J.P. SOARS - SOUTHBOUND I-95

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Amerikaanse gitarist, zanger en bandleider J.P. Soars werd in 1969 in Californië geboren. Hij groeide op in Arkansas en in 1985 verhuisde J.P. naar Zuid Florida. Hij begon zijn muzikale carrière als gitarist bij heavy metal en rock bands. Later ontdekte J.P. Soars de bluesmuziek en richtte hij met J.P. Soars And The Red Hots zijn eigen band op. Naast zijn stilistische veelzijdigheid als gitarist, componist en arrangeur, is zijn expressieve zang een ander speciaal kenmerk van Soars. In 2009 wonnen J.P. Soars And The Red Hots de International Blues Challenge in Memphis in de categorie bands. In 2011 verscheen zijn debuutalbum 'Back Of My Mind' en een jaar later verscheen de opvolger 'More Bees With Honey', met op de hoes de intussen bekend geworden cigarbox die door J.P. zijn broer gebouwd werd. Datzelfde jaar ontving hij een nominatie voor Contemporary Blues Male Artist of The Year. In 2014 verscheen het prachtige album 'Full Moon Night In Memphis' waarmee J.P. meerdere malen vertegenwoordigd was in de Living Blues Radio Charts. J.P. Soars And The Red Hots is ondertussen al een vertrouwde namen bij de Europese concertgangers, want ze zijn regelmatig te gast in clubs en festivals in België en zijn buurlanden. Een paar weken geleden verscheen met 'Southbound I-95' het vierde studioalbum van J.P. Soars, met daarop vijftien songs. Het overgrote deel van die nummers werden door door J.P. geschreven en heel wat gastmuzikanten verleenden hun medewerking aan het album.

 

 

 

 

 

 

 

Het album 'Southbound I-95' opent met 'Ain't No Diana Beach', een eerbetoon aan zijn thuisbasis in Florida. Drummer Chris Peet en bassist Greg Morency zorgen voor een heerlijke groove, waarop de Canadese gastmuzikant Paul Deslauriers meteen uitstekend uit haalt met een rauwe slide partij op zijn sixstring. J.P. Soars gaat de funky weg op met het opwindende 'Sure As Hell Ain’t Foolin’ Me', waarin hij gretig gebruik maakt van de Wah Wah pedaal voor zijn gitaar riffs. Soars bespeelt hier niet alleen de gitaar, maar zorgt eveneens voor de funky baslijn. Travis Colby is erg knap en uitdrukkelijk aanwezig op het Hammond en elektrische Rhodes piano. De funky sfeer wordt nog versterkt door de trompet van Scott Ankrom en Teresa James zorgt voor knappe backing vocals. Daarna wordt het gaspedaal volledig ingedrukt voor de opwindende titeltrack 'Southbound I-95', een surfrocker met uitstekend twangy gitaar werk. Drummer Chris Peet en bassist Jason Newsted zorgen voor de verschroeiende groove en J.P. Soars zingt het nummer op zijn gekende gedreven wijze. Met een heerlijke tenor saxofoon solo zorgt Terry Hanck voor de intro van het soulvolle 'Shining Though The Dark'. Ook in de rest van dit feelgood nummer blijft de saxofoon op een uitstekende wijze aanwezig. De combinatie van de bariton saxofoon van Tino Barker met de tenor saxofoon van Sax Gordon en de barrelhouse piano van Travis Colby zorgt voor een geweldige sfeer in de heel dansbare boogierocker 'The Grass Ain't Always Greener'. Erg aanstekelijk nummer waarbij het bijna onmogelijk is om te blijven stilstaan. In het instrumentale 'Arkansas Porch Party' is het genieten van het vingerwerk van J.P. op de akoestische gitaar en van het percussie werk van producer Jeremy Staska. Chris Peet zorgt met dwingend en strak slagwerk voor een knap ritme in de soulvolle rocker 'Satisfy My Soul'. Het nummer heeft een catchy refrein en de saxofoons van Sax Gordon en Tino Barker zijn weer uitdrukkelijk aanwezig. De energieke stemmen van J.P. Soars en backing vocaliste Teresa James vormen één mooi geheel. 'Born In Californië' is autobiografisch en vertelt het levensverhaal van J.P. Soars. Met de elektrische twee snaren cigarbox bepaalt Soars de sound van deze Southern rocker.

 

 

 

 

 

 

Er staan twee covers op het album 'Southbound I-95' en de eerste is de Albert King cover 'When You Walk Out That Door'. Chris Peet zorgt voor een mooie diepe baslijn in deze bijna zeven minuten durende prachtige slowblues. Er zijn twee gevoelvolle gitaar solo's in deze ballade, de eerste is van gitaarvirtuoos Jimmy Thackery en de tweede van Soars. 'When You Walk Out That Door' is één van de hoogtepunten van dit uitstekende album. De tweede cover 'Deep Down In Florida' komt van de legendarische bluesgigant Muddy Waters. Ook voor deze cover heeft J.P. met Albert Castiglia een gastgitarist uitgenodigd. Albert pakt meteen uit met een vlijmscherpe snarensolo en neemt later in het nummer ook de zang voor zijn rekening. De uitstekende trompet klanken komen nogmaals van Scott Ankrom. 'Across The Desert' is een instrumentaal nummer met een Latijns ritme. J.P. Soars etaleert hier zijn klasse als gitarist op een Portugese folk gitaar en verder horen we een uitstekende Lee Oskar op mondharmonica. Drummer Chris Peet en percussionist Oscar Santiago zorgen voor een calypso ritme in het aanstekelige 'Dog Catcher', waarin we nogmaals mogen genieten van het knappe slide werk van J.P.. Liefde is muziek en muziek is liefde is de boodschap die Soars brengt in 'Troubled Waters', één van mijn persoonlijke favorieten op het album. Het nummer heeft een heerlijk ritme en ook het gitaarspel van Soars kan me weer bekoren. Toch is het Reza Filsoofi die met zijn aparte geluid op de setar, daf drum en tombak drum alle aandacht naar zich toetrekt en deze song een extra touch geeft. Met een bulderende drum intro trekt Chris Peet het derde instrumentale nummer 'Go With The Flow' op gang. Buiten het uitstekende slagwerk is het ook genieten van het pittige gitaarwerk van J.P. en de onverwachte mooie klarinet klanken van Scott Ankrom in deze gipsy/jazz song. Halfweg valt het nummer stil en krijgen we een rommelig einde met veel gepraat en een kraaiende haan. Het album wordt afgesloten met 'Sure As Hell Ain’t Foolin’ Me', een song die we al eerder tegen kwamen op dit album. Toen kregen we een funky versie en nu is een radio edit versie. Met zijn vierde album 'Southbound I-95' heeft J.P. Soars weer een prachtig album in de winkelrekken liggen. Hopelijk komt hij later op het jaar ook terug naar België en Nederland om dit album te promoten. (7,5/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

01. Ain’t No Diana Beach

02. Sure As Hell Ain’t Foolin’ Me

03. Southbound I-95

04. Shinning Through the Dark

05. The Grass Ain’t Always Greener

06. Arkansas Porch Party

07. Satisfy My Soul

08. Born In California

09. When You Walked Out That Door[Albert King]

10. Deep Down In Florida [McKinley Morganfield]

11. Across the Dessert

12. Dog Catcher

13. Troubled Waters

14. Go With the Flow

15. Sure As Hell Ain’t Foolin’Me (radio edit)

 

 

JP Soars: zang, elektrische gitaar, slide gitaar, akoestische gitaar,  cigar box & viola caipira Portuguese folk guitar, bas op (2,8,14)

Chris Peet: drums, percussie, bas op (4,5,7,9,10,12,13), upright bas op (11)

Travis Colby: orgel (1,2,4,13), piano (5,13), Rhodes elektrische piano (2)

Teresa James: backing vocals (2,4,7,13)

& Jason Newsted: bass (3)

Lee Oskar: mondharmonica (11)

Jimmy Thackery: gitaar (9), 1st solos/rhythm gitaar

Albert Castiglia: gitaar/vocs (10), 1st solo/vocs verses 3,4

Paul DesLauries: slide gitaar (1)

Reza Filsoofi: setar, daf drum, tombak drum (13)

Greg Morency: bas (1)

Sam Harrison: percussie (1)

Oscar Santiago: percussie (2,12) J

Jeremy Statska: percussie (6,14)

Terry Hanck: tenor sax (4)

Sax Gordon: tenor sax (5,7)

Tino Barker: bariton sax (5,7)

Scott Ankrom: tenor & bariton sax, trompet (2,10), klarinet (14)