JOSH SMITH - LIVE AT THE SPUD

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De Amerikaan Josh Smith werd geboren op 7 oktober 1979 in Middletown, Connecticut, hij groeide op in Florida, maar woont tegenwoordig in California. Hij nam al op heel jonge leeftijd gitaar lessen en ook de blues microbe zat al vlug in zijn bloed. Clubeigenaar Don Cohen gaf de prille tiener de kans om naar optredende artiesten te komen kijken en zorgde er ook voor dat hij regelmatig met de jongens mocht mee jammen. Zo leerde Josh in korte tijd heel veel. Op dertienjarige leeftijd vroegen The Rhino Cats, de huisband van Don's club, of Josh hun lead gitarist wilde worden. Omdat hij zoveel klasse had mocht hij met Jimmy Thackery, Tinsley Ellis, Lucky Peterson, Kenny Neal en Joanna Connor mee op het podium. Dit gaf de jonge Josh Smith een echte boost. Hij was nog maar veertien jaar wanneer zijn debuut album 'Born Under A Blue Sign' verscheen en een jaar later was er de opvolger 'Woodsheddin'. Vrij vlug waren Josh Smith & The Rhino Cats in Zuid Florida een begrip. Na zijn studies in 1997 koos Josh vol voor de muziek. Hij richtte een nieuwe band op, een power trio met de naam Josh Smith & The Frost, waar hij zowel gitarist en zanger van was. Samen met producer Jim Gaines, bekend van zijn werk met Stevie Ray Vaughan, Santana en Steve Miller, trokken ze in 1997 de studio in om het album 'Too Damn Cold' op te nemen. In 2000 verscheen het volgende album 'Woman', ook met Jim als producer. Twee jaar later trouwde Josh en ze gingen samen in Los Angeles wonen, waar hij twee jaar de sideman was van Ricky Fante. Zijn vijfde album 'Deep Roots' verscheen in 2006 en is een traditioneel blues album. In 2009 was er het zesde album 'Inception', een volledig instrumentaal album. In 2010 tekende hij bij Crosscut Records een contract en op dit label werd 'Deep Roots' terug uitgebracht. Ondertussen verschenen er op dit label nog drie albums van Josh Smith, namelijk 'I'm Gonna Be Ready' in 2011, 'Don't Give up On Me' in 2012 en 'Over Your Head' in 2015. Op dat laatste album verleenden Charlie Musselwhite, Kirk Fletcher & Joe Bonamassa hun medewerking. Op 17 augustus 2018 verscheen op het M2 Music label het recentste studio album 'Burn To Grow'. Op acht januari 2020 verscheen het live album 'Live At The Spud', dat live werd opgenomen in The Baked Potato in Studio City, LA op negenentwintig en dertig december 2018.

 

 

 

 

 

 

'Live At The Stud' bevat negen, ietwat oudere nummers van Josh Smith. Het is opmerkelijk dat er geen enkele song uit het recentste album 'Burn To Grow' op dit live album te vinden is. Voor er muziek gespeeld wordt stelt Josh eerst drummer Gary Novak en bassist Travis Carlton voor. Met roffelend en energiek slagwerk trekt Gary Novak de meer dan zes minuten durende opener 'How Long' op gang. Deze strakke midtempo rocker heeft duidelijk Led Zeppelin invloeden en Josh haalt verschroeiend uit op de gitaar met psychedelische Jimi Hendrix riffs. Aan dit gitaar werk kan zelfs Jimi niets meer toevoegen. Dit is de pure klasse van Josh Smith die we horen. Travis Carlton zorgt met een uitstekende en beukende baslijn voor een geweldige groove. Drummer Gary Novak martelt zijn trommels en cymbalen met energiek en hoogstaand slagwerk. 'How Long' is een fantastische opener, die de kracht en de instrumentale virtuositeit van dit powertrio meteen etaleert. Mochten er na 'How Long' nog muziekliefhebbers twijfelen aan de instrumentale kwaliteiten van dit trio, dan moeten ze maar eens naar het meer dan dertien minuten durende 'Pusher' luisteren. In deze funky getinte rocker is het met volle teugen genieten van de lange solo's die Gary, maar vooral Travis en Josh uit hun instrumenten toveren. Het trio weet elke seconde van deze meer dan dertien minuten durende jam boeiend en interessant te houden met hun instrumentale klasse. Wie houdt van zinderende en machtige snarensolo's, beukende en pompende baslijnen en strak en stevig slagwerk zal zeker aan zijn trekken komen tijdens 'Pusher'. De eerste twee songs op dit album komen van het schitterende studio album 'Over Your Head' uit 2015.

 

 

 

 

 

 

De lange nummers blijven elkaar opvolgen, want ook de slowblues 'The Way You Do' is een meer dan tien minuten durend juweeltje. Josh Smith zingt het nummer met erg veel gevoel en emotie. Zijn uitstekend vingerwerk op de gitaar is misschien nog intenser en gevoelvoller dan zijn stem. Er zit ook veel variatie in zijn solo's tijdens 'The Way You Do'. Soms is het heel ingetogen, met snel vingerwerk en even later pakt Smith dan weer uit met fel en vlijmscherp snarenwerk. Top nummer, waarin de piano die op het studio album te horen is, niet gemist wordt. Daarna trekt het trio het ritme weer de hoogte in voor de funky rocker 'Letting You Go'. Drummer Gary Novak zorgt met energiek slagwerk voor een opwindende drumbeat en de uitstekende pulserende baslijn van Travis Carlton zorgt voor lekkere kriebels in je buik. Josh Smith neemt hier de ritme en de lead gitaar voor zijn rekening  en de Amerikaanse gitaarvirtuoos bewijst nogmaals dat hij tot de top van de huidige gitaristen behoort. Voor het trio verder gaat met 'When I Get Mine' vertelt Josh dat hij de inspiratie voor dit nummer vond bij Albert King en wanneer we naar 'When I Get Mine' luisteren is dat ook duidelijk te horen. Travis Carlton begint aan het nummer met een geweldige fuzzy baslijn, die het gehele nummer blijft zorgen voor een fantastische groove. Travis Carlton doet veel meer op de bas gitaar dan alleen maar het ritme aangeven, dit werk op de dikke snaren is om duimen en vingers af te likken. Ook drummer Gary Novak is weer op een schitterende wijze aanwezig met stevig, energiek en technisch sterk slagwerk. Vooral het gespierde en splijtende gitaarwerk van Josh Smith roept gelijkenissen met Albert King op. Dan volgen er met 'Penance' en 'Triple J. Hoedown' twee lange instrumentale songs.

 

 

 

 

 

 

 

'Penance' is een prachtige slowblues met Josh Smith en zijn gitaar in de hoofdrol. Iets voorbij halfweg legt het trio het nummer plots stil en weet Smith op magistrale wijze het nummer weer op te bouwen. 'Triple J. Hoedown' is het oudste nummer op 'Live At The Spud' en komt uit het album 'Inception' uit 2009. Er is veel improvisatie tijdens 'Triple J. Hoedown en er worden verschillende stijlen en genres vermengd in deze instrumentale song. De ritmesectie, met drummer Gary Novak en bassist Travis Carlton, zorgen weer voor een uitstekende en opwindende groove, die regelmatig van ritme en stijl wisselt. Josh Smith doet wat hij al het hele album doet, namelijk imponeren op zijn sixstring. Een ander pareltje op het album is de melodieuze bluesrock ballade 'In The Middle', dat op een erg knappe wijze gezongen wordt door Josh Smith en hij zet zelf de kers op de taart met een weergaloos mooie en melodieuze snarensolo. Het album wordt afgesloten met de knappe bluesshuffle' Where's My Baby'. In het instrumentale gedeelte wordt er door het trio geëxperimenteerd en dat leidt tot mooie creaties. Zo passeert onder andere 'Mister Sandman' de revue. 'Live At The Spud' van Josh Smith is een fantastisch live album, van één van de beste gitaristen van de huidige generatie. Het is een fantastische gitarist die we veel te weinig in onze contreien te zien krijgen. Laat ons hopen dat Josh Smith met 'Live At The Spud' eindelijk de grote internationale doorbraak mag kennen. 'Live At The Stud' is een top album dat ik iedereen kan aanbevelen. (9/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

01. How Long

02. Pusher

03. The Way You Do

04. Letting You Go

05. When I Get Mine

06. Penance

07. Triple J Hoedown

08. The Middle

09. Where’s My Baby

 

 

Travis Carlton – Bass

Gary Novak – Drums

Flat V Music