KAT RIGGINS - CRY OUT

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kat Riggins werd geboren als Katriva Tabitha Riggins in Miami, Florida op 7 februari 1980. Ze groeide op in een huishouden waar er altijd achtergrondmuziek te horen was. Vanwege de brede waaier van genres in de platencollectie van haar ouders, ontwikkelde Kat liefde voor alle genres van muziek, gaande van gospel en soul tot country en rock en alles wat zich daar tussenin bevond. Kat kan zich nog goed herinneren dat ze samen met haar moeder en zus meezong in de auto en dan was dat op het ene moment Tracy Chapman en een minuut later Chuck Berry. Toen al werd ze aangetrokken door de rokerige en gruizige klanken van artiesten als Bessie Smith, Sam Cooke, Nina Simone, Tina Turner, Denise LaSalle, Etta James, Ray Charles, Koko Taylor, Janis Joplin enz.. Ze groeide op met zingen in lokale programma's, kerk evenementen en familiefeesten met haar zus en neven. Op haar drieëntwintigste zong Kat met de begeleiding van slechts een pianist op een jazz en blues optreden, in een kleine lounge in Sunny Isles Beach, Florida. Sindsdien zong ze in alle clubs en lounges van Zuid-Florida en New Orleans. In 2011 maakte Kat een Aziatische en Midden-Oosten tournee met een top 40 coverband. Ze trad op voor volle zalen in Saigon, Bangkok, Beijing, Seoul, Abu Dhabi en Curacao. De laatste jaren was ze regelmatig te gast in België en Nederland. Wie Kat Riggins al aan het werk zag weet dat deze dame geboren is om op een podium te staan en om te entertainen en te zingen. Kat's eigen muzikale stijl is een mix van blues met hip hop, pop, rock en zelfs country muziek. Haar doel is om de bluesmuziek te introduceren aan een mainstream publiek. Ze laat zich inspireren door jonge kunstenaars zoals Janelle Monae, Karreim Riggins, SyncOpera en ZZ Ward, die haar passie delen om muziek te doen herleven naar de hoogdagen van de vinyl periode. Het gaat om de rauwe emotie in elke noot, als ik één iemand in het publiek kan laten voelen wat ik voel als ik een lied zing, dan is het allemaal de moeite waard, zegt Kat altijd. Met haar eigen band, Blues Revival, reist Kat Riggins de wereld rond. Haar eerste EP 'Seoul Music', een complicatie van blues songs en eigen nummers, verscheen in 2008 tijdens haar tournee in Zuid Korea. In 2014 verscheen haar eerste full album 'Lily Rose', waarop de beste songs van haar EP stonden, aangevuld met nieuwe nummers. Op 4 augustus 2016 verscheen de opvolger 'Blues Revival', toepasselijk genoemd naar haar band. Dit album gaf veel beter dan haar debuut album, de Kat Riggins weer die we kennen van haar wervelende live optredens. Blues is het sleutelwoord van de muziek die op het album te vinden is, maar er zit wel veel variatie in met bluesrock, gospel blues, funky blues en moderne traditionele blues. Op 22 juni 2018 verscheen 'In The Boy's Club', met daarop twaalf songs. Alle nummers werden door Kat Riggins geschreven en het album werd opgenomen in de 42nd Street Studios in Fort Lauderdale. Onlangs tekende Kat een contract bij Gulf Coast Records en haar debuutalbum op dat label verschijnt op veertien augustus. Er staan dertien songs op het album. Kat schreef alle teksten en de muziek werd vooral geschreven door Mike Zito, die ook producer van het album is. Hij neemt eveneens de gitaarpartijen voor zijn rekening. Bij een paar nummers kreeg Mike hulp van Steve Van Der Nat en Andreas Carre, twee muzikanten uit de Europese band van Kat.

 

 

 

 

 

 

De impact van Mike Zito is vanaf het eerste nummer hoorbaar op dit album. 'Son Of Gun' is stevige bluesrock, waarin Kat Riggins laat horen dat ze over een krachtige en volle stem beschikt. Drummer Brian Zielie trekt 'Son Of A Gun' op gang'. De bonkende en beukende baslijn van Doug Byrkit zorgt voor de stevige rock groove en het vlijmscherpe gitaarwerk van Mike Zito raakt je tot op het bot. 'Son Of A Gun' zal tijdens de concerten van Kat zeker voor de nodige sfeer en ambiance zorgen. Sterke opener van een geweldige zangeres. Het wordt swampy en bluesy in 'Cry Out', de single die al een tijdje geleden verscheen om het album te promoten. In 'Cry Out' roept Kat op tot actie. Amerika staat wereldwijd bekend voor zijn vrijheid, maar de werkelijkheid is heel anders. Er is nog steeds veel ongelijkheid tussen blanken en kleurlingen, maar ook wat seksuele geaardheid en andere verschillen betreft bestaat er in Amerika nog veel onbegrip en angst. Het ergste is dat die angst verandert in haat, hebzucht en geweld. Wie beter dan Kat voelt wat er leeft in Amerika. Deze roep om gerechtelijkheid, begrip en vrede is dan ook een persoonlijke tekst en een persoonlijke oproep om actie. Toetsenist Lewis Stephens draagt de melodie met zijn warme orgelklanken en het uitstekende, gruizige mondharmonicaspel van Johnny Sansone geeft 'Cry Out' een swampy touch. Het snarenwerk van Texaan Mike Zito zet de woorden van Kat nog wat kracht bij. De veelzijdige Kat Riggins gaat de funky weg op met 'Meet Your Maker', waarin de blazerssectie het gehele nummer uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig is. Mike Zito schittert hier met fantastisch werk op de ritme gitaar en de funky baslijn van Doug Byrkit is een genot voor het oor.

 

 

 

 

 

 

Voor mij is de stuwende rocker 'Cathing Up' één van de hoogtepunten op dit uitstekend album. Met strak en dwingend slagwerk zorgt drummer Brian Zielie samen met de pompende baslijn van Doug Byrkit voor een stomende rock groove. Mike Zito strooit het gehele nummer kwistig rond met splijtende en vlijmscherpe gitaar riffs en zijn priemende en snedige snarensolo is weer van uitstekende kwaliteit. Kat Riggins zingt het nummer weer op een grootse wijze. Met haar breed stembereik kan deze zangeres elk genre of stijl aan. Ook in het midtempo nummer 'Truth' komen de vocale capaciteiten van Kat Riggins weer volledig tot hun recht. Ze bijt zich vast in haar waarheid en weet de luisteraars te boeien tot de laatste noot uitgestorven is. Daarna komt er een heel korte interlude van dertig seconden, waarin Kat a capella 'Put Your Hand In The Hand' zingt, een gospelnummer dat geschreven werd door de Canadees Gene MacLellan, dat in 1970 een hit werd voor Anne Murray. Het blijft evangelisch met de gevoelvolle ballade 'Heavy'. Kat zingt deze trage song met erg veel gevoel en naar het einde wordt het heel sentimenteel wanneer Kat's jonge neefjes en nichtjes een waar kinderkoor vormen en samen met hun tante zorgen voor een prachtige outro. Het gevoelvolle en beklijvende slide werk van Mike Zito zorgt voor de ideale instrumentale begeleiding. 'Wicked Tongue' is een stevige bluesrocker met een verschroeiende en beukende groove. Mike Zito krijgt op 'Wicked Tongue' hulp van Albert Castiglia, een andere Texaanse gitaarvirtuoos. Met hun tweeën is vuurwerk op de sixstring gegarandeerd en het is dan ook met volle teugen genieten van de klasse van deze twee klasbakken. In de soulvolle rocker 'Can You see Me Now' zingt Kat dat ze nog steeds dezelfde vrouw is, maar dat ze sterker is geworden. De blazers zijn weer van de partij en voegen de nodige soul toe. 'Can You See Me Now' heeft een sterk en catchy refrein, dat zeker zal meegezongen worden tijdens Kat's concerten.

 

 

 

 

 

 

Kat is recht voor de raap en dat merk je ook aan haar titels. Die zeggen zonder omwegen waar ze voor staan en dat is ook het geval voor 'Burn It All Down', een stevig, beukende midtempo bluesrocker. Lewis Stephens is het gehele nummer uitstekend aanwezig op het Hammond en gitarist Mike Zito kleurt de sound met gruizig snarenwerk. Het gaspedaal wordt daarna flink ingeduwd voor 'On It's Way', een pure rock'n roll song met een hoog vintage gehalte. De machtige saxofoon solo van Eric Demmer geeft 'On It's Way' nog een extra touch. Het wordt opnieuw bluesy met 'No Sale', een prachtige song over je leven in eigen handen nemen en verzaken aan de verleiding wanneer het nodig is. In dit nummer vertaalt zich dat in het nee zeggen tegen de duivel. Drummer Brian Zielie en bassist Doug Byrkit zorgen voor een heerlijk stuwende groove en toetsenist Lewis Stephens is het gehele nummer uitstekend aanwezig met zijn wervelend orgelspel. Johnny Sansone kleurt de sound met gruizige mondharmonica riffjes en Mike Zito levert weer fantastisch werk met de bottleneck. Het is het zoveelste hoogtepunt op dit prachtige album. Kat Riggins sluit het album af met de onheilspellende ballade 'The Storm', waarin de zangeres een waarschuwing geeft aan degenen die haar pad kruisen wanneer ze verliefd is. Mike Zito bewijst nogmaals zijn klasse als gitarist. Hij slaagt er meesterlijk in om de onheilspellende en dreigende sfeer te versterken op zijn gitaar en hij is zo het ideaal verlengstuk van Kat's stem. 'Cry Out' van Kat Riggins is een fantastisch en gevarieerd album. 'Cry Out' toont ook de veelzijdigheid deze geweldige zangeres. Kat heeft een prachtige en krachtige stem met een groot bereik, waardoor ze alle stijlen en genres aan kan. Deze samenwerking met Mike Zito levert meer bluesrock en rock materiaal op dan in Kat's vorige albums. Ik kijk er in ieder geval naar uit om deze prachtige songs live te horen. 'Cry Out' van Kat Riggins is één van de beste albums die ik dit jaar al mocht recenseren. Absolute aanrader. (9/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

Son of a Gun (3:28)

Cry Out (3:25)

Meet Your Maker (2:36)

Catching Up (3:41)

Truth (2:49)

Hand in the Hand (0:33)

Heavy (5:24)

Wicked Tongue (3:06)

Can You See Me Now (3:18)

Burn It All Down (4:58)

On It's Way (2:51)

No Sale (3:47)

The Storm (5:20)

 

Kat Riggins: Zang en backing vocals

Mike Zito: Gitaar

Brian Zielie: Drums

Doug Byrkit: Bas

Lewis Stephens: Toetsen

Johnny Sansone: Mondharmonica

Albert Castiglia : Gitaar op #8

Eric Demmer: Saxofoon

Fernando Castillo: Trompet