KAT RIGGINS - PROGENY

Album Review

Album: 
KAT RIGGINS - PROGENY
Artist: 
Kat Riggins
Record Label: 
Gulf Coast Records
Style: 
Bluesrock, Rock, Gospel
Date: 
24/06/2022
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
KAT RIGGINS - PROGENY
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Kat Riggins werd geboren als Katriva Tabitha Riggins in Miami, Florida op 7 februari 1980. Ze groeide op in een huishouden waar er altijd achtergrondmuziek te horen was. Vanwege de brede waaier van genres in de platencollectie van haar ouders, ontwikkelde Kat liefde voor alle genres van muziek, gaande van gospel en soul tot country en rock en alles wat zich daar tussenin bevond. Kat kan zich nog goed herinneren dat ze samen met haar moeder en zus meezong in de auto en dan was dat op het ene moment Tracy Chapman en een minuut later Chuck Berry. Toen al werd ze aangetrokken door de rokerige en gruizige klanken van artiesten als Bessie Smith, Sam Cooke, Nina Simone, Tina Turner, Denise LaSalle, Etta James, Ray Charles, Koko Taylor, Janis Joplin enz.. Ze groeide op met zingen in lokale programma's, kerk evenementen en familiefeesten met haar zus en neven. Op haar drieëntwintigste zong Kat met de begeleiding van slechts een pianist op een jazz en blues optreden, in een kleine lounge in Sunny Isles Beach, Florida. Sindsdien zong ze in alle clubs en lounges van Zuid-Florida en New Orleans. In 2011 maakte Kat een Aziatische en Midden-Oosten tournee met een top 40 coverband. Ze trad op voor volle zalen in Saigon, Bangkok, Beijing, Seoul, Abu Dhabi en Curacao. De laatste jaren was ze regelmatig te gast in België en Nederland. Wie Kat Riggins al aan het werk zag weet dat deze dame geboren is om op een podium te staan en om te entertainen en te zingen. Kat's eigen muzikale stijl is een mix van blues met hip hop, pop, rock en zelfs country muziek. Haar doel is om de bluesmuziek te introduceren aan een mainstream publiek. Het gaat om de rauwe emotie in elke noot, als ik één iemand in het publiek kan laten voelen wat ik voel als ik een lied zing, dan is het allemaal de moeite waard, zegt Kat altijd. Met haar eigen band, Blues Revival, reist Kat Riggins de wereld rond. Haar eerste EP 'Seoul Music', een complicatie van blues songs en eigen nummers, verscheen in 2008 tijdens haar tournee in Zuid Korea. In 2014 verscheen haar eerste full album 'Lily Rose', waarop de beste songs van haar EP stonden, aangevuld met nieuwe nummers. Op 4 augustus 2016 verscheen de opvolger 'Blues Revival', toepasselijk genoemd naar haar band. Dit album gaf veel beter dan haar debuut album, de Kat Riggins weer die we kennen van haar wervelende live optredens. Blues is het sleutelwoord van de muziek die op het album te vinden is, maar er zit wel veel variatie in met bluesrock, gospel blues, funky blues en moderne traditionele blues. Op 22 juni 2018 verscheen 'In The Boy's Club', met daarop twaalf originele, door Kat geschreven songs. IIn 2020 tekende Kat een contract bij Gulf Coast Records en 'Cry Out', haar debuutalbum op dat label verscheen op veertien augustus 2020. Er staan dertien songs op het album. Kat schreef alle teksten en de muziek werd vooral geschreven door Mike Zito. 
 
 
 
 
 
 
 
Nu bijna twee jaar later heeft Kat met 'Progeny' een opvolger klaar voor 'Cry Out'. Opnieuw schreef Kat alle nummers en Mike Zito werd deze keer als producer bijgestaan door Bud Snyder. De opener 'Walk On' is een zwaar groovende midtempo rocker. Met strak en dwingend slagwerk bepaalt drummer Matt Johnson het ritme van 'Walk On' en de gitaar van Mike Zito is heel het nummer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig. Met een vlijmscherpe solo zet Mike de woorden van Kat nog wat kracht bij. Kat klinkt heel overtuigend met haar krachtige rockstem. 'Sinkin' Low' ligt instrumentaal in het verlengde van de opener 'Walk On'. Ook hier krijgen we die stampende en dwingende beat. Met een splijtende snarenintro opent gitarist Mike Zito 'Expresso', dat al eerder op single verscheen om het album te promoten. Mike blijft het gehele nummer gretig rondstrooien met zijn Wah Wah gestuurde gitaar riffs. Het is een energiek nummer met een funky inslag. 'She's got eyes like espresso and I'm feeling the buzz' zingt Kat over de vrouw die toch heel wat indruk op haar maakt. Kat's gelovige kant komt naar boven in de soulvolle, melodieuze ballade 'Got to Be God'. Kat's soulvolle stem klinkt hier veel zachter. Het blijft soulvol, maar het gaat er wel steviger aan toe in 'Warriors'. Kat beseft dat haar strijd niet gemakkelijk zal zijn, maar ze weet dat ze 'Warriors' aan haar kant heeft en dat laat ze ook duidelijk merken aan de manier waarop ze het nummer zingt.  Bassist Doug Byrkit en drummer Matt Johnson zorgen voor de stevige groove en Lewis Stephens is het gehele nummer uitstekend aanwezig op zijn keyboard. Het gitaarwerk van Zito is weer scheurend en opwindend.
 
 
 
 
 
 
Een nummer dat zich van de andere onderscheidt is de swingende boogiewoogie shuffle 'In My Blood'. Het is een radio vriendelijk nummer waarbij blijven stilstaan uit den boze is. Lewis Stephens speelt zich in de kijker met prachtig barrelhouse getint toetsenwerk. Hoewel 'Walk With Me Lord' maar negentig seconden duurt, zal Kat met haar prachtige en krachtige stem heel wat luisteraars weten te raken met dit a capella gezongen gospel nummer. Kat verloochent hier haar roots niet, want gospelmuziek is altijd heel belangrijk geweest (zeker in de donkerste periode van slavernij) voor de Afro Amerikaanse gemeenschap. Voor mij is het donkere, meer dan zes minuten durende 'Promised Land' het beste nummer op dit album. Een boze Kat citeert lijnen uit Jimi Hendrix zijn 'Voodoo Chile', terwijl ze zingt dat ze nog steeds boeien aan haar voeten heeft. Het monotone slagwerk Matt Johnson en het dreigende en bij momenten splijtend en explosief gitaarwerk van Mike Zito zorgen voor de juiste sfeer. Riggins brengt een eerbetoon aan haar stad in de zwaar groovende funky midtempo rocker 'My City'. Het priemende gitaarwerk komt van vriend en supergitarist Albert Castiglia. Doug Byrkit schittert met een uitstekende funky baslijn en vocaal krijgt Kat hulp van rapper Busta Free, die halfweg een krachtige rap in 'My City' perst. Er klinkt pijn en verdriet in Kat's stem in de soulvolle ballade 'Cross The Line'. Lewis Stephens levert uitstekend toetsenwerk af en het gitaarwerk van Zito is weer van sublieme makelij.
 
 
 
 
 
 
Met Zito en Castiglia kwamen al twee uitmuntende gitaristen aan de beurt en daar komt er nog één bij. Voor 'Woahman' nodigde Kat niemand minder dan Melody Angel, een explosieve en uitstekende gitariste uit. Melody Angel pakt meteen uit met een splijtende snaren intro. Bassist Doug Byrkit en drummer Matt Johnson zorgen voor een stuwende groove en toetsenist Lewis Stephens helpt met zijn orgelklanken de melodie dragen. Melody Angel strooit het gehele nummer gretig rond met pittige en splijtende gitaar riffs en met haar vlijmscherpe solo zet ze haar instrumentale prestatie nog meer in de verf. Al wat een meisje nodig heeft is de liefde van haar moeder, zingt een emotionele Kat. Het is duidelijk dat ze haar moeder mist en dat laat ze ook duidelijk verstaan in het emotionele 'Mama'. De snijdende gitaar van Zito geeft de pijn op een voortreffelijke wijze weer. In de afsluitende funky rocker keert Riggins terug naar het evangelie en naar de Dag Des Oordeels. 'Progeny' het nieuwe album van Kat Riggins  is samengesteld uit liedjes over liefde, pijn, geloof, passie en woede. Het is Kat's persoonlijke getuigenis van kracht, vrede, vreugde, God en nog zo veel meer. Muzikaal lopen de nummers uiteen van zoete soulvolle blues ballades tot energieke funky bluesrockers. Het minste wat je kan zeggen over 'Progeny' is dat Kat weer op een positieve wijze weet te verrassen na haar schitterende album 'Cry Out'. Ik kan iedereen 'Progeny' van harte aanraden.  (8,5/10)
 
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01. Walk On
02. Sinkin’ Low
03. Expresso
04. Got to be God
05. Warriors
06. In My Blood
07. Walk with Me Lord
08. Promised Land
09. My City
10. Cross the Line
11. Woahman
12. Mama
13. 40 25:40
 
Musicians:
Kat Riggins – Zang
Mike Zito – Gitaren
Doug Byrkit – Bas
Matt Johnson – Drums
Lewis Stephens – Keyboards
Albert Castiglia – Gitaar (track 9)
Busta Free – Rap (track 9)
Melody Angel – Gitaar (track 11)