JOHN PRIMER & BOB CORRITORE - THE GYPSY WOMAN TOLD ME

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

John Primer werd op 3 maart 1945 geboren in Camden, Mississippi. Hij is een Amerikaans blues gitarist en zanger. Toen hij acht jaar was kocht John zijn eerste echte gitaar, daarvoor was het altijd behelpen geweest met een zelfgemaakte gitaar, die hij gebouwd had met wat nagels en bezemdraad. Uit de radio van zijn grootmoeder Laura Nell klonken toen artiesten als Muddy Waters, Jimmy Reed, Little Milton, Elmore James, BB King en Albert King. John was meteen verslaafd aan de muziek van deze blues artiesten. Toen hij achttien werd verhuisde John Primer naar Chicago. Zijn eerste band, The Maintainers richtte hij op in 1964. Een viertal jaar later verliet Primer deze band en ging hij spelen bij The Brotherhood. In 1974 mocht hij John Watkins vervangen in de huisband van de wereldberoemde club Theresa's Lounge, gelegen in The South Side van Chicago. De volgende zeven jaar kreeg John de kans om te spelen met toppers als Buddy Guy, Lonnie Brooks en Junior Wells, allemaal vernieuwers van de Chicago Blues sound. In 1979 haalde Willie Dixon, John Primer over om te komen meespelen met The Chicago All Stars band, waarmee hij doorheen de USA, Mexico en Europa tourde. Later nam Muddy Waters, John aan als bandleider. Primer bleef bij Waters tot die in 1983 stierf. Daarna ging Primer veertien jaar bij legendarische Magic Slim & The Teardrops aan de slag. Ondertussen is John Primer al lang geen side man meer. Primer heeft al een vijftiental solo albums opgenomen. In 2008 richtte hij het onafhankelijk platenlabel 'Blues House Productions' op. De eerste twee albums van Primer op zijn label waren 'All Original' uit 2008 en 'Blues On Solid Ground' uit 2012 en beide albums werden verscheidene malen genomineerd door de National Blues Foundation en voor de Chicago Blues Balt Awards. Ze wonnen ook de Living Blues Critics Polls. In 2013 en 2014 werd John genomineerd voor een Blues Music Award in de categorie Traditional Blues Male Artist, maar het duurde tot in 2016 tot Primer kreeg wat hij al lang verdiende, namelijk de Award voor Traditional Blues Male Artist Of The Year. In de zomer van 2016 verscheen het album 'That Will Never Do', een live album dat opgenomen werd in mei 2015 in Oostenrijk. Op dat album speelde John Primer met The Real Deal Blues Band en samen met deze band nam Primer ook het album 'The Soul Of A Blues Man', dat in het voorjaar van 2019 verscheen, op.

 

 

 

 

 

 

 

Bob Corritore is een Amerikaanse mondharmonicaspeler die op 27 september 1956 in Chicago werd geboren. Zijn leven veranderde voorgoed wanneer hij op twaalfjarige leeftijd voor het eerst Muddy Waters hoorde op de radio. In minder dan één jaar leerde hij mondharmonica spelen. Bob zocht contact met de grote harpspelers, zoals Big Walter Horton, Little Mack Simmons, Louis Myers, Junior Wells, Big John Wrencher en Carey Bell. Van hen kreeg hij veel mondharmonica tips en aanmoedigingen. In 1981 verhuisde Bob naar Phoenix, Arizona, waar hij in 1986 begon samen te werken met voormalig Howlin' Wolf drummer Chico Chism. Die samenwerking duurde twintig jaar, tot Chico in 2007 overleed. In 1991 opende Bob de inmiddels beroemde blues & roots club, The Rhythm Room. In 1999 bracht Bob zijn debuutalbum 'All-Star Blues Sessions' uit. In 2005 bracht Bob de Rhythm Room All-Stars, met Big Pete Pearson, naar het Marco Fiume Blues Passions Festival in Italië. Hierdoor kwam er heel wat Europese interesse voor het vurig mondharmonica spel van Bob Corritore. In 2007 ontving Bob een 'Keeping The Blues Alive' Award van de Blues Foundation. In datzelfde jaar werd 'Travelin' The Dirt Road', een samenwerking met Dave Riley, genomineerd voor een Blues Music Award. In 2011 won het album Bob Corritore & Friends - 'Harmonica Blues' een Blues Music Award voor Best Historical Blues Release. In 2013 werd 'Ain't Nothing You Can Do', de schitterende samenwerking met John Primer, gekozen tot Best Blues Album Of 2013 door het Duitse Blues News Magazine. Een jaar later kreeg Corritore ook een Blues411 Jimi Award voor Beste Mondharmonicaspeler. Na 'Ain't Nothin' You Can Do' uit 2017 en 'Knockin' Around These Blues' uit 2013 is 'The Gypsy Woman Told Me', dat op één mei 2020 verscheen, de derde samenwerking tussen Bob Corritore en John Primer. Er staan twaalf songs op het album. De meeste nummers zijn covers, behalve 'Little Bitty Woman' en 'Walked So Long', die door John Primer werden geschreven.

 

 

 

 

 

 

Met een knappe gitaar riff begint John Primer aan de stomende blues shuffle 'Keep A Driving'. Bob Corritore is het gehele nummer uitstekend aanwezig en hij bekroont zijn instrumentale prestatie met een prachtige harp solo. Drummer June Core en bassist Kedar Roy zorgen voor de stuwende groove, waarop Primer meteen kan uithalen met pittige gitaar riffs en een krachtige, maar erg fijne gitaar solo. In deze Chuck Willis cover zitten nog meer instrumentale hoogstandjes. Het heerlijke pianospel van Bob Welsh is puur genot voor het oor. De titeltrack 'The Gypsy Woman Told Me' is een song die beroemd is geworden door Muddy Waters. Als bluesmannen pur sang is de keuze om een nummer van Muddy Waters te coveren natuurlijk heel logisch. Bovendien heeft John Primer nog in de band van Muddy Waters gespeeld en kent hij de pareltjes van deze blueslegende als geen ander. 'The Gypsy Woman Told Me' is old school Chicago blues op zijn best. Rob en John voegen hun eigen accenten toe aan het nummer en ik denk dat Muddy Waters heel tevreden zou zijn met deze nieuwe versie. Primer toont nogmaals zijn klasse op de gitaar en bewijst daarmee dat hij een erg begaafde en fijne gitarist is. Ook vocaal kan John me heel erg bekoren. Zijn stem is gemaakt om dit soort songs te zingen. Bob Corritore kruidt de sound van deze titeltrack met gruizig en zanderig mondharmonica werk. Ook Bob welsh is weer op een fantastische wijze op piano. Jimmy Reed nam in 1966 het door Sax Kari geschreven 'Knockin' On Your Door' op. Ook hier plaatsen John Primer en Bob Corritore hun eigen accenten en dat zonder afbreuk te doen aan de traditie van de song. Brian Fahey zorgt voor een opwindende drumbeat en de pompende baslijn van Mike Hightower zorgt voor de heerlijke groove. Het ritme in deze nieuwe versie ligt wel een beetje hoger dan in de originele versie. De twee frontmannen spelen zich weer in de schijnwerpers met hun fantastische instrumentale virtuositeit en hun heerlijke samenspel.

 

 

 

 

 

 

 

Met het akoestische 'Gamblin Blues' van Lil' Son Jackson keert het duo terug naar het diepe Zuiden van de Verenigde Staten in de jaren veertig van de vorige eeuw. Met 'Gamblin' Blues' keren John en Bob eveneens terug naar de naakte essentie van de blues, namelijk een akoestische gitaar en een mondharmonica. In deze akoestische versie komen de instrumentale kwaliteiten van het duo nog meer tot hun recht. De fantastische trillende vibrato van Bob op zijn mondharmonica is een plezier om naar te luisteren en hetzelfde kan gezegd worden van het knappe vingerwerk van John op de akoestische gitaar. 'Little Bitty Woman' is één van de twee songs op het album die geschreven werden door John Primer. Het nummer heeft een uitstekende railroad beat en Primer strooit in het hele nummer gretig rond met fantastisch mooie slide geluiden. De railroad beat is uitermate geschikt voor Bob Corritore om nogmaals te schitteren met knap blaas en zuigwerk op zijn mondharmonica. Het langste nummer op het album is de vijf minuten durende slowblues 'Walking The Back Streets And Crying', een cover van Little Milton. Geen blazers in deze versie, maar wel een onweerstaanbare Bob Corritore op de chromatische mondharmonica. Wat mij betreft mogen de blazers wegblijven, want van wat Corritore hier doet met zijn kleine instrument krijg ik kippenvel op mijn armen. Wanneer Bob stopt is het nog niet gedaan want John Primer breit met een gevoelvolle en fijne snarensolo nog een vervolg aan dit instrumentale genot. Pianist Bob Welsh weet de sound van deze slowblues weer meesterlijk in te kleuren.

 

 

 

 

 

 

 

Beide frontmannen schitteren weer op hun instrument tijdens de JJ Cale cover 'I Got The Same Old Blues'. Ze geven het nummer een funky en swampy vibe en spelen het in een iets hoger tempo. Producer Kid Andersen levert uitstekend orgelwerk af en gastgitarist Jimi 'Primetime' Smith is even virtuoos op de gitaar als zijn frontman John Primer. Met de heerlijke blues shuffle 'My Imagination', een cover van Sonny Boy Williamson II, keren Bob en John terug naar de jaren vijftig uit de vorige eeuw. 'My Imagination' is het perfecte nummer voor Corritore's jammerende mondharmonica. Gastgitarist Jimi 'Primetime' Smith is ook in de Jimmy Reed cover 'Let's Get Together' van de partij. De fifties waren voor John en Bob precies de ideale jaren om nummers te kiezen voor dit album, want ook de Jimmy Rogers cover 'Left Me With A Broken Heart' komt uit die periode. Primer zingt het nummer met veel emotie in zijn stem. Op gitaar krijgt hij hulp van Billy Flynn. Voor het frisse geluid in deze trieste liefdesballade zorgt deze keer Ben Levin op piano. Het tweede door John Primer geschreven nummer is 'Walked So Long'. In dit vintage blues nummer is Primer op zoek naar zijn liefje, maar blijkbaar heeft ze zich goed weten te verstoppen, want hij kan haar maar niet vinden. Het album wordt afgesloten met de prachtige blues shuffle 'Ain’t Gonna Be No Cuttin’ Loose', een feestelijk nummer waarin we voor de laatste keer op dit album mogen genieten van de instrumentale kwaliteit van gitarist John Primer en mondharmonicavirtuoos Bob Corritore. 'The Gypsy Woman Told Me' van John Primer & Bob Corritore is een echte aanrader en a must have voor alle old school Chicago blues liefhebbers. Dat Bob Corritore en John Primer meer dan uitstekende muzikanten zijn, wisten we al langer. Bovendien hebben ze hun covers uitstekend gekozen en hebben ze zich laten omringen door een stel geweldige muzikanten. Deze optelsom kan niet anders dan een schitterend album opleveren. (8/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

 

01. Keep A-Driving

02. The Gypsy Woman Told Me

03. Knockin’ On Your Door

04. Gambling Blues

05. Little Bitty Woman

06. Walking The Back Streets And Crying

07. I Got The Same Old Blues

08. My Imagination

09. Let’s Get Together

10. Left Me With A Broken Heart

11. Walked So Long

12. Ain’t Gonna Be No Cuttin’ Loose

 

 

John Primer: Zang en gitaar

Bob Corritore: Mondharmonica

Jimi 'Primetime' Smith: Gitaar op #7 en 9

Billy Flynn: Gitaar op #10 en 12

Bob Welsh: Piano op #1,2,5,6 en 8

Kid Andersen: Orgel op #7

Ben Levin: Piano op #10

Kedar Roy: Bas op #1,2,5,6 en 8

Mike Hightower: Bas op #3,10 en 12

Troy Sandow: Bas op #7,9 en 11

June Core: Drums op #1,2,5,6 en 8

Brian Fahey: Drums op #3,7,9,10,11 en 12