J.T. LAURITSEN & THE BUCKSHOT HUNTERS - BLUE EYED SOUL VOL.2

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jan Tore Lauritsen is 53 jaar oud en is woonachtig in Lillestrom, Noorwegen. Hij begon muziek te spelen op zesjarige leeftijd. Nadat hij kennis maakte met de muziek van BB King, pianist Charles Brown en Ray Charles, was Jan Tore vrijwel onmiddellijk geïnteresseerd in de blues en aanverwante muziek. Op zijn veertiende speelde J.T. zijn eerste betaalde optreden. In de eerste jaren speelde JT op een Hammond B3 orgel. Later werden het accordeon en de mondharmonica zijn instrumenten. In 1991 richtte J.T. The Buckshot Blues Band op, met de bekende Noorse gitarist Vidar Busk. In 1995 veranderden ze hun naam in The Buckshot Hunters en brachten ze hun eerste CD 'Buckshot Hunters' uit. In 1999 brachten ze op hun eigen label Hunter Records, de opvolger 'My Kind Of Blues' uit. Hun derde album 'Make A Better World' uit 2001, werd door de lezers van het Noorse Blues News gekozen tot beste album van het jaar. Op hun vierde album 'Perfect Moves', waren negentig procent van de nummers geschreven door J.T. Lauritsen en gitarist Arnfinn Torrisen. Voor de opnames van hun volgende album 'Squeezeboxing' trok de band naar de The Seven Records Studio in Maryland, USA. In 2009 volgde het live album 'Live' met gastmuzikant Billy Gibson. De band speelde samen met Billy Gibbons ongeveer honderdvijftig optredens. 'Play By The Rules' verscheen in 2013 en 'Blue Eyed Soul Vol.1' in 2018. Op dat laatste album speelden Mike Zito en Dave Fields mee als gastmuzikanten. 'Blue Eyed Soul Vol.1' gaf de band in 2018 hun eerste nominatie voor een Spellemann (Noorse Grammy Award. Tijdens de sessies van 'Blue Eyed Soul Vol.1' schreef de band nog meer nummers in voorbereiding op 'Blue Eyed Soul Vol.2'. Dit laatste album verscheen in september 2020. Er staan elf songs op dat album, waarvan de meeste geschreven werden door J.T. Lauritsen (9)in samenwerking met Arnfinn Torrisen (4) en Ian Fredrick Johannessen (2). Monica Nordli schreef 'I'll Carry The Key' en de enige cover op het album is 'You're Gonna Make Me Cry' van O.V. Wright.

 

 

 

 

 

 

Het album opent met 'Blues Never Feel That Bad', een mix van soul, blues en een snuifje funk. J.T. heeft een prachtige en volle soulstem, die heel goed geschikt is om dit soort nummers te brengen. Met strak en knap slagwerk bepaalt drummer Jon Grimsby het ritme van 'Blues Never Feel That Bad'. Tijdens zijn slagwerk maakt hij ook regelmatig gebruik van de koebel. De blazerssectie, met saxofonist Borge Are Halvorsen en trompettist Jens Petter Antonsen, zetten meteen hun beste beentje voor en zijn vanaf dit eerste nummer heel bepalend in de sound van J.T. Lauritsen & The Buckshot Hunters. Dat twee goede gitaristen in één band altijd een meerwaarde zijn, kunnen we ook meteen horen in deze uitstekende opener. Zowel Ian Fredrick Johannessen als Arnfinn Torrisen schitteren met lekker groovend en complementair snarenwerk. Het ritme gaat de hoogte in voor de lekker swingende blues shuffle 'Hold You One More Time'. J.T. draagt de melodie met zijn warme Hammond klanken en drummer John Grimsby en bassist Morten Nordskaug zorgen voor de stuwende groove. Ook hier zijn de blazers en de gitaren weer heel bepalend voor de sound van het nummer. De blazers doen dat met sterke soulvolle riffs en de gitaristen met een uitstekende snijdende solo die voorzien is van de juiste dosis twang. 'Don't Want To Lose You Know' is een melodieuze en soulvolle ballade, die door J.T. met veel gevoel gezongen wordt. Zijn subtiele accordeon is een lust voor het oor en de twee gitaristen, Arnfinn Torrisen en Ian Fredrick Johannessen, bewijzen nogmaals hun meerwaarde, door hun heel gevoelvolle solo en door de manier waarop beide gitaarklanken in elkaar vloeien.

 

 

 

 

 

 

De klassieker 'You're Gonna Make Me Cry' is de enige cover op het album. Het werd geschreven door Don Robey en werd in 1965 voor het eerst uitgebracht door O.V. Wright. Later volgden er heel wat covers oa van The Staple Singers, Ann Peebles, Little Milton, Etta James en Joe Louis Walker. J.T. Lauritsen & The Buckshot Hunters maken er een knappe en meeslepende versie van, die met de nodige emotie en passie gezongen wordt door de frontman. De prachtige harmonieuze stem van gastzanger Hans Cato Kristiansen maakt deze ballade vocaal helemaal af. Het intens en gevoelvol gitaarwerk van Arnfinn Torrisen en Ian Fredrick Johannessen zijn het perfecte verlengstuk voor de stemmen van J.T. en Hans Cato. De blazers waren de laatste songs wat afwezig, maar dat maken ze ruimschoots goed in de soulvolle bluessong 'Going Back Home', waarin ze schitterend werk leveren en uitdrukkelijk aanwezig zijn. Ook Arnfinn Torrisen en Borge Are Halvorsen plaatsen hun stempel op 'Going Back Home' met knappe gitaar riffs en hun uitstekende solo's. Dat doen Borg Are en Arnfinn nogmaals over in het vrolijk swingende 'Friday Night Ride'. Als je dit hoort wanneer je op een vrijdagavond in je 69 Mustang aan het rondrijden bent, dan kan je weekend bijna niet meer stuk. Het enthousiasme van de muzikanten spat zo van het nummer af. Het geweldige pianowerk komt van Blues Music Award winnaar Victor Wainwright en de accordeon van J.T. voegt een snuifje zydeco toe aan deze vrolijke song. 'You Better Come Home', dat J.T. samen met Arnfinn Torrisen schreef, is een schitterend soul nummer, waarin de blazers en de gitaren weer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig zijn. De mondharmonica van J.T. Lauritsen geeft deze song nog een extra touch.

 

 

 

 

 

 

J.T. schreef samen met de Texaanse gitaarvirtuoos Mike Zito en zanger Bill Troiani de stomende boogie bluesrocker 'Like You Do'. Bill en J.T. zingen het nummer samen en Mike Zito haalt zinderend uit op zijn sixstring. Lauritsen speelt op het Hammond en mondharmonica en de uitstekende tweede gitaarsolo komt van één van de twee vaste gitaristen van de band. J.T. trekt op de mondharmonica 'I'll Carry You' op gang. Dit Zydeco nummer werd geschreven door Monica Nordli. Buiten de mondharmonica horen we Lauritsen nog op het accordeon en het Hammond orgel. Hans Cato Kristiansen zingt het nummer in harmonie met J.T.. Bassist Morten Nordskaug schittert met een enorm mooie baslijn. 'Southbound' is een vloeiend en radiovriendelijk soul nummer, waarin J.T. de melodie draagt met zijn warme Hammond klanken. Arnfinn en Ian Fredrick kleuren het nummer met prachtige gitaar riffs. In de afsluitende ballade 'Woman In My Life', zingt J.T. wat zijn vrouw voor hem betekend. Als je luistert naar hoe J.T. het lied zingt en als je naar de tekst luistert, weet je dat de liefde en het respect voor zijn vrouw nog steeds enorm groot is. Ook hier is het weer met volle teugen genieten van de schitterende muzikanten van The Buckshot Hunters en de gastmuzikanten. Het zou me niet verbazen als dit album hetzelfde succes kent als zijn voorganger 'Blue Eyed Soul Vol.1'. Misschien winnen ze dit jaar met 'Blue Eyed Soul Vol.2' wel een gegeerde Spellemann Award. 'Blue Eyed Soul Vol.2' is een erg sterk en gevarieerd album, dat zowel de soul als de blues fans zal bekoren. (8,5/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

01. Blues Never Feel That Bad

02. Hold You One More Time

03. Don’t Want To Lose You Now

04. You’re Gonna Make Me Cry

05. Going Back Home

06. Friday Night Ride

07. You Better Come Home

08. Like You Do

09. I’ll Carry The Key

10. Southbound

11. Woman In My Life

 

 

J.T. Lauritsen: Zang, Hammond orgel, accordeon en mondharmonica

Arnfinn Torrisen: Gitaar

Jon Grimsby: Drums en percussie

Ian Fredrick Johannessen: Gitaar

Morten Nordskaug: Bas

 

 

 

Gastmuzikanten

Bill Troiani: Zang op #8

Hans Cato Kristiansen: Zang op #4 en 9

Victor Wainwright: Piano op #6

Mike Zito: Gitaar op #8

Borge Are Halvorsen: Bariton en alt saxofoon

Jens Petter Antonsen: Trompet en trombone