JOHN MAYALL - NOBODY TOLD ME

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

John Mayall werd geboren in Macclesfield op 29 november 1933 en is een Brits gitarist, toetsenist, mondharmonicaspeler en componist en één van de mensen die de bluesmuziek in de jaren zestig immens populair maakte. De carrière van Engeland's grootste witte blues exponent en vader van de Britse blues overspant nu al meer dan zes decennia. In de invloedrijke, door hem opgerichte band John Mayall's Bluesbreakers, hebben muzikanten gespeeld als Eric Clapton, Jack Bruce, Peter Green, John McVie, Mick Fleetwood, Mick Taylor en Walter Trout. Zijn liefde voor de blues en de jazz kreeg hij door het beluisteren van zijn vaders verzameling achtenzeventig toerenplaten van jazz en blues. Een bluesman die hem inspireerde was J.B. Lenoir. Zijn eerste band heette The Hounds Of Sound. Hij richtte deze band op in 1955, toen hij nog op de universiteit zat. Het repertoire verschoof geleidelijk van jazz naar blues. Daarna volgde de band Blues Syndicate en met zijn volgende band John Mayall & The Bluesbreakers schreef John Mayall geschiedenis. John Mayall kan goed componeren en arrangeren, zijn bluescomposities blijven niet hangen in de geijkte bluesschema's. In 1965 verscheen zijn debuut album 'John Mayall Plays John Mayall', een live album. Een jaar later volgde het album 'The Bluesbreakers with Eric Clapton', dat overal lovende kritieken kreeg en nog steeds geldt als één van de klassiekers onder de blues en bluesrock albums. De rest is geschiedenis. Het recentste studioalbum 'Talk About That' verscheen op 27 januari 2017 en in maart 2018 verscheen er een nieuw live album van John Mayall, dat de titel 'Three For The Road' meekreeg. Het album bevat negen nummers en de opnames werden gemaakt in Stuttgart en Dresden op 24 en 26 maart 2017. De nu vijfentachtigjarige John Mayall heeft meer dan zestig albums uitgebracht en doet jaarlijks nog verscheidene tournees. De ouderdom lijkt geen vat te hebben op Mayall als hij op het podium staat. Op 22 februari 2019 verschijnt met 'Nobody Told Me' een nieuw album, met daarop tien songs. John Mayall laat zich muzikaal weer bijstaan door zijn vaste ritmesectie met Jay Davenport op drums en Greg Rzab op bas. Op elk van de tien songs speelt een gastgitarist mee en ze zijn niet van de minste. Zo zijn Joe Bonamassa, Larry McCray, Carolyn Wonderland, Todd Rundgren, Steven Van zandt en Alex Lifeson te horen op 'Nobody Told Me'. Met saxofonist Ron Dziubla, trompettist Mark Pender en trombonespeler Richard Rosenberg is er ook een beresterke blazerssectie aanwezig en tenslotte is er ook nog ritmegitarist Billy Watts.

 

 

 

 

 

 

Al vanaf de opener 'What Have I Do Wrong' worden alle registers opengetrokken door de vijfentachtigjarige Godfather van de blues en zijn muzikanten. In de versie van John Mayall van deze Magic Sam cover zit misschien iets minder soul en iets mee rock. Als je John hoort zingen kan je nauwelijks geloven dat hier een vijfentachtigjarige man aan het zingen is. Er zit nog steeds veel power en overtuiging in zijn stem. De blazerssectie met Ron Dziubla op saxofoon, Mark Pender op trompet en Richard Rosenberg op trombone zijn uitstekend en uitdrukkelijk aanwezig in deze opener. Gastgitarist Joe Bonamassa etaleert zijn klasse als gitarist met imponerend scheurend snarenwerk. Geweldige opener. Een ander wonderkind op de gitaar is de bijna zestigjarige Larry McCray en hij is te horen in de Albert Collins cover 'The Moon Is Full'. John Mayall maakt er een verschroeiende bluesrocker van, die hij weer overtuigend zingt en waarin hij op zijn keyboard heel bepalend is voor de sound van het nummer en zijn toetsensolo is om duimen en vingers af te likken. Het energieke slagwerk van drummer Jay Davenport en de uitstekend diepe baslijn van bassist Greg Rzab zorgen voor de verschroeiende groove, waarop Larry McCray kan uithalen met zinderend gitaarwerk. Hij kruidt het hele nummer met knappe vlijmscherpe gitaar riffs en met zijn uitstekende snarensolo raakt hij je tot in de diepste vezel van je lichaam. Er wordt wat gas terug genomen voor de Jeff Healey cover 'Evil And Here To Stay', waarin Mayall de intro voor zijn rekening neemt op de mondharmonica. Het is een ietwat log bluesnummer met een uitstekende Mayall op zang, mondharmonica en piano. Gastgitarist van dienst is Rush veteraan Alex Lifeson, die minder nadrukkelijk aanwezig is dan zijn voorgangers Bonamassa en McCray, maar hij mag toch terugblikken op een uitstekende bluesgerichte gitaarsolo. Met een prachtige gitaar riff opent Todd Rundgren de Little Milton cover 'That's What Love Will Make You Do', waarin ook de blazers weer meteen uitstekend actief zijn en zo de nodige soul aan het nummer toevoegen. De funky baslijn van Greg Rzab zorgt voor de heerlijke groove en het prachtige toetsenwerk van John Mayall draagt het nummer. De paar uitstekende energieke en scheurende solo's van Todd Rundgren maken het nummer helemaal af.

 

 

 

 

 

 

Hoewel Joe Bonamassa op twee songs meespeelt is hij toch niet de gitarist op zijn eigen nummer 'Distant Lonesome Train', een nummer uit zijn in 2016 verschenen sublieme album 'Blues Of Desperation'. De uitstekende versie van John Mayall is niet zo verschroeiend als de originele versie, maar dat hoeft ook niet. John drukt zijn eigen stempel op het nummer en dat doet hij in de eerste plaats door het zinderende snarenwerk van Bonamassa te vervangen door prachtig vet slidewerk van Carolyn Wonderland. Het is een echt genot om te luisteren hoe de Amerikaanse haar bottleneck over het fretboard van haar gitaar laat glijden. Wel mag Joe de gitaar voor zijn rekening nemen in 'Delta Hurricane', de titeltrack van het album van Larry McCray uit 2003. Ook Larry McCray kreeg van John Mayall twee andere nummers toegewezen om zijn klasse als gitarist met succes te etaleren. John Mayall op het keyboard en Joe Bonamassa op gitaar trekken meteen alle registers open in deze funky Delta blues song. Drummer Jay Davenport en bassist Greg Rzab zorgen voor een heerlijke groove en de drie blazers zorgen weer voor een geweldige begeleiding. De toetsensolo van Mayall en de gitaarsolo van Bonamassa zijn weer juweeltjes, waar je als muziekliefhebber blij van wordt. Een ander pareltje op het album is de Gary Moore cover 'The Hurt Inside' met Larry McCray op gitaar. John Mayall weet het nummer het nummer weer op een prachtige wijze te zingen. Larry McCray strooit het ganse nummer kwistig rond met sublieme gitaar riffs en zijn vingervlugge en gevoelvolle snarensolo zorgt ervoor dat de haren op mijn armen recht komen te staan. De koperen blazers van Ron Dziubla, Mark Pender en Richard Rosenberg weten zich op een prachtige wijze te verweven met de gitaarklanken van Larry.

 

 

 

 

 

 

 

Na al deze covers wordt het album afgesloten met drie door John Mayall geschreven nummers, te beginnen met 'It's So Tough' met Steve Van Zandt als gitarist en die laat vanaf het begin meteen horen dat hij er veel zin in heeft. Met zijn uitstekende diepe baslijn zorgt Greg Rzab voor een heerlijke meeslepende groove. John Mayall bewijst nogmaals dat hij een uitstekende toetsenman is en gitarist Steven Van Zandt zet met een pittige solo de kers op de taart van 'It's So Tough'. De twee laatste nummers zijn voor gitariste Carolyn Wonderland en daarmee is zij de enige gitarist die driemaal aan bod komt op het album. Het gaspedaal flink ingeduwd voor de bluesy boogierocker 'Like It Like You Do' met een grootse Mayall op zang en toetsen en Carolyn Wonderland bewijst met een pittige gitaar solo dat ze haar mannetje staat tussen al die mannelijke gitaarvirtuozen op het album. De afsluiter is de meer dan zeven minuten durende titeltrack 'Nobody Told Me', een melancholische bluesballade die door de toetsen van Mayall gedragen wordt. John Mayall zingt het nummer op een prachtige wijze en Carolyn Wonderland weet nogmaals te bekoren, dit keer met een uitgebreide, prachtige en gevoelvolle snarensolo. 'Nobody Told Me' van John Mayall is misschien geen uniek album omdat er teveel covers op staan. Toch is het een geweldig album omwille van de nummerkeuze en de uitstekende versies die Mayall weet neer te zetten. Ook de uitstekende gitaristen die hun medewerking verlenen maken het album meer dan de moeite waard. Bovendien zijn er ook nog drie prachtige originele songs van The Godfather van de Britse blues te vinden op het album. Al deze zaken samen maken dat dit album een must have is voor elke bluesliefhebber en bij uitbreiding voor elke muziekliefhebber. Op 12 april komt John Mayall naar De Roma in Antwerpen, op 13 april staat hij in  Patronaat in Haarlem en op 14 april in De Oosterpoort te Groningen. (9/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

01 What Have I Done Wrong (featuring Joe Bonamassa)

02 The Moon Is Full (featuring Larry McCray)

03 Evil And Here To Stay (featuring Alex Lifeson)

04 That’s What Love Will Make You Do (featuring Todd Rundgren)

05 Distant Lonesome Train (featuring Carolyn Wonderland)

06 Delta Hurricane (featuring Joe Bonamassa)

07 The Hurt Inside (featuring Larry McCray)

08 It’s So Tough (featuring Steven Van Zandt)

09 Like It Like You Do (featuring Carolyn Wonderland)

10 Nobody Told Me (featuring Carolyn Wonderland)

 

 

John Mayall - Zang, Keyboards en mondharmonica

Jay Davenport - Drums

Greg Rzab - Bas

Gastmuzikanten

Ron Dziubla - Saxofoon

Mark Pender - Trompet

Richard Rosenberg - Trombone

Billy Watts - Ritmegitaar