JOHN FAIRHURST - THE DIVIDED KINGDOM

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

John Fairhust is een Brits muzikant uit Wigan, die zich momenteel in Londen gevestigd heeft. In 2010 verscheen zijn instrumentale debuutalbum 'Joys Of Spring' en het in 2013 verschenen 'Hungry Blues' werd genomineerd voor een Britse Blues Award. In 2014 leert hij drummer Toby Murray uit Bristol kennen en met hem op drums neemt John Fairhurst zijn vierde album 'Saltwater' op. Na dat album begonnen John en Toby als duo op te treden en ze vonden dat ze nu, na vijf jaar intensief als duo samen te werken, klaar waren om een nieuw album uit te brengen. Vandaag  twaalf april verschijnt 'The Divided Kingdom', een album met acht nummers, die een eerbetoon zijn aan de passie van beide muzikanten voor de muziek en aan hun hechte diepe relatie die ze hebben. John zegt daarover: Toby is mijn beste vriend en mijn broer. We kennen elkaar beter dan wie dan ook. Dit is ons album, dit is ons leven. Hun muziek komt uit dezelfde sonische put, die ons Black Sabbath, Tom Waits, Rage Against the Machine en Captain Beef Heart bracht. John Fairhurst wordt door het Amerikaanse Acoustic Guitar Magazine bij de drie beste resonator gitaristen wereldwijd gerekend. 'The Divided Kingdom' werd opgenomen in That Sound Studio, hun eigen studio die John en Toby in 2018 bouwden met hulp van hun vriend Pawel Lach en een multinationale groep vrienden.

 

 

 

 

 

 

John Fairhurst en Toby Murray openen het nieuwe album met de zware beukende titeltrack. Het energieke slagwerk van Toby Murray klinkt als ware mokerslagen en de vette swampy gitaargeluiden die John Fairhurst produceert lijken uit een duistere onderwereld te komen. De zware stem van John vertelt het verhaal met veel gevoel voor drama. Daarna worden alle registers open getrokken voor de verschroeiende heavy bluesrocker 'Blood & Fire', waarin Toby Murray zijn trommels en cymbalen weer met veel kracht martelt. Er zitten veel invloeden uit de late zestiger jaren en de jaren zeventig in deze aanklacht tegen de politiek. Soms lijkt het dat hun woede en ontevredenheid uitmondt in een chaotisch muzikaal verhaal, maar beide muzikanten voelen elkaar erg goed aan en weten elkaar steeds terug te vinden in deze beukende en furieuze 'Blood & Fire'. Tijdens de eerste twee minuten van 'Hungry Blues (Slight Return)' denk je dat je midden in een oorlogdans van de indianen zit. Voor je het weet ben je zelfs aan het meezingen met de onverstaanbare kreten en woorden. Daarna ontwikkelt het nummer zich tot een zinderende mid tempo heavy rocker, waarin het duo zich weer helemaal laat gaan, met zo een grote intensiteit dat die niet in woorden uit te drukken is. Net als bij de vorige songs hangt ook rond deze protestsong een sombere, geweldadige en duistere sfeer. In het trage, meer dan zes minuten durende 'Lies And A 45' zet John Fairhurst met zijn gemene diepe grafstem zijn protest tegen de politiek voort. Met heavy en zelfs op metallic geïnspireerde riffs op de gitaar weet Fairhurst zijn woorden nog meer kracht bij te zetten.

 

 

 

 

 

 

Met zijn diepe grafstem weet John Fairhurst in het begin wel een beetje te imponeren, maar voor een heel album of een heel concert wordt die stem toch wat ééntonig en gaat ze soms zelf vervelen. Dat is zeker het geval tijdens 'Fear', waarin John gelukkig nog weet uit te halen met schitterende en splijtende gitaar riffs. Geef me dan maar het zware pulserende en beukende 'Boss Man'. Het uitstekende krachtige slagwerk van Toby Murray fungeert als perfecte voedingsbodem voor de vette Southern snaren riffs van Fairhurst. Hetzelfde kan gezegd worden over de verschroeiende bluesrocker 'Going To See My Baby', waarin een Fairhurst zijn klasse op de resonator gitaar met verve demonstreert. Vooral in het instrumentale gedeelte kunnen John en Toby zich volledig uitleven met hun instrumentale virtuositeit en dat levert een stukje heel opwindende en boeiende muziek op. 'Boss Man' en 'Going To See My Baby' zijn samen met 'Hungry Blues' de absolute hoogtepunten voor mij. Het album wordt afgesloten met de iets vrolijkere rock ballade 'And We Dance The Merry Dance'. Het is verbazingwekkend wat een boost John Fairhurst en Toby Murray met hun tweeën weten te verwezenlijken. 'The Divided Kingdom' is een aangenaam album, dat net iets teveel schommelt tussen grote hoogtes en diepe dalen. Hetzelfde kan gezegd worden van de diepe grafstem van John Fairhurst, er zijn nummers waar die stem echt bij past en bij andere weer niet. John Fairhurst en Toby Murray waren een tijdje terug al te gast in de Benelux en ze komen in mei terug voor een paar optredens. Wie hen live aan het werk wil zien en horen kan dat doen op 16 mei in Café Pallieter in Herselt (B), op 17 mei in Tordale te Zolder (B), op 18 mei in De Rockkelder in Balen (B), op 22 mei in Café Stathe in Utrecht, op 23 mei in Café De Ouwhoer in Rotterdam (NL) en op 25 mei in De Wis in Castenray (Nl). (7/10)

 

 

 

Walter Vanheuckelom

 

 

 

1. The Divided Kingdom

2. Blood & Fire

3. Hungry Blues (Slight Return)

4. Lies and a .45

5. Fear

6. Boss Man

7. Going To See My Baby

8. We Dance the Merry Dance

 

 

John Fairhurst: Zang, gitaar en mondharmonica

Toby Murray: Drums, percussie