JOSH HYDE - PARISH BLUES

Album Review

Album: 
JOSH HYDE - PARISH BLUES
Artist: 
Josh Hyde
Record Label: 
Eigen beheer
Style: 
Blues
Date: 
01/03/2022
Reviewed by: 
Walter Vanheuckelom
JOSH HYDE - PARISH BLUES
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Josh Hyde, geboren in Baton Rouge, was amper zeven jaar oud toen zijn familie een tijdje naar New Orleans verhuisde. Op elfjarige leeftijd schreef Hyde 'Mississippi Bridge', een zeer persoonlijk nummer over het rijden met de bus om zijn vader om de 2 weken te bezoeken. Als tiener werd hij omringd door De Blues in de Baton Rouge muziekscene. Spelend bij Tabby's Blues Box ontmoette hij The Neal Brothers, Tabby Thomas en Silas Hogan. In 2017 verscheen zijn solo debuutalbum 'The Call Of The Night' en twee jaar later was de opvolger 'Into The Soul' klaar.  Sinds begin maart ligt met 'Parish Blues' het derde soloalbum van Josh Hyde in de winkelrekken. Er staan negen, door Josh Hide geschreven songs op het album. 
 
 
 
 
 
 
Met enkele rake klappen op zijn drumkit trekt drummer Jomey Bell de knappe en sfeervolle opener 'Where To Start' op gang. Jimmy Wallace is het gehele nummer uitdrukkelijk en uitstekend aanwezig op het Hammond B3. Hij laat op de juiste momenten zijn orgelklanken prachtig aanzwellen. Josh Hyde vertelt het verhaal van iemand die duidelijk geschokt is door een liefdesbreuk en die momenteel niet goed weet hoe het verder moet. Josh heeft een goede en heel aangename stem en hij zingt het nummer met veel overtuiging. Ook zijn verschroeiend gitaarwerk is van prima kwaliteit. Het verwerken van een liefdesbreuk is ook het onderwerp van het mooie 'Since You Left'. Het heeft, dankzij drummer Jomey Bell en bassist Shown Stroope, een heerlijke groove. Er klinkt veel verdriet en pijn in de stem van Josh Hyde en hij weet dat gevoel ook goed over te brengen tijdens zijn gitaarwerk. De swampy bluesrocker 'I Can't Leave The Night' heeft een footstomping ritme. De sterke, steeds weerkerende gitaar riff bepaalt de sound  van 'I Can't Leave The Night'. Ook hier klinkt er weer veel pijn en verdriet in de stem van Josh.
 
 
 
 
 
 
 Hoewel de muziek van 'Might Be A Tear' vloeiender en vrolijker klinkt, blijkt dat in de woorden van Josh niet het geval. Het liefdesverdriet en het gemis van zijn geliefde blijft het favoriete onderwerp van Josh Hyde. Toetsenist Jimmy Wallace speelt een heel belangrijke rol in de muziek van Josh Hyde. Soms is hij uitdrukkelijk aanwezig, een andere keer is hij subtiel, maar op een prachtige wijze aanwezig. Luister maar eens naar zijn prachtig vingerwerk op de elektrische piano in deze 'Might Be A Tear'. Met knap blaas en zuigwerk op zijn mondharmonica zorgt Rockin Joke voor een mooie en onverwachte outro.
 
 
 
 
 
 
 
De melodie van het loom swingende 'Holding On To Dreams' wordt gedragen door de mooie en warme orgelklanken van Jimmy Wallace. De vloeiende baslijn van Shown Stroope is een lust voor het oor en Josh kruidt het nummer met uitstekende gitaar riffs en een knappe solo. Het sterke refrein geeft 'Holding On To Dreams' nog een extra touch. In het funky getinte 'Stuck In A Rut' zijn Hammond B3 speler Jimmy Wallace en gitarist Josh Hyde weer de onweerstaanbare hoofdrolspelers. Met hun knap solowerk tillen ze het nummer de hoogte in. Er klinkt weer veel gevoel en emotie in Josh zijn stem als hij de mooie ballade 'So Long' zingt. Het loom swingende 'All Alone Again' wordt gekruid met knap slidewerk op de dobrogitaar. In het afsluitende 'So Sweet' klinkt Josh Hyde eindelijk positief en hoopvol. 'Parish Blues' van Josh Hyde is voor mij een heel aangename kennismaking met deze Amerikaanse artiest. Josh bezit een heel aangename stem en bewijst met dit album dat hij een erg goede songwriter en gitarist is. In Europa is Josh Hyde nog onbekend, maar misschien komt daar met het album 'Parish Blue' wel verandering in. (7,5/10)
 
 
 
Walter Vanheuckelom
 
 
 
01. Where To Start
02. Since You Left
03. I Can’t Leave The Night
04. Might Be A Tear
05. Holding On To Dreams
06. Stuck In A Rut
07. So Long
08. All Alone Again
09. So Sweet
 
 
Josh Hyde: Zang en gitaar
Shown Stroope: Bas
Jomey Bell: Drums
Jimmy Wallace: Keys
Derrek Phillips: Percussie
Rockin Joke: Mondharmonica