JULIAN SAS - ELECTRACOUSTIC + concertdata

Album Review

Album: 
JULIAN SAS - ELECTRACOUSTIC + concertdata
Artist: 
Julian Sas
Record Label: 
Cavelier Recordings
Style: 
Elektrische en akoestische bluesrock
Date: 
04/03/2022
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
JULIAN SAS - ELECTRACOUSTIC + concertdata
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Julian Sas werd geboren in 1970 in Beneden-Leeuwen, een klein stadje in het midden van Nederland. Toen hij zes jaar was zag hij de film 'The Toronto Rock'n Roll Festival'. Daar zag hij Jerry Lee Lewis en Chuck Berry aan het werk en vanaf die dag wist Julian dat muziek maken iets was dat hij later wou doen. Zijn moeder merkte dat hij sinds dat moment nog alleen sprak en droomde van gitaren, dus gaf ze hem speelgoed gitaren. Daar was hij niet tevreden mee, hij wilde een echte gitaar. Op de leeftijd van tien was de jonge Julian in de ban van bands als Motorhead, AC/DC, Judas Priest, Iron Maiden en soortgelijke bands, die als handelsmerk luide gitaren en grote Marshall versterkers hadden. Hij bleef bij zijn ouders aandringen voor een echte gitaar. Op twaalf jarige leeftijd kreeg hij dan eindelijk een Ibanez Les Paul, een gitaar die hij nog steeds in zijn bezit heeft. Hij kreeg ook een Yahama 30 Watt versterker en vanaf dat moment was het niets anders meer dan luisteren en oefenen. Was hij niet op school, dan zat hij op zijn kamer te oefenen. Een jaar later hoorde hij muziek van Muddy Waters en die muziek raakte de jonge tiener. De gitaar is altijd een obsessie geweest voor Sas en is dat nog altijd. Zijn gevoelens kon en kan hij nog steeds het beste uiten op dat instrument. 1987 was een mijlpaal in het leven van Julian. Hij leerde een meisje kennen en zij is zoveel jaar later nog steeds zijn vrouw en hij zag voor de eerste keer Rory Gallagher live aan het werk. Deze gebeurtenissen veranderden zijn hele leven en met Rory als grote voorbeeld begon hij aan zijn muzikale weg te timmeren. Julian startte met een band en stopte twee jaar later met de school. Julian Sas had in die tijd veel verschillende jobs en hij speelde met een hoop verschillende bands en duo's. Op zesentwintigjarige leeftijd richtte hij de Julian Sas Band op, ze kregen een platencontract en het eerste album 'Where Will It End' deed het goed en ook live was The Julian Sas Band een topper. Een jaar later was er de opvolger 'A Smile To My Soul' en daarna was de trein voorgoed vertrokken. De eerste vier studio albums en het live album 'Live' werden afgewerkt met Pierre de Haard op drums en Phil Poff op bas. In 2002 bij het album 'Raged River' kwam Tenny Tahamata bij de band als bassist en in 2007 met het album 'Resurrection' kwam Rob Heijne erbij als drummer. De band beleefde hoogdagen in deze bezetting en bracht regelmatig een uitstekend nieuw album op de markt. Er was op sommige oudere nummers al eens een keyboard of Hammond te horen, maar op het album 'Bound To Roll' was de inbreng van de toetsen met Willem Van De Schoof toch redelijk groot. Bij de promotie tour die volgde op 'Bound To Roll' werd het trio een kwartet. Sindsdien is Roland Bakker het vierde lid van de Julian Sas Band. 'Coming Home' dat in februari 2015 verscheen was het eerste album waarop Roland te horen is. Kort daarna verliet bassist Tenny Tahamata de band en werd vervangen door Fotis Anagnostou. In oktober 2016 verscheen er een mooie box, met daarin de eerste vijf albums van Julian Sas en anderhalf jaar later, in maart 2018 verscheen de zevendelige box 'Julian Sas 2000 - 2005'. Vier jaar moesten de fans wachten op een nieuw studioalbum, maar dat wachten werd beloond met het prachtige  'Stand Your Ground', dat op zes april 2019 verscheen. Ondertussen is er noodgedwongen weer wat veranderd in de bezetting van de band. Bassist Fotis Anagnostou kreeg een vreselijke ziekte, waaraan hij later stierf. De corona epidemie zorgde er voor dat er geen optredens meer waren en dat voelden Julian, Roland en Lars- Erik toch aan als een groot gemis. Ze vonden een manier om toch samen te kunnen spelen en zo ontstonden er ook nieuwe nummers. Het  resultaat is een dubbel CD met de titel 'Electracoustic' en die is sinds 4 maart overal te koop.
 
 
 
 
 
 
'Electracoustic' is het elfde studioalbum van Julian Sas en het bevat vierentwintig nummers. Twee keer twaalf dezelfde nummers, die op CD 1 elektrisch gespeeld worden en op CD 2 krijgen we dan akoestische versies van deze songs. Het album wordt opgedragen aan hun vriend en broer Fotis Anagnostou. Laat ons beginnen met CD 1 'The Electric Session'.  Eerst nog even vermelden dat Barend Courbois de bassist is op dit album. De opener is het verschroeiende 'World On Fire', een typische Julian Sas bluesrocker, waarin de frontman meer zijn verhaal vertelt dan dat hij het zingt. Drummer Lars Erik Van Elzakker en bassist Barend Courbois zorgen voor de zinderende groove. Roland Bakker en Julian Sas kruiden het nummer met wervelend toetsenwerk en splijtende gitaar riffs. Beide heren toveren ook nog een korte, maar knappe solo uit hun instrument. Het ritme vertraagt voor 'Waiting For Tomorrow'. Het heeft een zware pompende groove en met zijn zwaar en dreigend gitaar geluid zet Julian zijn woorden nog wat kracht bij als hij zingt 'Nobody Knows Which Way To Go'. De scheurende snarensolo van Sas past perfect in deze 'Waiting For Tomorrow'. De strakke slowblues 'These Blues Are Killing Me Anyhow' is een bijna zeven minuten durende parel. Elke strove wordt zorgvuldig opgebouwd naar een uitstekende climax. Met strak en dwingend slagwerk bepaalt Lars-Erik Van Elzakker het ritme van de song en de zware baslijn van Barend Courbois is het kloppend hart van 'Blues Are Killing Me Anyhow'. Sas is weer groots op de gitaar en Roland Bakker laat zijn orgelklanken op de juiste momenten lekker aanzwellen. Roland speelt op zijn orgel ook een bepalende rol in de sound van 'Liberation'. Halfweg en naar het einde toe haalt Julian meedogenloos uit met twee fantastische gitaarsolo's. 
 
 
 
 
 
 
In het door de orgelklanken van Roland gedragen 'Just A Song', vraagt Julian zich af dit de wereld is die we allemaal willen? Dat dit de wereld is waarin we onze kinderen willen zien opgroeien. Ook hier is er weer aardig toetsen en gitaarwerk van Roland en Julian te horen. Toetsenist Roland Bakker zal niet van de partij zijn als de band dit album live gaat promoten. 'Devil On The Door' is een vloeiende bluesrocker en is één van de nummers waarin je dat prachtig toetsenwerk zeker en vast gaat missen. De mooie lopende baslijn van Barend Courbois zorgt voor een uitstekende rockgroove en Sas pakt weer tweemaal uit met schitterend solowerk op zijn sixstring. De Julian Sas Band steekt nog een tandje bij voor het stomende 'Coming Your Way', een nummer met spetterend gitaarwerk, dat weer voor heel wat ambiance zal zorgen tijdens de live concerten van Julian Sas. Met een ronduit fantastische gitaar intro begint de acht minuten durende ballade 'Fallin' From The Edge Of The World'. Het is een heerlijk nummer over verlies en wanhoop, dat gekruid wordt met heerlijke orgel en gitaar solo's.  Julian Sas vult de sound van 'These Days' met knap slidewerk op de dobro. Een andere mooie bluesballade is 'I Will Carry You'. Ook hier draagt Roland Bakker de melodie met zijn warme orgelklanken en etaleert Julian zijn klasse op de gitaar met een prachtige en gevoelvolle snarensolo. Alle registers worden open getrokken voor de verschroeiende rocker 'Always On The Run', waarin de klasse van de vier uitstekende muzikanten weer volledig tot hun recht komt.  Met de funky getinte rocker 'Leave It Up To You' sluiten Julian Sas, Roland Bakker, Lars-Erik Van Elzakker en Barend Courbois de CD 'The Electric Session' af.
 
 
 
 
 
 
'The Electric Session' is weer een uitstekend album, Het is muziek die we verwachten en die we gewend zijn van Julian Sas. Dat is enigszins anders met CD 2 'The Acoustic Session'. 'The Acoustic Session' begint net als zijn elektrische tegenhanger met 'World On Free'. Ook akoestisch is dit nummer een voltreffer met heerlijk akoestisch gitaar en pianowerk. De meeste akoestische versies zijn iets korter dan de elektrische versies, maar worden erg mooi gebracht. Het toetsenwerk brengt Roland Bakker hier op de piano en het gitaarwerk van Julian is fijner en zachter. Het meer intieme akoestische werk is ook beter geschikt om de emoties van weemoed, verdriet, blijdschap en wanhoop weer te geven en daar maakt Julian Sas heel goed gebruik van. We gaan alle nummers hier niet overlopen, maar wel enkele zeer geslaagde akoestische songs vermelden. In 'These Blues Are Killing Me Anyhow' is het genieten van het knappe akoestische gitaarwerk van Julian en het mooie en subtiele pianospel van Roland Bakker. In het jazzy getinte 'Just A Song' weet Julian zijn boodschap heel goed over te brengen en de knappe piano en gitaar solo van Roland en Julian maken het nummer instrumentaal helemaal af. De vloeiende rockers 'Devil On The Door' en 'Coming On Your Way' blijven ook in de akoestische versies sterke songs. In 'Coming Your Way' horen we op een bepaald moment Lars Erik Van Elzakker kort op de koebel. Dat korte moment geeft een heerlijke touch aan 'Coming Your Way'. In het prachtige 'Fallin’ From The Edge Of The World' komen de emoties van wanhoop en verlies veel sterker naar voren dan in de elektrische versie. 'Always On The Run' rockt even hard als de in de elektrische versie.
 
 
 
 
 
 
De fans zullen zeker weer blij zijn met dit uitstekende nieuwe dubbelalbum. Julian Sas en zijn band behoren al jaren bij de top van de Nederlandse bluesrockbands en dat bevestigen ze alleen maar met het album 'Electracoustic'. Het album opent voor Julian Sas ook nieuwe deuren voor zijn live optredens. Hij kan bijvoorbeeld openen met een akoestische set en in set twee voluit gaan met een elektrische set. Ik kijk er alvast naar uit om weer een concert van Julian Sas te kunnen meepikken. Spijtig genoeg gaat toetsenist Roland Bakker niet mee op tournee en zal de Julian Sas Band terug als trio de baan op gaan. Op 12 maart zijn ze te gast in Poppodium Peppel in Zeist, op 13 maart in Gouden Leeuw in Dongen, op 18 maart in Metropool in Hengeloo, op 19 maart in Het Bolwerk in Sneek, op 26 maart in De Pul in Uden, op 27 maart in Patronaat in Haarlem, op 31 maart in Mezz in Breda, op 8 april in De Bosuil in Weert en op 17 april op het Bluesrock Festival Opper Reuver in De Schakel in Reuver. Het lijstje is lang niet ten einde. Voor de overige concerten kan je een kijkje nemen op https://www.juliansas.com/tour/ . (8/10)
 
 
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
CD 1 – The Electric Session
01. World On Fire
02. Waiting For Tomorrow
03. Blues Are Killing Me Anyhow
04. Liberation
05. Just A Song
06. Devil At The Door
07. Coming Your Way
08. Fallin’ From The Edge Of The World
09. These Days
10. I Will Carry You
11. Always On The Run
12. Leave It Up To You
 
CD 2 – The Acoustic Session
01 . World On Fire
02. Waiting For Tomorrow
03. Blues Are Killing Me Anyhow
04. Liberation
05. Just A  Song
06. Devil At The Door
07. Coming Your Way
08. Fallin’ From The Edge Of The World
09. These Days
10. I Will Carry You
11. Always On The Run
12. Leave It Up To You
 
De band:
Julian Sas: gitaren en zang
Roland Bakker: Hammond Orgel en piano
Lars-Erik Van Elzakker: Drums en percussie
Met dank aan Barend Courbois: bas