JOHN FUSCO AND THE X-ROAD RIDERS - JOHN THE REVELATOR - 2 CD

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

John Fusco is een Amerikaans scenarioschrijver,producent en maker van TV series. Hij werd geboren in Prospect, Connecticut. Bekende scenario's van hem zijn 'Crossroads', 'Young Guns', 'Young Guns II', 'Thunderheart' en 'The Highwaymen'. Hij is ook de maker van de Netflix serie'Marco Polo'.  Naast scenarioschrijver is Fusco ook muzikant. In de late jaren zeventig speelde Fusco Hammond B3 en mondharmonica bij de Travis McComb Band. Hij was ook de zanger van de band en schreef de songs. In 1979 maakte Fusco ook een korte tijd deel uit van Dixie Road Ducks uit Noord-Virginia. Hij verliet beide bands om terug te keren naar school, om zich volledig te richten op een carrière als scenario schrijver. De laatste jaren is John Fusco terug meer met muziek bezig. In 2018 speelde Fusco, Hammond op 'HCR III', het derde album van Hill Country Revue. Op 11 februari 2019 verscheen zijn debuutalbum 'The X-Road Riders'. Het album werd in de buurt van Memphis opgenomen, met leden van de North Mississippi All Stars. Het album werd door de muziekpers goed onthaald. Op eenenderig juli 2020 verscheen met 'John The Revelator', de opvolger van 'The X-Road Riders'. Het is een dubbelalbum, met daarop twintig nummers. Achttien daarvan zijn originele, door John Fusco geschreven songs. John Fusco heeft het het album verdeeld in twee chapters. CD één is de Southern Chapter en CD twee is de Northern Chapter.

 

 

 

 

 

 

CD één ofwel de Southern Chapter opent met de titeltrack 'John The Revelator', een traditional call/response gospelsong die voor het eerst werd opgenomen in 1930 door Blind Willie Johnson. De rokerige en soulvolle stem van Fusco matcht erg goed met de krachtige soulstem van Risse Norman. Dat John Fusco ook nog een erg begaafd gitarist is horen we in het prachtige akoestische gitaarwerk. Met het gruizige 'Baker Man' neemt Fusco ons mee naar de Mississippi Delta in het diepe Zuiden van de USA. Het knappe gitaarwerk op de dobro komt van Cody Dickinson (North Mississippi Allstars) en het uitstekende ingetogen blaas en zuigwerk op de mondharmonica komt van Ronnie 'Baker Mon' Klingsberg. Met zijn warme Hammond klanken draagt Fusco de melodie van het loom swingende 'Bone Deep'. John Fusco en zangeres Risse Norman zingen het grootste gedeelte van het vocale werk samen. Instrumentaal is het genieten van de knappe pulserende baslijn van George Walker Petit, de fantastische Hammond solo van Fusco en de uitstekende gitaar solo van Cody Dickinson. De hoofdrol is weggelegd voor Magic Mark Lavoie, die het gehele nummer kwistig rondstrooit met machtige mondharmonica riffs en daarna ook nog de kers op de taart plaatst met een geweldige solo. Knap nummer. Sarah 'Bone Doctor' Morrow is het nieuwste lid van The X-Road Riders en met knap blaaswerk op haar trombone drukt ze haar stempel op 'It Takes A Man'. Sarah speelde eerder al in het orkest van Ray Charles en werkte al samen met artiesten zoals Bootsy Collins, Clyde Stubblefield, en Pee Wee Ellis. De laatste jaren in de carrière van Dr. John  was Sarah bandleider van diens band.

 

 

 

 

 

 

'Ophelia (Oh, I Feel Ya)' is een zeer korte, nog geen twee minuten durende, piano gedreven ballade. Het swingende bluesnummer 'Don't Mess Up A Good Thing' is het tweede lied dat niet door John Fusco werd geschreven. Olivier Sain schreef deze song en het soulvolle duo Fontella Bas en Bobby McClure nam het in 1965 op. Ook hier maken John en Risse Norman er een mooi, piano gedreven, duet van. De tedere liefdesballade 'Applejack Brandy' wordt met veel gevoel gezongen door de rokerige en doorleefde stem van Fusco. Instrumentaal is het genieten van het prachtige werk van Patrick Ross op de fiddle. Ik ben er zeker van dat Cody Dickinson veel muziekliefhebbers zal weten te raken met zijn knap en gevoelvol glijwerk met de bottleneck op de snaren van zijn dobro tijdens 'Why You Chose Me'. De uitstekende Slowblues 'Bad Dog' is het langste nummer op het album. Het duurt meer dan tien minuten en John Fusco en zijn band weten dit meeslepende verhaal elke seconde boeiend te houden. Het gevoelvolle gitaarwerk van de twee uitstekende gitaristen Kurt Pierson en George Walker Petit zijn een lust voor het oor. Magic Mark Lavoie etaleert nogmaals zijn grote klasse op de mondharmonica. CD één wordt afgesloten met 'Snake Oil Man'. Het kent een hilarisch begin om daarna over te gaan naar een satirisch pianogedreven song a la Randy Newman, waarinDonald Trump op de korrel wordt genomen.

 

 

 

 

 

 

Dat John Fusco mooie verhalen kan vertellen horen we nogmaals in 'Song For Peter', de opener van CD twee. De Hammond klanken van Fusco dragen de melodie van deze ballade en het gevoelvolle en ingetogen gitaarwerk van George Walker Petit zorgt voor de prachtige instrumentale afwerking. John Fusco heeft duidelijk bewondering voor 'Jacqueline'. Hij schreef voor haar de gelijknamige soulvolle popsong 'Jacqueline'.Ook het erg aantrekkelijke 'Hottest Part Of The Flame' gaat over één bepaalde vrouw. Instrumentaal is het genieten van het vette slidewerk van Cody Dickinson en het fantastische blaaswerk van Sarah 'The Bone Doctor' Morrow op haar trombone. John Fusco zal zeker menig luisteraar weten te raken met de prachtige tekst in de oprechte en emotionele ballade 'Language Of Angels', een nummer waarin John ingaat op de kwelling van een depressie. Patrick Ross levert wondermooi werk af op de fiddle en hij geeft 'Language Of Angels' een Keltische vibe. Wanneer de backing zangeressen samen met John zingen is een moment om te koesteren. De melodieuze ballade 'Fool's Fire' heeft een sterk en catchy refrein en het gevoelvol slidewerk van gitarist Cody Dicksonson is weer van uitstekende kwaliteit.

 

 

 

 

 

 

 

Een andere mooie soulvolle ballade is 'Baby, Let's Not Borrow', waarin Jon Fusco meer zijn verhaal vertelt dan dat hij het zingt. Alleen de piano en de wondermooie akoestische gitaarklanken begeleiden de doorleefde en gevoelvolle stem van John Fusco in de emotionele ballade 'Moonstone Lady'. In het Americana nummer 'Motel Laws Of Arizona' herkennen we veel invloeden van The Eagles. Het is een nummer waar je meteen vrolijk van wordt en voor je het beseft ben je het catchy refrein aan het meezingen. 'Good Money After Bad' heeft verscheidene sfeer en ritme wisselingen. Toch is het wachten op de trombone van Sarah  Morrow om het nummer glans te geven. CD twee wordt afgesloten met 'The Sun Also Rises'. John Fusco heeft met 'John The Revelator' een prima dubbelalbum gemaakt. Het verschil tussen beide CD's is wel groot. CD één is meer een hoog octaan jam sessie, terwijl Fusco in CD twee meer graaft in het diepere en het emotionele. 'John The Revelator' is goed voor tweeënnegentig minuten muziek. (8/10)

 

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

 

DISC 1

01 John The Revelator

02 Baker Man

03 Bone Deep

04 It Takes A Man

05 Ophelia (Oh, I Feel Ya)

06 Don’t Mess Up A Good Thing

07 Applejack Brandy

08 Why You Chose Me

09 Bad Dog

10 Snake Oil Man

 

DISC 2

11 Song For Peter

12 Jacqueline

13 Hottest Part Of The Flame

14 Language Of Angels

15 Fool’s Fire

16 Baby, Let’s Not Borrow

17 Moonstone Lady

18 Motel Laws Of Arizona

19 Good Money After Bad

20 The Sun Also Rises

 

 

John Fusco: lead vocs, Hammond B3, piano, acoustic guitar

Cody Dickinson: drums, bass guitars, dobro, e-washboard

Risse Norman: vocs

Sarah ”the Bone Doctor” Morrow: trombone

 

Magic Mark Lavoie: harmonica (3,9)

Patrick Ross: fiddle (7,14)

Kurt Pierson: lead guitar (9)

Dennis Diego: bass (9)

Spencer Perry: drums (9) 

Bricket Bailey, Cassandra Machia, Julia Simons & Rosalie Wasser: bg-vocs

 

Special Guests:

George Walker Petit: guitar, bass (1,3,7,9,11,14,17,20) percussion (3,11,16,20) /

Ronnie “Baker Mon” Klingsberg: harmonica (2)