het gros van de Awards binnenrijfden. Op 21 oktober 2016 verscheen de dubbele live CD/DVD 'King King Live' en ook dat album brak weer alle records. 2016 en 2017 bracht niet alleen succes, er waren ook heel wat gezondheidszorgen. Frontman Alan Nimmo kampte met stem problemen en er moesten heel wat optredens afgezegd worden. Nadat de stemproblemen opgelost waren verscheen in oktober 2017 het album 'Exile & Grace', met daarop negen nummers. Het album werd opgenomen in de Superfly Studios en de opnames werden gemixt door Chris Sheldon, bekend van zijn werk bij Foo Fighters, Feeder en Therapy. Op 'Exile & Grace' zijn invloeden te horen van Bad Company, Whitesnake en Thunder, wat er dus op wees dat King King voor minder blues en meer rock koos. Na de opnames raakte ook bekend dat toetsenist Bob Fridzema, die nog meewerkte aan het album de samenwerking met King King verbrak. Hij werd vervangen door Jonny Dyke. Later verdwenen ook bassist Lindsay Coulson en drummer Wayne Proctor uit de band. We zijn nu drie jaar later en het vijfde studioalbum 'Maverick' is klaar. Het verscheen op 27 november. Van de originele bezetting is alleen nog frontman Alan Nimmo over. Voor gitarist Stevie Nimmo, toetsenist Jonny Dyke, drummer Andrew Scott en bassist Zander Greenshields is het hun eerste album bij King King. 'Maverick' bevat tien songs en de meeste nummers, op één na, zijn mede geschreven door alle bandleden, terwijl alle arrangementen zijn geschreven door Alan Nimmo en toetsenist Jonny Dyke. De teksten zijn van Alan en Stevie Nimmo.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met het uitstekende 'Never Give In', een song met een klassiek King King geluid. De stem van Alan klonk nooit beter en de mooie backing vocals van broer Stevie maken het vocale gedeelte helemaal compleet. 'Never Give In' is de tweede single uit het album en het is een song die de mensen hoop en optimisme geeft in deze moeilijke periode van Covid 19. In de Hammond klanken van Jonny Dyke zit de nodige diepte en warmte en hij is uitdrukkelijk aanwezig, niet alleen in deze song, maar op het hele album. 'Never Give In', heeft die aantrekkelijke, lekker in het gehoor liggende groove en sound die verantwoordelijk zijn voor het grote succes van King King. Het gezamenlijke gitaarwerk van de Nimmo Brothers is van uitstekende kwaliteit. Geen solo's en dat heeft 'Never Give In' ook niet nodig. De dwingende baslijn en basdrum van Zander Greenshields en Andrew Scott stuwen dit stomende nummer vooruit. De ritmevertraging halfweg de song en de ritme versnelling op het einde geven 'Never Give In' nog meer cachet. Top song en een nummer dat weer voor de nodige ambiance en energie zal zorgen wanneer King King terug mag gaan optreden. Er wordt door King King nog een tandje bijgestoken voor het catchy en melodieuze 'Fire In My Soul'. Het is een song die zich dadelijk in je hoofd nestelt en daar ook vrij lang blijft hangen. Het heel aantrekkelijke refrein ben je aan het meezingen zonder je het zelf beseft. De uitstekende pulserende baslijn van Zander Greenshields geeft 'Fire In My Soul' een heerlijke groove. Jonny Dyke is weer schitterend aanwezig op de piano en het Hammond en het eerste solowerk op de gitaar is kort en past perfect in het lied. Ook hier krijgen we een heel knappe ritmevertraging en dat komt de dynamiek van 'Fire In My Soul' alleen maar ten goede. Op de vier vorige albums van King King stonden steeds prachtige powervolle bluesrock ballades en ik ben blij dat ze op 'Maverick' die traditie in stand houden. Het bijna vijf minuten durende pareltje 'Whatever It Takes' wordt met erg veel gevoel gezongen door de soulvolle stem van Alan Nimmo. De vlijmscherpe twin snarensolo van Alan en Nimmo tilt 'Whatever It Takes' naar een epische status. Ik kan niet wachten om dit nummer live te horen.

 

 

 

 

 

 

Daarna gaat het ritme terug de hoogte in met 'I Will Not Fall', de eerste single uit het album, dat op Planet Rock een A notering kreeg. Jonny Dyke, die het gehele nummer weer uitdrukkelijk aanwezig is op de elektronische piano geeft het nummer een jaren zeventig funky en disco vibe. Drummer Andrew Scott, met dwingend slagwerk, en bassist Zander Greenshields , met een beukende baslijn, zorgen weer voor een heerlijk stomende groove. 'I Will Not Fall' heeft een catchy refrein en het koor zorgt voor de perfecte aanvulling van Alan's krachtige stem. 'I Will Not Fall' explodeert wanneer Alan aan een korte, maar splijtende en vlijmscherpe gitaar solo begint. 'By Your Side' is een mooie, piano gedreven, liefdesballade. De eerste minuut is de piano van Jonny Dyke zelfs de enige begeleiding voor de emotionele stem van Alan Nimmo. Daarna komen de andere instrumenten de sound verrijken. In het refrein vult Stevie met prachtige backing vocals de emotionele stem van Alan aan. In de snijdende en splijtende snarensolo is de pijn en het verdriet goed te horen. Naar het einde toe eindigt 'By Your Side' weer even klein als het begon. Als je al de teksten gehoord hebt zit er wel één constante in, namelijk dat je nooit mag opgeven en dat je zo sterk mogelijk moet blijven. Die boodschap is natuurlijk heel actueel, al heeft Alan Nimmo het in zijn songs niet altijd over Covid 19. In de rocker 'One World' roept Alan iedereen op om samen te werken, alleen zo kunnen we van deze wereld een betere plaats maken om op te leven. 'One World' heeft een sterk en catchy meezing refrein, dat zonder twijfel weer luidkeels zal meegezongen worden tijdens de concerten van King King. Als ik minister voor gezondheid moest zijn en ik moest een Covid 19 campagne maken, dan nam ik dadelijk de song 'Everything Will Be Allright' van King King als campagne lied. Het is een feelgood song met een positieve boodschap dat alles in orde komt. Jonny Dyke weet met zijn knap toetsenwerk nogmaals zijn stempel op het nummer te drukken. Bassist Zander Greenshield en drummer Andrew Scott bewijzen nogmaals dat ze een stevige en betrouwbare ritmesectie zijn.

 

 

 

 

 

 

Dat King King kan rocken en uitbundig zijn weten we al langer. Dat er in hun repertoire een paar wondermooie ballades zitten weten we ook, maar met de ballade 'When My Winter Comes' gaan ze toch nog een stapje verder. Deze ballade werd geschreven door Alan Nimmo en Jonny Dyke. Het zijn ook de twee hoofdrolspelers in dit traag, emotioneel nummer. Met alleen de piano van Jonny Dyke als begeleiding zingt Alan een prachtige tekst. Zijn soulvolle stem is in perfecte harmonie met de pianoklanken van Jonny. 'When My Winter Comes' zal menig luisteraar weten te raken. Kleiner en intiemer zal King King nooit kunnen gaan. Het contrast met de pompende en stuwende rocker 'Dance Together' kan niet groter zijn. Hier hebben we weer de enthousiaste en uitbundige Schotse rockband, die alle registers opentrekt. Drummer Andrew Scott bepaalt met strak en energiek slagwerk het ritme van 'Dance Together' en de baslijn van Zander Greenshields is weer van uitstekende makelij. Naar het einde toe haalt Stevie of Alan nog uit met een verschroeiende snarensolo. Naar mijn gevoel zingt Alan Nimmo over zijn band in het afsluitende 'End Of The Line'. Het sterke en meezingbare refrein is weer één van de sterkste punten in deze song. Het geweldige en scheurende gitaarwerk geeft 'End Of The Line' nog een extra troef. 'Maverick', het vijfde studioalbum van de Schotse band King King is weer een schot in de roos. Drie jaar na 'Exile & Grace' is Alan Nimmo met King King II klaar om opnieuw in de schijnwerpers te staan. Na het iets stevigere 'Exile & Grace' keert King King  met 'Maverick' toch een beetje terug richting muziek op hun eerdere albums. Met deze nieuwe songs en het charisma van Alan zal King King weer massa's muziekliefhebbers naar hun optredens lokken. De fans en de festivalgangers zullen weer staan drummen tegen de dranghekkens en de nieuwe en oude songs van King King meebrullen. (9/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01. Never Give In

02. Fire In My Soul

03. Whatever It Takes

04. I Will Not Fall

05. By Your Side

06. One World

07. Everything Will Be Alright

08. When My Winter Comes

09. Dance Together

10. End Of The Line

 

Alan Nimmo (zang / gitaar)

Stevie Nimmo (gitaar)

Jonny Dyke (orgel / piano)

Zander Greenshields (bas)

Andrew Scott (drums