KAI STRAUSS & THE ELECTRIC ALL STARS - LIVE IN CONCERT 2 CD

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kai Strauss groeide muzikaal op in het Duits blues bolwerk van Osnabrück. Kai tourde meer dan vijftien jaar aan de zijde van de Texaan Memo Gonzalez. Strauss zijn grote muzikale inspiratiebronnen zijn Buddy Guy, B.B. King en Jimmie Vaughan. Kai behaalde al drie Duitse Blues Awards (2014, 2015 en 2016) en trad al in meer dan twintig landen op. In 2014 bracht hij zijn debuutalbum 'Electric Blues' uit en een jaar later volgde 'I Go By Feel'. Volgens Kai Strauss wordt goede blues gevoed door persoonlijke ervaringen en passie en laat dat nu net de grote kwaliteiten zijn van deze zanger, gitarist en songschrijver. In mei 2017 verscheen zijn derde album 'Getting Personal', dat werd opgenomen in de Megaphon Tonstudios door Martin Meinshäfer. Op het album kwamen verschillende bevriende muzikanten hun medewerking verlenen. Op elf april van dit jaar verscheen het album 'Live In Concert', een dubbelalbum met veertien nummers dat voor anderhalf luisterplezier zorgt. De opnames gebeurden tijdens hun tournee van 2018. Van de concerten in de Blues Garage in Isernhagen, De Manege in Ratingen en het Musiktheater Piano in Dortmund werden opnames gemaakt voor dit album.

 

 

 

 

 

 

 

De eerste CD opent met de stomende, meer dan zes minuten, stomende Chicago bluesshuffle ' Gotta Let you Go'. Drummer Alex Lex en bassist Kevin DuVernay zorgen voor de stuwende groove, waarop Kai uithaalt met uitstekende splijtende gitaar riffs. Pianist Nico Dreier is het gehele nummer door op een fantastische wijze aanwezig op zijn witte en zwarte toetsen en mondharmonicaspeler Thomas Feldmann weet meteen de harten van het publiek voor zich te winnen met een gruizig harpsolo. In het laatste gedeelte neemt Kai Strauss het roer zelf weer in handen en is het genieten van het fijne vingerwerk van de Duitse gitaarvirtuoos. 'Gotta Let You Go' komt uit het derde en recentste studioalbum 'Getting Personal', dat in 2017 verscheen. Hoewel de titel iets anders laat vermoeden is 'Highway Blues' een trage wondermooie bluesballade, met intens en gevoelvol snarenwerk van Kay en indrukwekkend pianowerk van Nico Dreier. Strauss zingt het nummer met veel passie en gevoel, die beiden ook terug te vinden zijn in zijn erg knap gitaarwerk. 'Highway Blues' duurt meer dan zeven minuten en is elke seconde meer dan de moeite waard. Kai Strauss & The Electric All Stars pinnen zich niet vast op een bepaalde stijl van de bluesmuziek, ze gaan voor het bredere spectrum, maar steeds met de blues als basis. Zo is 'Ain't Gonna Ramble No More', dat Kai Strauss zelf schreef, een funky getinte bluesrocker, die gekruid wordt met heftig snarenwerk van Kai en gruizig mondharmonicawerk van Thomas Feldmann, die het nummer steeds weer nieuw leven inblaast. Het uitstekend toetsenwerk komt deze keer van Horst Bergmeyer die met zijn warme orgel klanken het nummer draagt. In de schitterende blues shuffle 'Judgement Day' etaleert de Duitse gitaarvirtuoos nogmaals zijn klasse op zijn sixstring. Mo Fuhrhop op piano en Thomas Feldmann op mondharmonica zijn de perfecte compagnons van Kai om de sound van deze 'Judgement Day' op een heerlijke wijze in te kleuren. De Nederlander Richard van Bergen is in 'Judgement Day' te horen op de ritme gitaar.

 

 

 

 

 

 

Het soulvolle 'Did You Wrong' heeft een groot Robert Cray gehalte. Nico Dreier is weer het gehele nummer uitstekend aanwezig op het Hammond en Thomas Feldmann versterkt het soulgevoel met zijn prachtige blaaswerk op de saxofoon. Kai Strauss zingt het nummer met veel passie en hij weet met zijn fijne gevoelvolle gitaar riffjes een geweldige touch aan dit Memphis soul nummer te geven. Voor mij is de meer dan acht minuten durende slowblues 'Hard Life' één van de hoogtepunten van dit schitterende album. Met zijn lange, gevarieerde en gevoelvolle snarensolo zal Kai Strauss menig muziekliefhebber weten te ontroeren. Dat hoor je trouwens ook aan de geweldige reactie van het publiek. 'Hard Life' zorgt voor het kippenvel moment van dit 'Live In Concert' album. De eerste CD wordt afgesloten met de stomende rock'n roll song 'Get The Ball Rolling', waarin pianist Nico Dreier zich met zijn schitterend barrelhouse toetsenwerk in de spotlights speelt. De ritme sectie, met drummer Alex Lex en bassist Kevin DuVernay etaleren nogmaals hun klasse en Thomas Feldman geeft dit swingende nummer nog extra glans met zijn saxofoon. Natuurlijk mag de gitaar ook hier niet ontbreken en Kai Strauss haalt knap uit met een erg pittige solo en dito riffjes.

 

 

 

 

 

 

 

CD twee opent met 'The Blues Is Handmade', het is een mix van Chicago en Memphis blues en werd geschreven door Tommie Harris. Mo Fuhrhop levert een schitterende orgelsolo af en ook het pianowerk neemt hij hier voor zijn rekening. Als even later Kai uitpakt met vlijmscherp snarenwerk kan het helemaal niet meer stuk. De Chicago slowblues 'This Game Ain't Worth Playing No More' is nogmaals een uitgelezen song om de klasse van gitarist Kai Strauss in de schijnwerpers te plaatsen. Hij doet dat weer op een weergaloze wijze met gevoelvol vingerwerk op zijn Stratocaster. Er wordt op dit album een goede afwisseling gemaakt tussen de trage en de vlottere songs en dus is het na deze prachtige slowblues weer tijd voor een swingend nummer en dat komt er met de erg dansbare blues shuffle 'Let Me Love You Baby'. Kai Strauss & The Electric All Stars maken van deze Willie Dixon cover een langgerekte versie, waarin weer plaats is voor de muzikanten om hun instrumentale virtuositeit te etaleren. Blikvangers zijn de uitstekende solo's van Mo Fuhrhop op Hammond en Kai Strauss op gitaar.

 

 

 

 

 

 

Wat de slowblues 'Hard Life' was op de eerste CD is de beklijvende slowblues 'Put That Bottle Down' voor de tweede CD. Dit nummer over drankmisbruik wordt met veel emotie en gevoel gezongen door Strauss en ook met het intens en beklijvend snarenwerk raakt Kai je tot in de kleinste vezels van je lichaam. De Duitser kent zijn klassiekers en weet regelmatig een nummer van zijn grote idolen te mengen met zijn eigen werk. Kai kiest dan niet dadelijk voor de grote hits, maar eerder voor de minder bekende, maar daarom niet minder mooie, nummers zoals 'Got To Be Some Changes Made' van Albert King. In deze vloeiende uptempo bluesrocker laat de Duitser zijn gitaar lekker knallen. In de meeslepende Chicago blues shuffle 'I Ain't Buying It' is het genieten van het gruizige blaas en zuigwerk van Thomas Feldmann op de mondharmonica en het puike toetsenwerk van Nico Dreier op de piano. Het concert wordt afgesloten met de bijna tien minuten durende instrumentale slowblues 'Shades Of Earl', een eerbetoon aan blues gitaristen Ronnie Earl en Earl Hooker. Dit instrumentale pareltje, met hoogstandjes van gitarist Kai Strauss en toetsenist Nico Dreier, is een schitterende afsluiter van een uitstekend dubbel album. 'Live In Concert' van Kai Strauss & The Electric All Stars is een absolute aanrader voor elke muziekliefhebber. (8,5/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

CD 1

01. Gotta Let You Go

02. Highway Blues

03. Ain’t Gonna Ramble No More

04. Judgement Day

05. Did You Wrong

06. Hard Life

07. Get The Ball Rolling

CD 2

01. The Blues Is Handmade

02. This Game Ain’t Worth Playing No More

03. Let Me Love You Baby

04. Put That Bottle Down

05. Got To Be Some Changes Made

06. I Ain’t Buying It

07. Shades Of Earl (Tribute To Ronnie Earl And Earl Hooker)

 

Line Up

Kai Strauss (vocals, guitar)

Kevin DuVernay (bass)

Alex Lex (drums)

Thomas Feldmann (mondharmonica en saxofoon)

Nico Dreier (orgel op #CD 1 track 5 en 6, piano CD 1 track 1,2,5,6 en 7, CD2 track 2,6 en 7)

Mo Fuhrhop (orgel op CD 2 track 1,3,4 en 5. Piano CD 1 track 4)

Horst Bergmeyer (orgel op cd 1 Track 1 en 3, CD 2 track 2)

Jimmy Reiter (ritmegitaar CD2 track 1,3,4 en 5)

Richard van Bergen (ritmegitaar CD1 track 4