Kees Dusink - Forever blue

 

http://www.keesdusink.nl/

 

https://www.facebook.com/keesdusink00

 

Gitarist Kees Dusink is geen onbekende in de Nederlandse blues scene. Hij was ruim tien jaar gitarist bij de verleden jaar gesplitte Twelve Bar Blues Band. De band stond op elk groot festival in Nederland en maakte verschillende mooie albums, waaronder 'Key To Your Heart' en 'Life Is Hard'. Kees werd in 2012 nog verkozen als beste blues gitarist op de Dutch Blues Awards. Hij had speciaal voor zijn vrouw het nummer 'Marian' geschreven en wou dat instrumentaal op cd zetten. Tijdens een gast optreden in 2013 voor het radio programma WOS Blues, ontmoette Kees drummer Frans Ogier en bassist Bas Buis. De heren konden het goed met elkaar vinden en Kees vroeg of ze geen zin hadden om mee te doen in het project dat hij voor ogen had. Gitarist Bas Mali die nog les kreeg van Dusink werd ook gevraagd. Na een paar repetities werd duidelijk dat er nog behoefte was aan een toetsenist. Willem van der Schoof wilde deze leemte wel invullen en het Kees Dusink Blues Forever Project was geboren. Er werd meer dan een jaar intensief geoefend in hun oefenruimte in Rotterdam. Einde 2014 kwam Robin van Roon met zijn mondharmonica de band nog versterken. Dat Kees een grote fan is van Peter Green is geen geheim en dat is ook te horen op het debuut album 'Forever Blue'. Het album is volledig instrumentaal en bevat elf nummers, waarvan twee covers van Peter Green. Het album werd opgenomen in de Marmelade Studio in Delft.

 

Tegenwoordig is een volledig instrumentaal album een uitzondering, maar einde jaren zestig waren er verschillende bands die alleen maar instrumentale muziek speelden, denk maar aan The Shadows, The Spotnicks en The Ventures. De titelsong 'Forever Blue' is de opener en voor mij het beste nummer op het album. Meer dan zeven minuten heerlijke rustige muziek, knap samenspel tussen al de instrumenten, maar toch met de gitaar van Kees in de hoofdrol. Dusink legt zoveel gevoel in zijn gitaar werk dat woorden overbodig zijn. De invloed van Peter Green is hier duidelijk te horen, maar dat doet niets af aan de kwaliteit van het nummer en de muzikanten. De strakke swing 'Harbor Swing' heeft een jazzy inslag en buiten de gitaar etaleert Willem van der Schoof zijn talent op de toetsen. 'Albatross' blijft een klassieker en geweldig mooi nummer.  Heel veel heeft Kees niet aan de originele versie veranderd. Dusink kiest in deze ballade voor een extra slide gitaar en dat is zeker een goede keuze. De slide gitaar blijft ook van de partij in 'Blues To The Bone'. Traditionele blues van bijna acht minuten, die zoals de titel zegt tot op het bot gaat. Na dit zwaardere stukje muziek is het tijd voor een frisse wind en die komt er met de luchtige boogie 'Slim Robin's Boogie'. Robin van Roon neemt niet alleen de intro voor zijn rekening, maar hij is constant aanwezig in dit heel dansbare nummer. Willem van der Schoof is ook constant aanwezig maar dan op een meer subtiele, maar daarom niet minder knappe manier. Met weinig noten heel veel zeggen, dat was de bedoeling van 'Loads To Say' en ik mag zeggen dat het Kees Dusink Blues Forever Project daar wel in geslaagd is. Weer krijgen we het magische samenspel van de gitaar en het Hammond te horen. 'Loads To Say' doet andermaal aan Peter Green denken.

 

 

In het verlengde van 'Loads To Say' ligt de wondermooie klassieker 'Man Of The World' van Peter Green. Peter Green en het samenspel van de toetsen en de gitaar zijn woorden die je meerdere keren terug vind in deze recensie, maar zij zijn dan ook het hart van dit album. Mooi is wel dat Kees een eigen tussenstuk aan het nummer toegevoegd heeft in plaats van het gewoon te coveren. In dat stukje hoor je dat Peter en Kees veel gemeen hebben. 'Time You Know' is volgens Kees Dusink een eerbetoon aan het gitaar geluid van Peter Green in combinatie met de piano klanken van Eddy Boyd. Op een blues album mag natuurlijk geen blues shuffle ontbreken en die krijgen we in 'No Wonder'. De ritme sectie met Frans Orgier op drums en Bas Buis op bas zorgen voor de lekkere groove . De heerlijke rauwe bluesharp van Robin van Roon, het geniaal toetsenwerk van Willem van der Schoor en het knappe gitaar werk van Kees zorgen voor de afwerking. De afsluiter is 'Marian', het nummer waarmee eigenlijk alles begon. 'Marian' stond eerder al op het Twelve Bar Blues Band album 'Key To Your Heart', maar deze instrumentale versie is veel mooier en gevoeliger. De passie druipt zo van het nummer af. Nog maar eens een bewijs dat echte liefde geen woorden nodig heeft, want woorden zullen steeds te klein zijn om je echte gevoelens uit te drukken. Kees Dusink levert met deze 'Forever Blue' een zeer mooi album af. Het enige nadeel zou misschien kunnen zijn dat zoveel instrumentale nummers misschien iets teveel van het goede is, maar de songs apart zijn stuk voor stuk wel van kwaliteit. Wat de toekomst van het Kees Dusink Blues Forever Project betreft kan ik je niet veel vertellen. De bedoeling was om alleen dit album in te blikken, maar er is heel wat belangstelling in live optredens. Dus het blijft nog even afwachten. Wie Kees Dusink en zijn band aan het werk wil zien  kan dat op 24 februari bij het BluesMoose Café in Groesbeek (NL), op 9 april op Reunie Blues Express te Muiden (NL), op 16 april op de benefiet stichting Regenboogboom te Waddinxveen.

 

Walter Vanheuckelom

 

 1. Forever Blue

 2. Harbor Swing

 3. Albatross (Peter Green)

 4. BluesTo The Bone

 5. Slim Robins Boogie

 6. Loads to say

 7. Man Of the World (Peter Green)

 8. Time You Know

 9. No Wonder

 10. Back In Time

 11. Marian